Ο κ. Αγγελής μιλάει για το Ναυτικό Όμιλο Λευκάδας

   Στη Λυγιά, στις εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου Λευκάδας, συναντήσαμε τις προάλλες τον κ. Θανάση Αγγελή, ο οποίος μας ενημέρωσε σχετικά με τη δραστηριότητα του ομίλου, το δυναμικό του και όλη αυτή την προσπάθεια που κάνουν οκτώ χρόνια τώρα, με αγάπη και μεράκι για το άθλημα και τους μικρούς αθλητές.

Μ.Β.: Κύριε Αγγελή, θα μας πείτε λίγα λόγια για το πώς στήθηκε ο Ναυτικός Όμιλος Λευκάδας? 

Θ.Α.: Ο Ναυτικός Όμιλος ιδρύθηκε το 2002 χάρη στο μεράκι πέντε ανθρώπων, που τυχαία βρεθήκαμε ένα βράδυ, και μας κακοφαινόταν που η Λευκάδα, ενώ περιβάλλεται πανταχόθεν από θάλασσα, δεν είχε ένα ναυτικό όμιλο. Μία διέξοδο στη θάλασσα για τα παιδιά. Τότε, λοιπόν, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε. Υπήρχε από παλιά ναυτικός όμιλος, ο οποίος ήταν ανενεργός. Προσπαθήσαμε να έρθουμε σε συνεννόηση, μα δεν τα καταφέραμε. Οπότε, συγκεντρωθήκαμε είκοσι τέσσερα άτομα, που είμαστε και τα ιδρυτικά μέλη, φτιάξαμε καταστατικό και προχωρήσαμε ιδίοις εξόδοις, με δικά μας μέσα, να αγοράσουμε τα πρώτα πέντε σκαφάκια. Για να καταλάβετε τα μεγέθη, τα πέντε αυτά σκάφη μας κόστισαν περίπου πέντε εκατομμύρια δραχμές τότε. Αγοράσαμε και ένα φουσκωτό σκάφος. Τα χρήματα αυτά τα συγκεντρώσαμε μεταξύ μας. Να τονίσω ότι δεν είχαμε καμία απολύτως βοήθεια από κάποιο φορέα δημόσιο, τοπικό ή άλλον. Από το 2002 έως σήμερα, έχουμε λάβει μόνο από τη Νομαρχία δύο χιλιάδες ευρώ. Αυτά τα οκτώ χρόνια είναι τα μόνα χρήματα που έχουμε λάβει. Ούτε από τη Γενική Γραμματεία, ούτε από κανέναν άλλο φορέα λάβαμε χρηματοδότηση. Έχουμε, εν τω μεταξύ,  φτιάξει ένα στόλο από σκάφη, μία περιουσία για τον όμιλο ύψους εκατό χιλιάδων ευρώ. Κι όλα αυτά δημιουργήθηκαν από έναν όμιλο αυτοχρηματοδοτούμενο. Με άλλα λόγια, έχουμε καταφέρει αυτό που ήταν δύσκολο να γίνει. Γεγονός που έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Το αρνητικό είναι ότι κάνουμε μεγάλο αγώνα για να συγκεντρώσουμε χρήματα για να τροφοδοτούμε τον όμιλο. Το θετικό είναι ότι δεν αισθανόμαστε ότι εξαρτόμαστε και ότι αν δεν λάβουμε χρήματα από κάποιον φορέα θα κλείσουμε. Ο όμιλος όλα αυτά τα χρόνια έχτισε μία ιστορία. Έχει καταφέρει να συμμετέχει σε αγώνες πανελληνίων πρωταθλημάτων με παιδιά ηλικίας από επτά έως δεκατεσσάρων ετών.

  

Μ.Β.: Ποιες είναι οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται προκειμένου να ασχοληθεί κάποιος με το άθλημα? 

Θ.Α.: Τα παιδιά που έρχονται να ασχοληθούν ξεκινούν από το μηδέν. Μπορεί να ξεκινήσουν από την ηλικία των επτά έως δεκατεσσάρων ετών. Πρέπει απαραιτήτως να γνωρίζουν κολύμπι. Αυτό το ελέγχουμε. Και κάτι ακόμη: πρέπει να έχει διάθεση το παιδί, μα να έχει διάθεση και ο γονιός. Χωρίς τη διάθεση του γονιού δεν γίνεται τίποτα. Όσο και να θέλει το παιδί, αν δεν είναι διατεθειμένος να ασχοληθεί και ο γονιός δεν γίνεται τίποτα. Διότι θα χρειαστεί να μπει σε κάποια έξοδα: να αγοράσει εξοπλισμό, στολές, κάποια πράγματα που χρειάζονται. Εμείς προσφέρουμε αφιλοκερδώς τα σκάφη. Εμείς πληρώνουμε και τον προπονητή κι αν κάποιος γονιός θέλει, μπορεί να συνεισφέρει.

Μ.Β.: Πόσοι προπονητές απασχολούνται αυτή τη στιγμή στον όμιλο?

Θ.Α.: Έχουμε δύο προπονητές. Ο ένας ξεκίνησε από παιδάκι και συνεχίζει και, από σύμπτωση, μας ήρθε και ένας προπονητής παγκοσμίου φήμης, ουκρανικής καταγωγής, ο Yuri Tokovoi. Ήταν προπονητής της εθνικής ομάδας της Ελλάδας στην Ολυμπιάδα του 2004. Ολυμπιονίκης σε πάρα πολλές Ολυμπιάδες, όπως και η σύζυγός του, η οποία έχει πάρει έξι Ολυμπιάδες και άλλα τόσα πανευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα. Ο ίδιος ήταν προσωπικός προπονητής του Αιμίλιου Παπαθανασίου του Ολυμπιονίκη μας.

Μ.Β.: Και πώς και βρέθηκε στη Λευκάδα?

Θ.Α.: Την αγάπησε. Ήρθε στη Λευκάδα για δουλειές και έμεινε. Και η αγάπη του για τη θάλασσα και το άθλημα τον έφερε κοντά μας. Χαρήκαμε πολύ, όταν μάθαμε ότι είναι στη Λευκάδα, οπότε ήρθαμε άμεσα σε επαφή.

Μ.Β.: Και με ποια ομάδα ασχολείται συγκεκριμένα?

Θ.Α.: Ασχολείται μόνο με την αγωνιστική ομάδα του ομίλου μας. Σε συνεργασία και με τον άλλο προπονητή. Διότι και του Αποστόλη του Τσιώχου η συμβολή είναι σημαντική, γιατί κατάφερε ο όμιλος να ξεκινήσει μία πορεία. Δεν υπάρχουν προπονητές στην περιοχή να ασχολούνται με το άθλημα. Εμείς, το καλοκαίρι, επειδή έχει ανειλημμένες υποχρεώσεις ο κ. Τσιώχος, αναγκαζόμαστε και φέρνουμε προπονητή από την Αθήνα για δύο μήνες για να αναλάβει τα αρχάρια παιδάκια. Και από το Σεπτέμβριο θα συνεχίσει ο κ. Τσιώχος.

Μ.Β.: Η προσέλευση έχετε παρατηρήσει να αυξάνεται με τα χρόνια? Φέρνουν οι γονείς τα παιδιά τους με μεγαλύτερη ευκολία από ότι παλιότερα?

Θ.Α.:  Η προσέλευση στην αρχή ήταν μικρή, υπήρξε ένας σχετικός ενθουσιασμός, μόνο που τότε δεν υπήρχε η κατάλληλη υποδομή. Ήταν λίγα τα σκάφη και δεν επαρκούσαν. Τώρα, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έχουμε φτάσει να έχουμε δεκατέσσερα σκάφη, από τα πέντε που ξεκινήσαμε. Ο εξοπλισμός είναι πανάκριβος, εμείς, όμως, δεν το βάζουμε κάτω. Όχι μόνο εγώ. Όλοι μας. Έχουμε, πραγματικά, αναπτύξει πολύ καλές σχέσεις με όλους τους αθλητές. Τα νιώθω όλα τους σαν παιδιά μου.

Μ.Β.: Αναφέρατε ότι ο Ναυτικός Όμιλος συμμετέχει σε πανελλήνια πρωταθλήματα. Είχατε κάποιες διακρίσεις που μπορούμε να αναφέρουμε?

Θ.Α.: Πρώτη φορά πέρυσι λάβαμε μέρος σε πανελλήνιο πρωτάθλημα. Από τα τριακόσια άτομα, πλασαριστήκαμε στα διακόσια πενήντα. Ήταν η πρώτη μας συμμετοχή, οπότε μπορούμε να πούμε ότι κάναμε μία αξιοπρεπή εμφάνιση. Πέρυσι που πήγαμε στο πρωτάθλημα Δυτικής Ελλάδος, όπου συμμετείχαν εξήντα άτομα, εμείς ήμασταν στην τέταρτη, πέμπτη, έβδομη και ένατη θέση. Κι επειδή, πήραμε καλές θέσεις και στο περιφερειακό πρωτάθλημα, η Ομοσπονδία αναγνώρισε την προσπάθειά μας εντάσσοντας δύο από τους αθλητές μας στο πρόγραμμά της, αναλαμβάνοντας τα έξοδά διαμονής και μετάβασης τους για τους επερχόμενους αγώνες. Ο Ναυτικός Όμιλος Λευκάδας συμμετείχε την προηγούμενη εβδομάδα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα για τις ηλικίες έως και έντεκα ετών, που έγινε στην Αταλάντη, στη Σκάλα. Αυτή την εβδομάδα συμμετέχει στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα των μεγαλύτερων ηλικιών, μέχρι δεκατεσσάρων ετών, που γίνεται στην Ιτέα της Φωκίδας.   

Μ.Β.: Για το καλοκαίρι τι προβλέπεται? Θα συνεχιστούν τα μαθήματα?

Θ.Α.: Ήδη ξεκινήσαμε μία καμπάνια ενημέρωσης από τα σχολεία. Από 1^η Ιουλίου ξεκινάνε νέα τμήματα αρχαρίων. Για πρώτη φορά θα έρθουν σε επαφή με το άθλημα Με ένα άθλημα που κάνει πολύ καλό στην ψυχολογία του παιδιού. Σε άλλα αθλήματα, αν κάποιος δεν έχει την προσδοκώμενη απόδοση, μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ευθύνη του προπονητή. Εδώ, το παιδί έχει το σκάφος μόνο του, το τιμόνι, τα πανιά και τον αέρα. Κάθε λάθος χειρισμός είναι δικός του. Όπως και η επιτυχία. Οπότε το παιδί μαθαίνει να παίρνει πρωτοβουλίες, να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Από εκεί και πέρα εξυψώνεται το παιδί, αποκτά τον καλώς εννοούμενο εγωισμό, νιώθει ότι μπορεί να τα καταφέρει. Αποκτά αυτοπεποίθηση. Αποκτά, με άλλα λόγια, εφόδια ζωής. Και το κυριότερο, η ιστιοπλοΐα είναι ένα άθλημα καθαρό. Δεν έχει ακουστεί ποτέ περιστατικό ντόπινγκ. Επιπλέον, η ιστιοπλοΐα είναι ένα άθλημα, που δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς τη σωματική διάπλαση του παιδιού. Χρειάζεται να διαθέτει την απλή μυϊκή δύναμη ενός απλού παιδιού. Το πιο σημαντικό είναι το μυαλό. Η αντίληψη. Η οποία ακονίζεται ακόμη περισσότερο στο συγκεκριμένο άθλημα. Ήδη τα παιδιά του ομίλου μας έχουν κάνει τρομακτικά άλματα προόδου.

Μ.Β.: Πόσοι είναι οι αθλητές που συνιστούν το δυναμικό του ομίλου?

Θ.Α.: Έχουμε συνολικά δέκα αθλητές. Αυτή τη στιγμή, δεν είναι όλοι εδώ, γιατί έχουμε κάποιες απώλειες, λόγω των πανελληνίων εξετάσεων. Προτεραιότητα είναι η μόρφωση. Πρέπει τα παιδιά, πρωτίστως, να είναι συνεπή στις σχολικές τους υποχρεώσεις. Εδώ τα παιδιά έρχονται για να χαρούν, να ξεκουραστούν, να ξεφύγουν από τα συνηθισμένα, τις καθημερινές τους υποχρεώσεις και να έρθουν σε επαφή με τη φύση.

   Ας τους ευχηθούμε, λοιπόν, καλή επιτυχία στους αγώνες που θα συμμετάσχουν. Ούριος να είναι ο άνεμος που θα φυσάει τα πανιά τους.

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com   

Γιορτή Άθλησης: μια γιορτή για όλες τις ηλικίες!

  

   Στο Κλειστό Γυμναστήριο Λευκάδας, την Τετάρτη το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε από τον Αθλητικό Οργανισμό Λευκάδας, η Γιορτή Άθλησης, με υπεύθυνους προπονητές τον κ. Μιχάλη Κονιδάρη, την κ. Γεωργία Κάτσενου και την κ. Ρίτα Μπάκου.

   Αν και η ζέστη, εντός του γυμναστηρίου, ήταν αφόρητη, η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη. Οι κερκίδες είχαν γεμίσει από συμπολίτες μας που ήθελαν να χειροκροτήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους και ορισμένοι τις μαμάδες και τις συζύγους τους. Κι αυτό, γιατί το πρώτο τμήμα που έκανε την εμφάνισή του, υπό την καθοδήγηση του κ. Κονιδάρη, αποτελούνταν από ενήλικες γυναίκες οι οποίες έκαναν αερόμπικ χορεύοντας σε βραζιλιάνικους ρυθμούς! Από ότι πληροφορηθήκαμε υπήρχε και δεύτερο τμήμα αερόμπικ ενηλίκων γυναικών, οι οποίες όμως δεν το τόλμησαν, τελικά, να εμφανισθούν. Μπράβο, λοιπόν, σε όσες είχαν το θάρρος και το μπρίο να το πράξουν!

   Έπειτα, ήρθε η σειρά των παιδιών. Αρχικά, παρουσιάστηκαν τα κοριτσάκια που χόρεψαν με τις χρωματιστές κορδέλες τους, όλο νάζι και τσαχπινιά, και μετά ακολούθησαν τα αγοράκια με τα μπαλόνια τους. Έπαιξαν διάφορα παιχνίδια, όπως τσουβαλοδρομίες και «η γάτα και το ποντίκι», προσπαθώντας να σπάσει το ένα το μπαλόνι του άλλου.

   Την εκδήλωση προλόγισαν ο Δήμαρχος κ. Φέτσης και ο πρόεδρος του Αθλητικού Οργανισμού Λευκάδας κ. Βεργίνης.

   Σύμφωνα, με τα λεγόμενα του γυμναστή κ. Κονιδάρη, κάθε χρόνο παρατηρείται αύξηση της συμμετοχής στα προγράμματα αυτά της «Άθλησης για όλους». Είναι ωραία να γυμναζόμαστε διατηρώντας τόσο το σώμα, όσο και το πνεύμα μας σε εγρήγορση. Κι είναι ακόμα πιο ωραία να το γιορτάζουμε! 

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com   

Μία Συνάντηση Μαγευτική με τον Ηλία Λογοθέτη

    

   Τον κ. Ηλία Λογοθέτη τον γνωρίζουμε όλοι μας. Πέρα από τη μακρά και επιτυχημένη του πορεία στο χώρο του θεάτρου και της τέχνης γενικότερα, είναι και συντοπίτης μας. Ένας βέρος Επτανήσιος με πνεύμα εμπνευσμένα ποιητικό και ένα έντονα νεανικό ταμπεραμέντο, όπως διαπίστωσα- με μεγάλη μου χαρά- σε αυτή την πρώτη μας συνάντηση.

   

   Ετούτη τη φορά ήρθε στη Λευκάδα με αφορμή την πρόσκληση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 4ου Δημοτικού Σχολείου Λευκάδας, προκειμένου να παρευρεθεί και να τιμηθεί στη θεατρική παράσταση «Οδυσσεβάχ» της έκτης τάξης του σχολείου, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στις 11 του Ιούνη στο Κηποθέατρο «Άγγελος Σικελιανός». Μάλιστα, ο κ. Λογοθέτης παρακολούθησε και την πρόβα τζενεράλε του έργου, όπου έδωσε τις πολύτιμες συμβουλές του σε παιδιά και δασκάλους, εκδηλώνοντας το ουσιαστικό του ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο εγχείρημα.

   Κάπου εκεί στο Κηποθέατρο, μεταξύ πρόβας και πρεμιέρας, τον γνώρισα κι εγώ και δέχθηκε να τα πούμε.

Μ.Β.: Καλημέρα κ. Λογοθέτη και καλώς ήρθατε στο νησί. Για αρχή, ήθελα να διατυπώσω μία απορία μου προσωπική: το παρατσούκλι «Φρούφαλος» που σας αποδίδουν, γνωρίζετε τι σημαίνει;

Η.Λ.: Δεν ξέρω. Ποτέ δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα. Το κληρονόμησα ως χαρακτηριστικό για την αναγνώρισή μου. Αν κάποιος έλεγε ο Λογοθέτης, γιατί υπάρχουν πολλοί Λογοθεταίοι, απαντούσε κάποιος «όχι αυτός ο Λογοθέτης, ο Φρούφαλος», οπότε καταλάβαιναν όλοι ότι μιλούσε για μένα. Το ορίζω εγώ ακουστικά ως φρου φρου και αρώματα, γιατί έχω ακούσει ότι κάποιος πρόγονος ήταν καβαλάρης, είχε άλογα κι έκανε επίδειξη κατά κάποιο τρόπο. Όσον αφορά στον πατέρα μου, έχω κάποιες μνήμες ότι μίλαγε γενναία κι έκανε αναλύσεις, αλλά νομίζω ότι το παρατσούκλι αυτό έρχεται από πολύ παλιά. Από τον παππού, τον προπάππου. Έχει καταβολές βαθιές.

Μ.Β.: Πώς σας φάνηκε η χθεσινοβραδινή παράσταση;

Η.Λ.: Θα έλεγα ότι ένιωσα πολύ συγκινημένος. Είδα κάποια πρόσωπα που είχα καιρό να τα δω και ήταν μία ευκαιρία να συναντήσω ανθρώπους αγαπημένους. Μπήκα ξανά σε ένα χώρο θεατρικό, σε ένα θέατρο γεμάτο, όπου χάρηκα που συνεργάστηκα με νέους ανθρώπους. Με ευχαριστεί πολύ να δουλεύω με νέους. Όταν μεγάλωνα οι διαφωτιστές μου, οι προπαγανδιστές της ζωής μου, οι μεγάλοι ποιητές, ήταν όλοι μεγαλύτεροι μου. Μεγαλώνοντας, όμως, ήρθα δίπλα στους νέους. Και αυτή θεωρώ ότι είναι η σωστή παιδεία. Αισθάνθηκα, λοιπόν, μεγάλη συγκίνηση. Και να σας πω και κάτι; Όταν στο τέλος της παράστασης ανέβηκα στη σκηνή να πω τα τελευταία λόγια, μπήκα κατευθείαν στην ποιητική σφαίρα. Άρχισαν να διαγράφονται μπροστά στα μάτια μου όλες οι εικόνες: από το ηλιοβασίλεμα της Λευκάδας, μέχρι την παιδική μου ηλικία που με έχει καθορίσει απόλυτα, και εκεί πιστεύω ότι καταλήγει πάντα ο άνθρωπος. Τα όμορφα παιδικά χρόνια προϋποθέτουν και μία ζωή που θα κυλήσει έτσι.

Μ.Β.: Κι αν κάποιος βιώσει βασανισμένα παιδικά χρόνια;

Η.Λ.: Ακόμα και σ’ αυτά πρέπει να ανατρέχει κάποιος. Απλώς να μην μένει πολύ. Δεν υπάρχει χειρότερη δυστυχία από το να σκέπτεσαι- όντας δυστυχής- ευτυχισμένες στιγμές. Ενώ, όταν είσαι ευτυχισμένος, αντέχεις να σκεφτείς και στιγμές δυστυχισμένες. Και κάτι ακόμα. Πάντα να σκεπτόμαστε ότι οι άνθρωποι που συναντάμε είναι καλύτεροι από εμάς. Πρέπει να υπολογίζουμε και το μυρμήγκι ακόμα. Να δίνουμε προτεραιότητα στον άλλο που έχουμε απέναντί μας. Είναι απαραίτητο να στεκόμαστε στα μάτια, στο πρόσωπο του άλλου. Έτσι μπορεί κάποιος να ανακαλύψει και τον ίδιο του τον εαυτό. Το σημαντικότερο πρόβλημα των ανθρώπων σήμερα είναι η αισθητική. Είναι η ομορφιά που αναδύεται από τις σχέσεις των ανθρώπων. Διότι αν κάποιος δεν είναι αισθητικά προηγμένος, δεν είναι και ηθικά ώριμος.

Μ.Β.: Αλλάζοντας κλίμα, ήθελα ένα σχόλιό σας για το παιδικό θέατρο που τα τελευταία χρόνια ανθεί.

Η.Λ.: Το παιδικό θέατρο πρέπει να προχωρήσει. Πρέπει να απονείμουμε παράσημα και ευχές στους δασκάλους που έχουν τέτοιες αντοχές και που προσπαθούν, και τα παιδιά μας πρέπει να προχωρήσουν και να αγαπήσουν το παιδικό θέατρο. Βλέπω ότι εδώ στη Λευκάδα γίνονται προσπάθειες, αλλά πρέπει να διαθέσουν ώρες. Η παιδεία πρέπει να διαθέσει ώρες. Το θέατρο είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση. Να μην το δούνε ως ένα παιχνιδάκι.

Μ.Β.: Παρακολουθώντας σας, ανά τα χρόνια, έχω διαπιστώσει ότι διαθέτετε μία έντονα συναισθηματική ματιά για τα πράγματα, η οποία όμως συνοδεύεται κι από απόψεις άκρως ρεαλιστικές. Πώς σχολιάζετε τη σύγχρονη πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται τόσο από την κρίση της οικονομίας, όσο και από την κρίση του συστήματος αρχών και αξιών του καθενός μας ξεχωριστά;

Η.Λ.: Πιστεύω ότι είναι μία αισθητική κρίση η οποία μάλλον προμηνύει κάποια άλλα γεγονότα που θα έρθουν. Αυτή τη στιγμή, δεν είμαι σε θέση να κάνω αξιολόγηση, αλλά διαισθάνομαι και πολιτικές αλλαγές παγκόσμιες, και πλησιάσματα κρατών και συνόρων, και εκμεταλλεύσεις εδαφών και υπεδαφών, και αλλαγή των σχέσεων των ανθρώπων στις κοινωνίες. Για μένα η πιο σημαντική στιγμή, είναι αυτή που ζω. Δεν αντέχω να ξυπνώ κάθε πρωί αγχωμένος σκεπτόμενος τι πρόκειται να συμβεί. Άμα είναι κάτι να γίνει θα γίνει. Δεν μπορούμε εμείς να το εμποδίσουμε. Ο άνθρωπος αυτή τη στιγμή παγκόσμια είναι έρμαιο. Κάθε στιγμή, και τώρα που μιλάμε εμείς, εκατομμύρια, δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Εγώ αυτό πιστεύω. Και πολεμάω αυτόν τον τρόμο που έχει εξαπλωθεί στους νεοέλληνες για το πώς θα ζήσουν. Κάθε φορά που ξυπνώ δεν αντέχω να ακούω ανθρώπους να παραπονιούνται και να βαρυγκωμούν. Θέλω να ζήσω. Να ζήσω χωρίς να σκέπτομαι όλα αυτά.

Μ.Β.: Ο έρωτας στις μέρες μας; Μήπως τελεί κι αυτός υπό καθεστώς κρίσης επηρεασμένος από το γενικότερο κλίμα της εποχής;

Η.Λ.: Ο έρωτας στις μέρες μας είναι αναγκαίος. Είναι η ύψιστη αναγκαιότητα. Το πιο επείγον. Να ερωτευθούν και να αγαπηθούν οι άνθρωποι. Βλέπω ότι αγαπιόμαστε μόνο συμφεροντολογικά. Αλλά για να αγαπήσεις και να αγαπηθείς πρέπει να είσαι ανοιχτός. Να θέλεις να δώσεις, όχι να θέλεις να πάρεις. Πρέπει να δίνεις πιο πολλά από αυτά που παίρνεις.

Μ.Β.: «Το Αμάρτημα της Μητρός μου» του Βιζυηνού είναι η παράσταση που ανεβάζετε τα τρία τελευταία χρόνια, όπου- σύμφωνα με τις ομόφωνες κριτικές ειδικών και μη- δίνεται μία συγκλονιστική ερμηνεία. Ένα έργο δύσκολο και μόνο από την άποψη ότι ανεβαίνει στην καθαρεύουσα, συγκεντρώνοντας, όμως, το ενδιαφέρον του φιλοθεάμονος, νεανικού κοινού. Τα συναισθήματά σας;

Η.Λ.: Μία απέραντη ευτυχία. Χρειαζόταν να περάσει τόσος χρόνος, τόσα χρόνια προετοιμασίας για να δεχτώ αυτή τη δωρεά. Δεν θα το αναγάγω σε επίπεδο θρησκευτικό, μάλλον σε διαστημικό. Διότι ξεκίνησε με την ταινία που έκανα «Το Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον» του Βιζυηνού και εκεί διαισθάνθηκα ότι πρέπει να συνεχίσω με αυτόν το συγγραφέα. Αυτό που θα σου πω θα το πω πρώτη φορά, σε εσένα, ότι αισθάνομαι σε αυτή τη γλώσσα απόλυτη αρμονία. Σαν να είναι μία γλώσσα στην οποία ήθελα να μιλήσω. Δεν νιώθω την ίδια ασφάλεια και την ίδια αρμονία όταν μιλάω στη σημερινή γλώσσα, την καθημερινή, αυτή που μιλάμε τώρα. Όταν μιλάω, όμως, στη γλώσσα αυτή, όταν είμαι επάνω στη σκηνή ή κάνω πρόβα στην καθημερινότητά μου, αισθάνομαι μία απόλυτη πληρότητα, μία ευτυχία. Χρειαζόταν τόσος πολύς μεγάλος χρόνος για να δεχθώ αυτό το δώρο. Είναι αυτό που λένε ότι μάλλον ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Έφτασε σε μία περίοδο, όπου είχα εξαντλήσει το μεγαλύτερο ποσοστό των δυνάμεών μου. Και, όμως, τόσα χρόνια σαν να το διαφύλαττα. Μία τράπεζα δυνάμεων. Δεν είναι κάτι που μπορώ να εξηγήσω λογικά. Απλά το νιώθω.

Μ.Β.: Έχετε σκέψεις για επιστροφή στα πάτρια εδάφη;

Η.Λ.: Ναι. Για πρώτη φορά το λέω μετά βεβαιότητος. Δηλαδή, είμαι διατεθειμένος να επιστρέψω. Αν θες, μέχρι σήμερα είχα μία αμφιβολία. Ναι, όντως θέλω να γυρίσω και όχι απλά για την επιστροφή αυτή καθεαυτή. Αλλά γιατί, έστω και τώρα, συναισθηματικά είμαι εδώ. Με την ευρύτερη έννοια. Ανήκω εδώ. Θέλω να φεύγω από εδώ και να πηγαίνω αλλού. Όχι να φεύγω από αλλού για να έρχομαι εδώ.

Μ.Β.: Άλλα μελλοντικά σας σχέδια;

Η.Λ.: Η σκέψη μου είναι προσανατολισμένη εδώ. Στο θέατρο της Λευκάδας. Μπορούμε να εργαστούμε όλοι μαζί προς αυτή την κατεύθυνση. Να προσφέρουμε όχι μόνο στη Λευκάδα, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Η τέχνη, ειδικά στις μέρες μας, είναι μία αναγκαιότητα. Η τέχνη είναι αναπαραγωγή. Κάτι που επαναλαμβάνεται συνέχεια δίχως να φθίνει και να χάνει την αξία του. Ίσα ίσα προχωράει, εξελίσσει τον άνθρωπο. Βεβαίως και πρέπει να γυρίσω, λοιπόν, εδώ. Πρέπει να γίνει αυτό το πράγμα. Κάπου υποψιάζομαι μέσα μου ότι τώρα είναι η ώρα που πρέπει να γίνει. Θεωρώ ότι μπορώ να βάλω ένα λιθαράκι σε όλη αυτή την προσπάθεια που έχει να κάνει με το θέατρο στη Λευκάδα. Προχθές μόλις διάβασα τον αγαπημένο μου στίχο ότι «τα χαλίκια της Λευκάδας είναι σαν τα αυγά του περιστερίου» και συγκινήθηκα πάρα πολύ. Με γύρισε ακριβώς εκεί που γεννήθηκα. Ό,τι μένει στην ανθρωπότητα είναι αυτό που ορίζουν οι ποιητές. Ό,τι έχουν κρίνει αυτοί ότι πρέπει να αφήσουν ως δωρεά.

Μ.Β.: Διαπιστώνω ότι παραμένετε βαθιά ρομαντικός, σε μια εποχή που ευνοεί την αλλοτρίωση της ψυχής και καθετί αγνό και ατόφιο πολεμάται και κατακρίνεται.

Η.Λ.: Το ρομαντικό κίνημα σταμάτησε βίαια. Οπότε εκκρεμεί. Δεν τελείωσε. Το ρομαντικό κίνημα είναι μεγάλη ιστορία. Θα συζητήσουμε σχετικά μία άλλη φορά.

   Και κάπως έτσι, με διάθεση ρομαντική, αποχαιρετιστήκαμε. Ήταν μία κουβέντα μεστή, γεμάτη συναισθήματα, απόψεις και ιδέες, που ο κ. Λογοθέτης μου έκανε την τιμή να μοιραστεί μαζί μου. Ένα πρωινό Σαββάτου, σε μία ολάνθιστη, γαλήνια αυλή, πραγματικά μοναδικό. Δεν ήθελα να τελειώσει.

   Μακάρι να τα πούμε ξανά, κάποιο κυριακάτικο μεσημέρι, συνοδεύοντας τον καφέ μας με γεύσεις μύρτιλλου και μούρων.

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com

Απολογισμός & νέα σχέδια για τη "Νίκη" Λευκάδας

   Συναντήσαμε τον κ. Μάξιμο Μάλφα, γενικό γραμματέα του αθλητικού Σωματείου "Νίκη" Λευκάδας, και κάναμε μαζί του μία αναλυτική συζήτηση τόσο για την περσινή σεζόν, όσο και γι’ αυτήν που έρχεται.

Μ.Β.: Καλησπέρα, κ. Μάλφα. Ήθελα να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας κάνοντας έναν απολογισμό της χρονιάς που πέρασε.

Μ.Μ: Καταρχήν, μιλάμε για τρεις διαφορετικές αγωνιστικές ομάδες, γιατί το Σωματείο έχει τη γυναικεία ομάδα, το τμήμα νεανίδων, το τμήμα κορασίδων, αλλά και τις μικρές ακαδημίες. Μιλώντας για τη μεγάλη ομάδα, νομίζω ήταν μια χρονιά η οποία ήταν δύσκολη. Ήταν πρόκληση και για εμάς, κυρίως σε διοικητικό επίπεδο, αλλά και για τον προπονητή και τις ίδιες τις παίκτριες, γιατί ήταν μία καινούργια κατηγορία δύσκολη. Το πόσο δύσκολη είναι φάνηκε κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Δύσκολοι οι αγώνες, δυσκολευόμασταν ακόμα και να κερδίσουμε ομάδες που ήταν κατώτερες από εμάς. Βέβαια, κάναμε και κάποιες σπουδαίες νίκες. Κερδίσαμε, δηλαδή, ομάδες που πήγαιναν για πρωτάθλημα. Γενικότερα, ο πρώτος γύρος ήταν άσχημος, δηλαδή, κατώτερος των προσδοκιών, ενώ ο δεύτερος γύρος ήταν πολύ καλός. Αν είχαμε πάει ανάλογα στον πρώτο γύρο θα ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι και, ουσιαστικά, κερδίσαμε την παραμονή μας στην κατηγορία στον τελευταίο αγώνα, όπου και κερδίσαμε εκτός έδρας. Γενικώς, λοιπόν, θα έλεγα ότι ο απολογισμός είναι συγκρατημένα θετικός.

Μ.Β.: Ο στόχος, δηλαδή, της προηγούμενης χρονιάς θα μπορούσαμε να πούμε ότι επετεύχθη?

Μ.Μ: Ναι. Δηλαδή, ο στόχος μας ήταν καταρχήν η ομάδα να μείνει στην κατηγορία, που τελικά το καταφέραμε. Βέβαια, στόχος μας ήταν παράλληλα να ενισχύσουμε τα μικρότερα τμήματα και εκεί μπορούμε να πούμε ότι είχαμε επιτυχία. Συγκεντρώσαμε περισσότερα κοριτσάκια στις ακαδημίες. Ήταν, περίπου, σαράντα πέντε  με πενήντα κοριτσάκια πέρυσι και είχαμε και πλήρεις ομάδες κορασίδων και νεανίδων, οπότε συνολικά όλα τα μέλη μας ήταν περίπου εκατό άτομα.

Μ.Β.: Για την προσεχή σεζόν, ποια είναι τα σχέδια του Σωματείου σε σχέση με το προπονητικό team?

Μ.Μ: Ο κ. Θωμάς Ζαβιτσάνος είναι μαζί μας τα τελευταία πέντε χρόνια και κλείσαμε και για φέτος. Ο κ. Θωμάς Ζαβιτσάνος και ο κ. Νίκος Δουβίτσας, ο οποίος ήταν προπονητής των μικρών ομάδων, παραμένουν. Αυτή η δομή θα διατηρηθεί. Ο κ. Ζαβιτσάνος ήταν προπονητής της γυναικείας ομάδας και είχε και την εποπτεία όλων των τμημάτων, σε τεχνικό επίπεδο. Φέτος, θα προστεθεί ακόμα ένας προπονητής που θα βοηθάει τα τμήματα υποδομής και τα άλλα αγωνιστικά τμήματα, κορασίδων και νεανίδων.

Μ.Β.: Έχετε καταλήξει σε κάποιον συγκεκριμένο? Έχει κλείσει η συμφωνία?

Μ.Μ: Ναι, έχουμε σχεδόν συμφωνήσει. Απλά δεν είναι ακόμη ανακοινώσιμο.

Μ.Β.: Όσον αφορά στο θέμα των μεταγραφών, έχετε κάνει κάποιες κινήσεις? Τι να περιμένουμε?

Μ.Μ: Προσπαθούμε να κρατήσουμε την ομάδα στην περσινή της μορφή. Έχουμε, ήδη, συζητήσει με όλες τις παίκτριες τόσο με τις ντόπιες, όσο και με τις μεταγραφές μας. Θέλουμε, λοιπόν, να διατηρηθεί η ομάδα ως είχε και αν είναι δυνατόν να ενισχυθεί. Το μόνο που μπορούμε να πούμε, τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι ότι έχουμε συμφωνήσει προφορικά με μία παίκτρια, την Βίκυ Φλέγγα. Είναι 29 ετών και είναι μεταγραφή από τον Άρη Θεσσαλονίκης, όπου ήταν και αρχηγός. Αγωνίζεται στη θέση 2 και έχει ύψος 1.70. Σταθήκαμε τυχεροί στη συγκεκριμένη μεταγραφή, γιατί η αθλήτρια μετατέθηκε από την υπηρεσία της στη Λευκάδα.

Μ.Β.: Δεν θεωρείτε ότι είναι λίγο δύσκολο να διατηρηθεί η περσινή δομή της ομάδας? Κάποιες από τις αθλήτριες είχαν τραυματισμούς. Και ίσως υπάρχουν και κάποιες που δεν μπορούν να συνεχίσουν λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων.

Μ.Μ: Στην ομάδα έχουμε παίκτριες που συνιστούν ένα περίεργο μείγμα. Στις γυναικείες ομάδες συμβαίνουν αυτά. Δηλαδή, έχουμε και μανάδες με πολλά παιδιά, μαθήτριες, ερασιτέχνες, έχουμε και επαγγελματίες. Είμαστε ένα μείγμα και γι’ αυτό ίσως οι ισορροπίες μερικές φορές είναι λίγο δύσκολες να διατηρηθούν. Από την άλλη πλευρά, οι παίκτριες είχαν όρεξη και πάθος να παίξουν στην Α2 κατηγορία, αξιοποιώντας την ευκαιρία αυτή, οπότε τα προβλήματα- όποια υπήρχαν- δεν έφτασαν σ’ εμάς. Ίσως να το έβλεπαν και σαν μία ευκαιρία μοναδική, που τους δόθηκε μέσω της ομάδας, να κάνουν κάτι που θα το θυμούνται μια ζωή. Έτσι κατάφερναν να βρίσκουν λύσεις σε τυχόν άλλα προβλήματα. Στη μέση της χρονιάς είχαμε ταυτόχρονους τραυματισμούς, οι οποίοι όμως ξεπεράστηκαν και η χρονιά ολοκληρώθηκε χωρίς τραυματισμούς, με εξαίρεση τον προτελευταίο αγώνα που τραυματίστηκε η βασική μας playmaker- Ρέα Ντόκου. Ελπίζουμε να λυθεί το πρόβλημα μέσα στο καλοκαίρι, οπότε να ξεκινήσει προετοιμασία κανονικά.

Μ.Β.: Σήμερα, που όλοι λίγο πολύ γκρινιάζουν για τα οικονομικά, εσείς ως Σωματείο σε τι κατάσταση βρίσκεστε?

Μ.Μ: Εμείς κάναμε μία προσπάθεια πέρυσι και ανοιχτήκαμε προς τον κόσμο, γιατί ήταν πρώτη φορά που μία ομάδα από τη Λευκάδα παίζει στην Α2 εθνική κατηγορία- σε οποιοδήποτε σπορ- και ο κόσμος ανταποκρίθηκε ικανοποιητικά. Μπορέσαμε και συγκεντρώσαμε τόσα χρήματα ώστε να κλείσει η χρονιά σε σχέση με τις οικονομικές μας υποχρεώσεις. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ένα πολύ μικρό έλλειμμα, το οποίο θα αντιμετωπιστεί άμεσα με το που θα λάβουμε τα χρήματα που μας οφείλονται για τα οδοιπορικά μας, για τα οποία δεν έχουμε λάβει έως τώρα ούτε μία δόση.    

  

Μ.Β.: Μέσα στο καλοκαίρι προβλέπεται η οργάνωση κάποιων εκδηλώσεων από πλευράς του Σωματείου, προκειμένου για τη συγκέντρωση χρημάτων?

Μ.Μ: Μία λαχειοφόρος αγορά που θα ξεκινήσει στο τέλος του μήνα και θα κληρώσουμε ταξίδια υπερατλαντικά. Πρόκειται να κάνουμε και άλλες εκδηλώσεις, εντός του καλοκαιριού, γιατί από ότι φαίνεται η χρονιά που έρχεται προαναγγέλλεται δύσκολη για όλους μας οικονομικά. Κι εμείς προσπαθούμε να είμαστε συγκρατημένοι.

Μ.Β.: Σχετικά με τα τμήματα υποδομής, πρόκειται να δημιουργηθεί κάποια νέα ομάδα και σε ποιες ηλικιακές ομάδες απευθύνεστε?

Μ.Μ: Από πέντε ετών μπορεί κάποιος να φέρει το παιδί του. Έχει δημιουργηθεί από πέρυσι ένα ειδικό τμήμα junior για αυτές τις ηλικίες, νήπιων και πρώτης δημοτικού. Αυτό είναι επανάσταση να συμμετέχουν τα κορίτσια σε αυτές τις ηλικίες σε ένα ομαδικό άθλημα μπάλας. Μία πραγματική καινοτομία που απευθύνεται στις πολύ μικρές ηλικίες.

Μ.Β.: Θα υπάρξει τροφοδότηση της γυναικείας ομάδας από τις μικρότερες ομάδες του Σωματείου?

Μ.Μ: Κάθε χρόνο προωθούνται κάποιες αθλήτριες από τα τμήματα κορασίδων και νεανίδων στη γυναικεία ομάδα. Φέτος, αυτό που θα κάνει τη διαφορά είναι ότι θα ενισχυθεί το τμήμα κορασίδων από μικρότερες ηλικίες. Ουσιαστικά, το πρώτο βήμα έγινε πέρυσι, οπότε και ανανεώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό το τμήμα των κορασίδων, κυρίως από κορίτσια ηλικίας δεκατριών ετών. Αυτές έχουν ήδη κερδίσει ένα χρόνο εμπειρίας και φέτος θα προστεθούν και άλλα κορίτσια. Στις ακαδημίες, πέρα από το junior, υπάρχουν και δύο ακόμη τμήματα, δύο διαφορετικά επίπεδα: ακαδημία 1 και ακαδημία 2, μετά πάμε στις κορασίδες, έπειτα στην ομάδα των νεανίδων και τελικά στη γυναικεία ομάδα.  

Μ.Β.: Τη χρονιά που έρχεται, πώς προβλέπετε ότι θα διαμορφωθεί το επίπεδο της Α2 εθνικής κατηγορίας?

Μ.Μ: Φέτος, η Α2 εθνική κατηγορία θα έχει δώδεκα ομάδες, σε αντίθεση με την προηγούμενη χρονιά που ήταν δεκατέσσερις. Αυτή τη στιγμή είναι γνωστές οι δέκα, εκ των οποίων η μόνη επαρχιακή ομάδα είμαστε εμείς. Οι υπόλοιπες εννέα είναι αθηναϊκές. Περιμένουμε να μάθουμε τις άλλες δύο που θα προκύψουν από τη διαδικασία του μπαράζ. Τη χρονιά αυτή, λοιπόν, η κατηγορία διαμορφώνεται ως εξής: πολλές ομάδες ισοδύναμες, μία εκ των οποίων θα είμαστε κι εμείς. Δηλαδή, δεν φαίνεται να ξεχωρίζει μέχρι στιγμής κάποια ομάδα, σε αντίθεση με ότι επικράτησε πέρυσι. Φέτος, φαίνεται ότι θα κινηθούμε όλοι στα ίδια επίπεδα. Ωστόσο, το πρωτάθλημα θα είναι δύσκολο γιατί θα υπάρχουν δώδεκα ομάδες- και όχι δεκατέσσερις- οπότε οι στόχοι μας θα πρέπει να είναι υψηλοί. Πρέπει να στοχεύουμε σε υψηλές θέσεις για να εξασφαλίσουμε την παραμονή μας.

Μ.Β.: Ποιοι είναι οι στόχοι του Σωματείου για τη νέα χρονιά?

Μ.Μ: Να παραμείνουμε στην Α2 εθνική κατηγορία. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Ο πρωταρχικός στρατηγικός μας στόχος είναι να σταθεροποιήσουμε την ομάδα σε ένα επίπεδο υψηλό, να παίζει σε μία εθνική κατηγορία, που θα αποτελέσει βιτρίνα και κίνητρο για τα κορίτσια τα δικά μας να συνεχίσουν το μπάσκετ, να προπονούνται καλύτερα, ώστε κάποια στιγμή η ομάδα να αποτελείται από όσο το δυνατόν περισσότερες Λευκαδίτισσες. Ουσιαστικά, θέλουμε να διατηρηθούμε στην κατηγορία και για να παίζουμε σε πολλούς αγώνες και να έχουμε παραστάσεις.

   Στη συζήτησή μας παραβρέθηκε και ο κ. Ηλίας Λάζαρης, μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου, ο οποίος συνηγόρησε στο γεγονός ότι στόχος του Σωματείου είναι να βγάζει παίκτριες από τα σπλάχνα του, επενδύοντας με τον τρόπο αυτό στο δυναμικό της Λευκάδας, που μέχρι στιγμής έχει δώσει πολύ καλά δείγματα, αξιοποιώντας τα ταλέντα του τόπου.

   Εμείς από τη μεριά μας, ελπίζουμε η "Νίκη" Λευκάδας να πετύχει τους στόχους της, και να μας χαρίσει συγκινήσεις με την επιτυχημένη αγωνιστική πορεία και τις διακρίσεις της.

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com 

Ο κοσμογυρισμένος "Οδυσσεβάχ"

   Μία πολύ όμορφη βραδιά οργάνωσε η έκτη τάξη του 4^ου Δημοτικού Σχολείου Λευκάδας. Στο Κηποθέατρο «Άγγελος Σικελιανός», την Παρασκευή το βράδυ, ανέβασε τη θεατρική παράσταση «ΟΔΥΣΣΕΒΑΧ», το πρώτο έργο της Ξένιας Καλογεροπούλου που πρωτοπαίχτηκε το 1981 και έκτοτε μεταφράστηκε σε οκτώ γλώσσες και ταξίδεψε ανά τον κόσμο, όπως ακριβώς κι ο ήρωάς του. Ένα έργο ντυμένο με τραγούδια γραμμένα από τον Διονύση Σαββόπουλο και την Ξένια Καλογεροπούλου, που απέδειξε ότι ξέρει να μας κάνει να γελάμε όλους μας, μικρούς και μεγάλους.

   Στη σκηνή εμφανίστηκε ο παραμυθάς ο οποίος, όμως, τα «ψιλοθαλάσσωσε», σύμφωνα με το κείμενο, οπότε αποφάσισε να πει μία δική του ιστορία. Μία συρραφή κι ένα παράξενο, μα πραγματικά πολύ νόστιμο, μπουρδούκλωμα παραμυθιών και θρύλων, από την «Οδύσσεια» και τις «Χίλιες και Μία Νύχτες» μέχρι εκείνη τη χώρα τη μακρινή που μιλάνε με το «ι»! Κάπως έτσι ξεκίνησε να ξεδιπλώνεται μπροστά μας η ιστορία του Οδυσσεβάχ ο οποίος πασχίζει να επιστρέψει στην πατρίδα του την Ιθαγδάτη, περνώντας από χώρες άλλοτε μαγευτικές κι άλλοτε τρομακτικές, συναντώντας στο διάβα του πλάσματα, γλώσσες, φρούτα και τραγούδια αλλόκοτα, διαφορετικά. Κι όλα αυτά για να βρει το περίφημο «κυκλολωτογοργοκιρκιλάριζο», το «εισιτήριο» της επιστροφής του.

   Για προσπαθήστε να πείτε: κυκλολωτογοργοκιρκιλάριζο, γρήγορα και με μια ανάσα. Μπορείτε? Κι όμως τα παιδιά το είπαν, το ξαναείπαν και τελικά το βρήκαν! Επί σκηνής τουλάχιστον.

   Η παράσταση χωρίστηκε σε δύο μέρη, οι χαρακτήρες ήταν οι ίδιοι μα οι ενσαρκωτές διαφορετικοί. Κι αυτό έγινε, κατά τα λεγόμενα του κ. Βεργίνη, Διευθυντή του σχολείου, για να συμμετάσχουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά, να χαρούν και να παίξουν.

   Όλοι οι συμμετέχοντες φάνηκε να το ευχαριστήθηκαν στ’ αλήθεια. Προσωπικά, χάρηκα πολύ τους μικρούς ηθοποιούς που ενσάρκωσαν τους ρόλους του Δρακοκύκλωπα και του Πρίγκιπα Αμαντούρ. Έδωσαν μία άλλη νότα στην τελική γεύση της παράστασης.

   Και εκεί που νομίζαμε ότι «η παράσταση έλαβε τέλος», μυστήριο απλώθηκε στο Κηποθέατρο. Ακούστηκε η αναγγελία της εύρεσης ενός ναυαγού στην παραλία του Αϊ–Γιάννη και τότε ήταν που έκανε την εμφάνισή του στη σκηνή ο γνωστός, Λευκαδίτης ηθοποιός Ηλίας Λογοθέτης, ο οποίος ήταν και το τιμώμενο πρόσωπο της βραδιάς. Μαζί του ανέβηκαν στο σανίδι παλιοί του φίλοι Λευκαδίτες και όλοι μαζί τραγούδησαν καντάδες, χρωματίζοντας τη βραδιά με τις μουσικές του τόπου μας. Συνέντευξη του κ. Λογοθέτη θα φιλοξενηθεί στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας μας.

   Η τελευταία σκηνή του έργου γράφτηκε με τη συνύπαρξη μικρών και μεγάλων δίπλα δίπλα στο θεατρικό σανίδι, όλοι μια αγκαλιά, σε ένα όμορφο πάντρεμα γενιών.

   Τη βραδιά παρακολούθησαν ο Βουλευτής, ο Δήμαρχος και ο Νομάρχης Λευκάδας, ενώ την προλόγισαν ο κ. Βεργίνης, Διευθυντής του 4^ου Δημοτικού Σχολείου, και ο κ. Θερμός, υπεύθυνος του Πνευματικού Κέντρου, ο οποίος ευχαρίστησε όλους τους μαθητές, γονείς και δασκάλους για την πολύτιμη αυτή προσπάθειά τους, αφού το συγκεκριμένο Δημοτικό Σχολείο ανεβάζει θεατρικές παραστάσεις για δεκαέξι συνεχείς χρονιές, και διεμήνυσε ότι αν και οι εποχές είναι δύσκολες οικονομικά θα προσπαθήσουν να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν σε σχέση με τα πολιτιστικά πράγματα του νησιού.

   Στο σημείο αυτό, πρέπει να υπογραμμίσουμε την προσπάθεια, το ενεργό ενδιαφέρον και την αγωνία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 4^ου Δημοτικού Σχολείου για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και την επιτυχημένη έκβαση της βραδιάς.

   Εμένα μου άρεσε πολύ ο «Οδυσσεβάχ». Μου άρεσε που το Κηποθέατρο πλημμύρισε από παιδικές φωνές και γέλια. Που η μικρή της διπλανής καρέκλας σχεδόν μου τρύπησε το τύμπανο με το κελαρυστό της γέλιο. Αλλά, και γενικά, απολαμβάνω κάθε είδους φιλότιμη προσπάθεια που μας εξελίσσει με όποια έννοια. Αρκεί η διάθεσή μας να είναι τέτοια. Ο «Οδυσσεβάχ», λοιπόν, μου υπενθύμισε να μην σταματήσω λεπτό να γυρεύω το «κυκλολωτογοργοκιρκιλάριζο» μου!

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com

Μια έκθεση σε περιοδεία

   Από την Ολλανδία στην Ελλάδα, από την Αθήνα στη Ρόδο, τώρα στη Λευκάδα και τελικά στα Τρίκαλα. Περιοδεύουσα Έκθεση! Η Ολλανδή ζωγράφος Nancy Kroon θα είναι κοντά μας- συγκεκριμένα στην Αίθουσα Τέχνης «Θεόδωρος Στάμος»- έως τις 24 του μήνα.

   Εμπνεόμενη από τα αρχαία ελληνικά αγάλματα, η καλλιτέχνης δημιούργησε μία σειρά από πίνακες, υπό το γενικότερο τίτλο «ANTHROPOMORPHOS», ήτοι «ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΟΣ», αναπαριστώντας ανθρώπινες μορφές που εκπέμπουν πρωτόγονα συναισθήματα – όπως είναι η αγάπη και η μοναξιά- , καθώς και την τραγικότητα της ζωής. Νόρμες που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα παραμείνουν αναλλοίωτες στο χρόνο, κραδαίνοντας την ανάγκη του ατόμου να αγαπηθεί, να απομονωθεί, να υπάρξει. Με όποιο τρόπο. Για όποιο λόγο.

   Η έκθεση περιλαμβάνει πίνακες με γυμνά κορμιά, δοσμένα έτσι ώστε να παραμένουν αινιγματικά. Η ζωγράφος, επηρεασμένη από τους αρχαίους ελληνικούς μύθους με τη διττή διάσταση, θέλει τα έργα της να παραλείπουν, να αποκρύπτουν, να προκαλούν τη φαντασία του θεατή. Και στ΄ αλήθεια το καταφέρνει. Η τεχνοτροπία καθώς και τα υλικά που χρησιμοποιεί συνδράμουν προς αυτή την κατεύθυνση.

   Η Nancy Kroon δηλώνει ευτυχής που εκθέτει τη δουλειά της στην  Ελλάδα, για το λόγο ότι η Αρχαία Ελλάδα είναι η πηγή της έμπνευσής της. Αυτή, άλλωστε, είναι και η βασική αιτία που επιλέχθηκε από το Ολλανδικό Ινστιτούτο των Αθηνών, από όπου πρωτοξεκίνησε η έκθεση.

   Προτείνω να πάμε στην έκθεση. Και να παρατηρήσουμε τους πίνακες έναν έναν ξεχωριστά. Τα ονόματά τους? «Αμαζόνα», «Μελαγχολία», «Ίκαρος», «Πάλη», «Νεαρός Άνδρας» … Κάθε πίνακας και μια ιστορία. Μια πλημμύρα συναισθημάτων. Αφεθείτε να αισθανθείτε.

 
Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com 

Η Τακτική Γενική Συνέλευση της "Δόξας" Λευκάδας

  

   Την Κυριακή, στις 6 Ιουνίου και ώρα 11:30 πρωινή, πραγματοποιήθηκε στο Ionion Star η τακτική Γενική Συνέλευση του Σωματείου “Δόξα” Λευκάδας, υπό την προεδρία του κ. Θανάση Καββαδά.
   Ο πρόεδρος, αρχικά, ανακοίνωσε ότι είχε απευθύνει πρόσκληση για να παραστούν στη Συνέλευση τόσο στο Βουλευτή Ν. Λευκάδας κ. Μαργέλη, όσο και στο Νομάρχη και το Δήμαρχο Λευκάδας, κ. Αραβανή και κ. Φέτση, αντίστοιχα. Συνέχισε διαβάζοντας την επιστολή που έστειλε ο τελευταίος εξηγώντας ότι δεν θα καταφέρει να παραστεί, ενώ παράλληλα διαβίβαζε τα συγχαρητήριά του για την πρόσφατη επιτυχία της ομάδας, που σηματοδότησε και την άνοδό της στη Β΄ Εθνική. Ο κ. Φέτσης αναφέρθηκε, επιπλέον, διαμέσου της επιστολής του και δια στόματος του κ. Καββαδά, στα έργα τα σχετικά με τις αθλητικές εγκαταστάσεις, καθώς και σε μία συμβολική επιχορήγηση ύψους 10.000,00 Ευρώ που δόθηκε στο Σωματείο. Η επιστολή του Δημάρχου έκλεισε με την αναγγελία επινικίων που θα πραγματοποιηθούν άμεσα προς τιμήν του Σωματείου.

   Ακολούθως, ο κ. Καββαδάς παρέθεσε τη θεματολογία της Συνελεύσεως που αφορούσε στον Αγωνιστικό, Οικονομικό και Διοικητικό Απολογισμό της σεζόν που πέρασε.

   Ξεκινώντας από το αγωνιστικό κομμάτι αναφέρθηκε στον προπονητή της ομάδας κ. Βουρνά, στον οποίο δόθηκε από την αρχή της χρονιάς ελευθερία κινήσεων, και που με τις επιλογές του και σε συνδυασμό με την εργασία όλων των παραγόντων- ο καθένας από το πόστο του- συνέβαλλε στην ανοδική πορεία της ομάδας. Στη συνέχεια, ο πρόεδρος μίλησε και για τις Ακαδημίες Καλαθοσφαίρισης, που λειτουργούν στα πλαίσια του Σωματείου σε τρία επίπεδα, με επτά συνολικά τμήματα, και οι οποίες αποτελούν σημαντική πηγή εσόδων για τη "Δόξα" Λευκάδας.

   Ακολούθησε ο οικονομικός απολογισμός της χρονιάς, κατά τον οποίο ο κ. Καββαδάς μίλησε με νούμερα. Παρέθεσε τόσο τα έξοδα, όσο και τα έσοδα, οφειλές από προηγούμενες χρονιές- που έχουν, όμως, τακτοποιηθεί από το Σωματείο-, για να καταλήξει ότι η τρέχουσα χρονιά κλείνει με το ταμείο να είναι μείον. Εντύπωση προκάλεσε δε το χρηματικό ποσό που δήλωσε ο πρόεδρος ότι καλύφθηκε από τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, προκειμένου να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το ταμειακό έλλειμμα, φτάνοντας στα σημερινά του επίπεδα.

   Στα πλαίσια του διοικητικού απολογισμού, ο κ. Καββαδάς έκανε εκτενή αναφορά στις εκδηλώσεις που οργάνωσε το Σωματείο για τη συλλογή οικονομικών πόρων, όπως οι συναυλίες, οι λαχειοφόροι αγορές, αλλά και διάφορες εκδηλώσεις κοινωνικού ενδιαφέροντος. Στο σημείο αυτό, ο πρόεδρος μας αποκάλυψε ότι δεν είχαν όλες οι εκδηλώσεις την προσδοκώμενη κερδοφορία και έφερε ως παράδειγμα τη συναυλία με την Άννα Βίσση που πραγματοποιήθηκε το περσινό καλοκαίρι. Ειδική μνεία έκανε ο κ. Καββαδάς στην εκδήλωση που παρευρέθηκε ο κ. Παπαλουκάς και η οποία έφερε και το όνομά του, όπου δόθηκε η ευκαιρία σε πολλά παιδιά να συμμετάσχουν γνωρίζοντας από κοντά το γνωστό μπασκετμπολίστα και μαθαίνοντας από την εμπειρία του. Η εν λόγω εκδήλωση στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία συμβάλλοντας σημαντικά και στην προβολή του τόπου μας σε πανελλήνιο επίπεδο. Τέλος, ο πρόεδρος επισήμανε και την απόκτηση γραφείων του Σωματείου στην Πλατεία του Αγίου Μηνά.

   Ολοκληρώνοντας τη θεματολογία της Γενικής Συνελεύσεως, ο κ. Καββαδάς εκδήλωσε την επιθυμία του να συνεχίσει την ενασχόληση του με το Σωματείο, θέτοντας, όμως, κάποιες προϋποθέσεις, καθότι το οικονομικό βάρος είναι μεγάλο, όπως χαρακτηριστικά είπε. Συγκεκριμένα, διατύπωσε τα παράπονά του για τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης και ζήτησε την υποστήριξή τους, μιας και η επιτυχία της ομάδας ήταν πολύ μεγάλη, οπότε πρέπει να τύχει της ανάλογης προσοχής και χρηματοδότησης. Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με τον κ. Καββαδά, μόνο από πλευράς του Βουλευτή κ. Μαργέλη έχουν γίνει κάποιες κινήσεις για την εξασφάλιση χρηματοδότησης από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, από όπου δεν έχουν λάβει την παραμικρή επιχορήγηση εδώ και τρία χρόνια.

Από τον απλό, καθημερινό κόσμο, ο κ. Καββαδάς δήλωσε ότι δεν έχει κανένα απολύτως παράπονο, απλά θα ήθελε όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται για την ομάδα και την εξέλιξη της να γίνει μέλος του Σωματείου, καταβάλλοντας μία τυπική συνδρομή, προκειμένου για την ανεμπόδιστη πρόοδο της ομάδας.

   Πέρα από τα όποια παράπονα διατυπώθηκαν, είναι γεγονός ότι στη συγκεκριμένη τακτική Γενική Συνέλευση η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη χρονιά- σύμφωνα και με τη σχετική δήλωση του προέδρου- και το κλίμα που επικράτησε ήταν αισιόδοξο. Ας ευχηθούμε, λοιπόν, τα καλύτερα για τη "Δόξα" Λευκάδας και εν μέσω καλοκαιρινής περιόδου- οπότε και πραγματοποιούνται μεταγραφές και λοιποί σχεδιασμοί- θα σας κρατάμε ενήμερους.

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com

«Η Αρκούδα» του τότε και του σήμερα

   

   Το περασμένο Σάββατο, το βραδάκι, παρακολουθήσαμε στο φιλόξενο χώρο της ARTηρίας το θεατρικό έργο «Η Αρκούδα» του Άντον Τσέχωφ, από τη Θεατρική Σκηνή Πρέβεζας. Μία συμπαθητική, ερασιτεχνική προσπάθεια που συγκέντρωσε θεατές τόσο από τη Λευκάδα, όσο και από τη γειτονική μας Πρέβεζα.

   Η υπόθεση του έργου αφορά σε μία χήρα, την Πόποβα, η οποία έχοντας χάσει το σύζυγό της προ επταμήνου, δηλώνει αποφασισμένη να τον τιμήσει μένοντας μόνη, αφοσιωμένη στη μνήμη του δια βίου, παρά τις επίμονες προσπάθειες του υπηρετικού της προσωπικού να αλλαξοπιστήσει. Στη ζωή της, και συγκεκριμένα στο σπίτι της, εισβάλει ένας κτηματίας, ο Σμιρνώφ, που ζητάει επιμόνως να πληρωθεί την ίδια ώρα και στιγμή από τη χήρα το χρέος που του άφησε ο νεκρός σύζυγός της. Η χήρα δέχεται να τον αποπληρώσει με καθυστέρηση, όμως, δύο τουλάχιστον ημερών. Τότε είναι που ο Σμιρνώφ εκρήγνυται. Το ξέσπασμά του σε σχέση με τα χρήματα που δεν μπορεί να συλλέξει και τις υποχρεώσεις που τον πνίγουν, θα μπορούσαμε να πούμε κάλλιστα ότι είναι μία εικόνα πολύ σημερινή και οικεία στις εποχές που ζούμε.

   Στο τέλος, βέβαια, του έργου και παρά τις μύριες όσες προσβολές και απειλές εξαπολύει ο κτηματίας προς τη χήρα και τούμπαλιν, ο φωνακλάς και φασαριόζος Σμιρνώφ- που «έχει παρατήσει δώδεκα γυναίκες και τον έχουν παρατήσει εννέα»- υποκύπτει στην εύθικτη μα γοητευτική γυναικεία φύση της Πόποβα, που και αυτή με τη σειρά της παραδίνεται στην αγκαλιά του αμαχητί. Στον επίλογο του έργου, λοιπόν, θριαμβεύει ο έρωτας παραβλέποντας τις οικονομικές και όποιες άλλες διαφορές. Ένα πολύ όμορφο μήνυμα ειδικά σε ετούτους τους ανέραστους καιρούς που διανύουμε, όπου κάθε είδους συναίσθημα περνάει πρώτα από τα αυστηρά φίλτρα της στυγνής λογικής.

   Μακάρι, προσεχώς, το καλοκαίρι να παρακολουθήσουμε θεάματα και δρώμενα καλλιτεχνικά, όμορφα και ξεχωριστά. Να συλλέξουμε στιγμές, εικόνες, μυρωδιές και ήχους δραπετεύοντας- έστω για λιγάκι- από την ακαλαισθησία της σημερινής πραγματικότητας!

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com