Επάγγελμα Γυναίκα. Μια ζωή πατίνι.

   Είναι Καθαρά Δευτέρα, γύρω στις έντεκα το βράδυ, κι εγώ σπαζοκεφιαλάζω. Ποιο να είναι το θέμα της στήλης μου αυτήν την εβδομάδα? Και ξαφνικά, θυμάμαι ότι την επομένη, 8 του Μάρτη, γιορτάζει η γυναίκα. Η γυναίκα και οι ρόλοι της. Ο ένας συνειρμός φέρνει τον άλλο και η σκέψη μου μ' οδηγεί στην ανάμνηση μιας ταινίας που είχα δει κάποτε, και η οποία σκιαγραφούσε τη ζωή, την καθημερινότητα μιας απλής γυναίκας. Μιας εργαζόμενης μητέρας, μιας καλής νοικοκυράς...

   Ήταν η ελληνική ταινία με τίτλο "Επάγγελμα Γυναίκα"- και διευκρίνιση υπό του τίτλου "Μια ζωή πατίνι"-, με πρωταγωνίστρια την Πηνελόπη Πιτσούλη και συμπρωταγωνιστή τον Κώστα Τσάκωνα. Σύμφωνα με την υπόθεση της ταινίας, η Μαρίκα ήταν παντρεμένη με τον Αμάρανθο κι είχαν τρία παιδιά. Όταν παρουσιάστηκαν οι πρώτες οικονομικές δυσκολίες, η Μαρίκα προσφέρθηκε να ενισχύσει το οικογενειακό εισόδημα, πιάνοντας δουλειά σ' ένα εργοστάσιο. Έτσι κι έκανε. Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, όμως, αντί να αντιληφθούν και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες, συνέχιζαν να έχουν τις ίδιες απαιτήσεις από τη μητέρα, σύζυγο, ερωμένη, νοικοκυρά Μαρίκα... Αναπόφευκτα, έφτασε εκείνη η στιγμή που η Μαρίκα έκανε το μεγάλο μπαμ! Ξεθεωμένη από την κούραση, απηυδησμένη κι απογοητευμένη από την παντελή έλλειψη κατανόησης και τις παράλογες απαιτήσεις των παιδιών και του άντρα της, έβαλε το καπελάκι της στραβά, πήρε το βαλιτσάκι της, και την κοπάνησε, αφήνοντας πίσω της το χάος... Ήταν μία ταινία που τη χαρακτήρισαν κωμωδία. Στην πραγματικότητα, όμως, ήταν μία ταινία που ναι μεν σε έκανε να γελάς, μα την ίδια στιγμή σε προβλημάτιζε βαθιά, σχεδόν μέχρι δακρύων.

   Άραγε, έχει διαφοροποιηθεί ο ρόλος της γυναίκας σήμερα, στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα? Και όσες αλλαγές και διαφοροποιήσεις συντελέστηκαν στο πέρασμα των ετών, έγιναν, άραγε, προς τη σωστή κατεύθυνση? Ή μήπως οδήγησαν σε μονοπάτια διφορούμενα και τελικά μοναχικά??? Και για τα δύο φύλα...

   Η ταινία που προανέφερα κυκλοφόρησε το 1986. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, η γυναίκα επιμένει να τα κάνει όλα και να συμφέρει! Η πλειοψηφία των γυναικών εργάζεται εκτός σπιτιού, εργάζεται κι εντός σπιτιού. Καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να ισορροπήσει ανάμεσα σε διαφορετικούς ρόλους και αντικρουόμενα περιβάλλοντα. Στο επαγγελματικό της περιβάλλον καλείται να είναι σκληρή, ανταγωνιστική, ευθύς και άμεση. Στο περιβάλλον του σπιτιού- όπου αναλαμβάνει καθήκοντα νοικοκυράς, μητέρας και συζύγου- οφείλει να είναι γλυκιά, διπλωματική, να κάνει τα χατίρια όλων και να κατανοεί. 

   Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, τα ΜΜΕ έχουν επιφορτίσει τη γυναίκα και μ' έναν ακόμη ρόλο. Αυτόν της μονίμως θελκτικής και ποθητής. Βάσει των προβαλλόμενων προτύπων, η γυναίκα οφείλει να ενσαρκώνει το απόλυτο θηλυκό επτά ημέρες την εβδομάδα, είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο. Να είναι περιποιημένη πατόκορφα, ετοιμοπόλεμη για τα συζυγικά της καθήκοντα, αφού η κοινωνία μας είναι ανταγωνιστική και οι πειρασμοί τόσοι πολλοί...!!!

   Το πρόβλημα είναι ότι το νερό έχει μπει στο αυλάκι. Η κατάσταση, δηλαδή, έχει μ' έναν τρόπο δρομολογηθεί... Και πολύ φοβάμαι ανεπιστρεπτί!

   Το μόνο καλό είναι ότι η γυναικεία φύση είναι πολύπλοκη. Κι ως τέτοια, είναι ικανή να ανταποκριθεί σε πολλά, διαφορετικά και ιδιαιτέρως απαιτητικά. Αρκεί, να μην γίνεται επιθετική. Γιατί, τότε αυτοαναιρείται και χάνει τα δίκια της...

   Από τη μεριά τους, οι άνδρες, ανταποκρινόμενοι στην πραγματική φύση του ανδρισμού, οφείλουν να σέβονται, να μην είναι αγνώμονες, και σε καμία περίπτωση να μην θεωρούν τις γυναίκες τους δεδομένες. Είτε μιλάμε για τη μητέρα, είτε για τη φίλη, τη συνεργάτιδα, την ερωμένη, τη σύζυγο, την κόρη.

   Κι όπως θα έλεγε και η αγωνίστρια Μαρίκα: Μην μας κάνετε τη ζωή πατίνι!!!

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com