Χάβρα Λευκαδίων

11η Συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου Λευκάδας

   Χάβρα: η θορυβώδης συγκέντρωση, το πλήθος μαζεμένων ανθρώπων που φωνασκούν. Στην περίπτωση του Δημοτικού Συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη, στις 23 Μαρτίου, ο όρος «πλήθος» αντιστοιχεί στους τριάντα τρεις δημοτικούς συμβούλους, που έχει εκλέξει ο λαός της Λευκάδας για να λαμβάνουν αποφάσεις για το καλό και την ανάπτυξη του τόπου.

   Αμφιβάλλω, βέβαια, αν η κατάσταση αυτή που επικράτησε εντός της αιθούσης και η οποία προφανώς χαρακτηρίζει τις σχέσεις, οπότε και την ανταλλαγή απόψεων και τη συνεργασία μεταξύ των δημοτικών συμβούλων, αποτελεί συνθήκη ικανή για τη λήψη ορθών αποφάσεων, και συνεπώς ορθών δράσεων.

   Σημαντικό ρόλο στη δεδομένη αυτή κατάσταση διαδραματίζει η θέση της Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου. Μία θέση τιμητική για το άτομο που την κατέχει, το οποίο, όμως, προκειμένου να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της συγκεκριμένης θέσεως, οφείλει να φέρει ένα ειδικό βάρος. Να έχει την ικανότητα να επιβάλλεται, χωρίς φωνές και υπερβολές, μιλώντας με τρόπο ορθό και κοφτό, οριοθετώντας ανούσιους διαξιφισμούς και ατέρμονες αερολογίες- στις οποίες έδειξαν ότι έχουν έφεση αρκετοί από τους δημοτικούς συμβούλους, όλων των παρατάξεων. Απ’ ότι διέκρινα, η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Νίκη (Λίνα) Μακρυγιώργου πότε το έβρισκε, πότε το έχανε. Κατά κύριο λόγο, όμως, οι χειρισμοί της αποδείχθηκαν αδύναμοι και ανεπαρκείς. Ορθότατα παρατήρησε τους δημοτικούς συμβούλους να σιγήσουν τα κινητά τους. Κατά τη γνώμη μου, όμως, δεν ωφέλησε σε κάτι η ομολογία της ότι ο κόσμος της διαμηνύει να είναι πιο αυστηρή. Τι το λέτε, και δεν το κάνετε? Όποιος κατέχει την εν λόγω θέση οφείλει να παίζει στα δάχτυλα τον Κανονισμό Λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου και να τον τηρεί πιστά κι απαρεγκλίτως. Χωρίς να ανησυχεί αν θα παρεξηγηθεί ή θα παρερμηνευθεί η συμπεριφορά του από τους υπολοίπους. Γιατί πολύ απλά, η Πρόεδρος, από τη θέση στην οποία βρίσκεται, επιτελεί το καθήκον της, εφαρμόζοντας την τυπική διαδικασία με διπλωματία και ουσία. Επαναλαμβάνω, δίχως φωνές και υστερισμούς, που είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν προωθούν, τουναντίον βραχυκυκλώνουν κάθε προσπάθεια διεξαγωγής εποικοδομητικού διαλόγου, που είναι και το ζητούμενο.

   Διάχυτη ήταν η διάθεση ορισμένων δημοτικών συμβούλων να μονοπωλούν τις διαδικασίες, αναπτύσσοντας ατελείωτες θεωρίες, με αποτέλεσμα να βγαίνουν τις περισσότερες φορές εκτός θέματος. Εκτός θέματος βγήκε αρκετές φορές ο κ. Δρακονταειδής, που ναι μεν ξεκινούσε εξελίσσοντας λογικά το σκεπτικό του, στην πορεία, όμως, ξέφευγε, χρησιμοποιώντας κιόλας χαρακτηρισμούς και εκφράσεις αταίριαστες με την όλη διαδικασία. Εκτός θέματος βγήκε και ο κ. Βασίλης Μελάς, που ενώ η ώρα ήταν μία παρά κάτι το πρωί, αναφερόμενος στο 15ο θέμα της ημερήσιας διάταξης, το σχετικό με το Αιολικό Πάρκο, τοποθετήθηκε- ορθά- υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και συνέχισε αναπτύσσοντας μας τη γνώμη του για την πυρηνική ενέργεια και τις αιτίες διαρροής της. Να θυμίσω ότι η ώρα κόντευε μία το πρωί, ώρα παντελώς ακατάλληλη για τον εμπλουτισμό και τη διεύρυνση των εγκυκλοπαιδικών μας γνώσεων.

   Όταν μία κυρία από το κοινό αντέδρασε στην ομιλία του κ. Μελά- πράγματι με άκομψο και λιγάκι απότομο τρόπο- ο κ. Μελάς προσβλήθηκε και αποχώρησε θιγμένος. Λίγο πριν την αποχώρησή του, ο Δήμαρχος, κ. Αραβανής, ζήτησε συγγνώμη από τον κ. Μελά για τη συμπεριφορά της κυρίας και τόνισε σε όλους μας ότι ο κ. Μελάς είναι σπουδαίος επιστήμονας και καθηγητής πανεπιστημίου.

   Κατά πρώτον, όταν κάποιος αναλαμβάνει μία θέση στη Δημόσια Διοίκηση οφείλει να γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα κριθεί. Θα ακούσει και καλά και άσχημα. Με άλλα λόγια, πρέπει να διαθέτει γερό στομάχι και νεύρα από ατσάλι. Ουδείς αλάθητος. Ουδείς υπεράνω κριτικής.

   Κατά δεύτερον, οι θέσεις, τα αξιώματα και οι περγαμηνές, διανύουν- ειδικά σήμερα- εποχή μεγάλης απαξίωσης. Δείτε τι συμβαίνει στην πρωτεύουσα με τους πολιτικούς. Ο κόσμος έχει βαρεθεί, έχει κουρασθεί να ακούει θεωρίες και να μην βλέπει έργα. Έργα που θα ανακουφίσουν αυτόν και την τσέπη του και θα βελτιώσουν την ποιότητα της καθημερινότητάς του. Οπότε, ας πάψουμε να επικαλούμαστε τίτλους, κι ας δράσουμε. Με αποφάσεις και έργα. Όχι με τυπικότητες, δημόσιες σχέσεις και βερμπαλισμούς.

   Μιας και ανέφερα το 15ο θέμα, να πω για την εισήγηση του κ. Βεργίνη ότι διέθετε δομημένη επιχειρηματολογία κι επιστημονική θεώρηση. Μακάρι να αποτελέσει πρότυπο και γι’ άλλες μελλοντικές εισηγήσεις, υψηλού επιπέδου, με σεβασμό κι επίγνωση των συνολικών διαστάσεων του υπό συζήτηση κάθε φορά θέματος.

   Άλλο αγκάθι της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν το 8ο θέμα που αφορούσε στην έγκριση του Κανονισμού Λειτουργίας του. Ο Δήμαρχος προλόγισε το θέμα λέγοντας ότι η ψήφισή του είναι μία τυπική διαδικασία, για το λόγο ότι έχει αποσταλεί από τον αρμόδιο φορέα σε όλα τα Δημοτικά Συμβούλια της Ελλάδος. Συνεπώς δεν τίθεται θέμα αναθεώρησής του. Γεγονός, όμως, που έμελλε να μην τηρηθεί στην πράξη. Οι δημοτικοί σύμβουλοι ξεκίνησαν μία πολύωρη συζήτηση προτάσεων για αναθεώρηση των άρθρων του. Απ’ ότι καταλαβαίνετε, ό,τι κι αν αποφάσισαν είναι απίθανο να εφαρμοστεί. Η θεωρία από την πράξη απέχει πολύ, κι απ’ ότι φάνηκε κανένας τους δεν είναι διατεθειμένος να σεβαστεί τους κανόνες, προκειμένου για την εύρυθμη λειτουργία του Συμβουλίου. Γιατί, αν είχαν τέτοια διάθεση σεβασμού δεν θα αναλώνονταν σε κοκορομαχίες και κόντρες προσωπικές…

   Στο συγκεκριμένο θέμα, ο Δήμαρχος είπε ότι οι σύμβουλοι της δικής του παράταξης δεν μιλάνε για να κάνουν οικονομία χρόνου. Δεν είναι λύση αυτή. Και δεν νομίζω ότι η δικαιολογία αυτή ευσταθεί. Σίγουρα, υπάρχουν άνθρωποι που δεν μιλάνε, γιατί δεν έχουν τι να πουν και δεν διαθέτουν την ικανότητα να τοποθετηθούν. Για ποιο λόγο? Γιατί βρίσκονται εκεί που βρίσκονται? Αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

   Κι ένα τελευταίο σχόλιο για το θέμα της ψήφισης του κανονισμού. Τέτοια ήταν η σύγχυση και η ασυνεννοησία που επικράτησε εκείνη την ώρα στην αίθουσα, που ο κ. Νίκος Ζαβιτσάνος, Δημοτικός υπάλληλος και υπεύθυνος επί των πρακτικών, ομολόγησε- απολύτως δικαιολογημένα- ότι δεν είχε καταλάβει σε ποιες διορθώσεις, ποιων άρθρων, είχε καταλήξει το σώμα του Συμβουλίου.

   Να υπογραμμίσω δε ότι όταν ερχόταν η ώρα της ψηφοφορίας κάποιου θέματος, δεν ήταν ευδιάκριτο ποιος ψήφιζε και τι. Επιπλέον, αρκετοί από τους συμβούλους απουσίαζαν από την αίθουσα- την ώρα ψήφισης των θεμάτων-, αφού βρίσκονταν εκτός αυτής, είτε για να κουβεντιάσουν, είτε για να απολαύσουν λίγες στιγμές χαλάρωσης δια του καπνίζειν.
   Άλλο θέμα, ιδιαίτερα σημαντικό, η χρονική διάρκεια των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου. Στην προηγούμενη συνεδρίαση, είχαν αποφασίσει η διάρκεια να μην ξεπερνά τις πέντε, το πολύ πέντε και μισή, ώρες. Εις μάτην. Η απόφαση αυτή δεν τηρήθηκε, αφού η συνεδρίαση της 23ης Μαρτίου ξεπέρασε τις επτά ώρες. Κι αναρωτιέμαι: Όταν κάποιος δεν σέβεται μία δική του απόφαση και ουσιαστικά αυτοαναιρείται, τι εμπιστοσύνη μπορεί να εμπνεύσει και σε ποιον? Να πούμε ότι λογικά, καθώς περνά η ώρα και νυχτώνει, οι βιορυθμοί του ανθρώπινου οργανισμού ακολουθούν τάση πτωτική. Ειδικά, όταν κάποιος δεν βρίσκεται και στο άνθος της ηλικίας του, εννοώντας την παραγωγική του φάση, κι έχει στο μυαλό του κι άλλες ευθύνες, όπως επάγγελμα, οικογένεια και λοιπές υποχρεώσεις. Άποψη που ακούστηκε από εκπρόσωπο της πλειοψηφικής παράταξης, αλλά, δυστυχώς, δεν εισακούσθηκε. Σε κάποια από τις παρέες που υπήρχαν έξω από την αίθουσα, ακούστηκε και η θεωρία ότι οι συνεδριάσεις έγιναν πολύωρες, από τη στιγμή που αρχίσαμε να τις αναμεταδίδουμε ζωντανά μέσω της ιστοσελίδας μας, παρέχοντας στον κόσμο τη δυνατότητα να τις παρακολουθεί… Τα συμπεράσματα δικά σας.

   Το θέμα είναι ότι η δημοσιογραφία οφείλει να στέκεται κριτικά απέναντι στα τεκταινόμενα που διαμορφώνουν το δημόσιο βίο, τη ζωή και το μέλλον όλων μας. Υπεράνω χρωμάτων, πολιτικών ιδεολογιών, προσωπικών συμπαθειών, και στενών συμφερόντων.

   Όπως οι δημοτικοί σύμβουλοι πρέπει να είναι αποφασισμένοι να εργασθούν σκληρά, παράγοντας έργο κι ουσία, σεβόμενοι τις τυπικές διαδικασίες, αγνοώντας τις προσωπικές τους αντιπαλότητες και παραμερίζοντας τις όποιες ματαιοδοξίες τους. Για το καλό του τόπου…

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr