Άνοιξη

   Λίγο πριν αρχίσω να γράφω τη στήλη μου, έτυχε να μιλώ μ' ένα πρόσωπο φιλικό. Στην αναφορά του θέματος που επρόκειτο να γράψω, βαρυγγώμησε... "Πολύ σοβαρό", αναφώνησε!

   Δεν θα σας πω ποιο ήταν το θέμα αυτό. Θα το φυλάξω μυστικό για μία άλλη φορά. Το σημαντικό είναι ότι η αντίδραση αυτή που σας ανέφερα, μου κατέδειξε την ανάγκη μιας μερίδας του αναγνωστικού κοινού για θέματα λιγότερο σοβαρά. Για θέματα του ελαφριού ρεπερτορίου, όπως συνηθίζω να τα λέω.

   Είναι γεγονός ότι με όλα αυτά που συμβαίνουν καθημερινά, τα σοβαρά και τα βαρύγδουπα, τα λυπηρά και τα βαρυσήμαντα, ο κόσμος έχει ανάγκη να ξεσκάσει. Να το ρίξει λιγάκι έξω, να ξαλαφρώσει. Μία επιθυμία, μία ανάγκη πέρα για πέρα φυσιολογική και διόλου κατακριτέα. Απ' όλα πρέπει να έχει η ζωή. Και τα βαριά και τα ελαφριά. Και τα σοβαρά και τα αστεία. Η ζωή απαιτεί ποικιλία!

   Σκέφτηκα τότε να γράψω για την Άνοιξη. Την Άνοιξη που περιμέναμε να' ρθει πώς και πώς. Να' ρθει για να αναθαρρήσουμε λιγάκι μετά από ένα Χειμώνα σκληρό. Ένα Χειμώνα που μας έκλεισε στα σπίτια μας. Όχι εξαιτίας του κρύου του τσουχτερού, αλλά εξαιτίας των κακών μαντάτων που μας έφερε. Κρίση, φτώχεια, δυστυχία. Κλειστήκαμε στα σπίτια μας, κλείσαμε και τις καρδιές μας. Είδατε που λένε ότι η φτώχεια φέρνει γκρίνια? Να που επαληθεύτηκε.

   Χειμώνας ήταν, όμως, και πάει. Και να που η Άνοιξη όπου να' ναι σκάει. Και μαζί μ' αυτήν είθε ν' ανοίξουν κι οι καρδιές μας. Ν' ανοίξουν και ν' ανθίσουν. Να πλημμυρίσουν από χαρά και λαχτάρα. Λαχτάρα για τη ζωή. Γιατί η ζωή δεν θέλει πολλά, ούτε ακριβά, για να είναι ωραία.

   Τώρα που ο τόπος θα μοσχομυρίσει, που η ατμόσφαιρα θα γεμίσει από ευωδιές, τιτιβίσματα και τη γνώριμη μυρωδιά της φύσης που ολάκερη θ' ανθίσει, πρέπει να καταλαγιάσουμε κι εμείς. Να αφεθούμε ελεύθεροι να παρασυρθούμε. Από την ομορφιά και την αναγέννηση της φύσης.

   Να πάμε έναν περίπατο στο κοντινό δασάκι, να κάνουμε το γύρο της λιμνοθάλασσας ποδηλατώντας, να καθίσουμε στο παγκάκι της γειτονικής πλατείας μ' ένα χωνάκι παγωτό στο χέρι, εισπνέοντας τις μυρωδιές της Άνοιξης. Τώρα που η μέρα μεγαλώνει και το σύμπαν πανηγυρίζει.

   Θέλει, πραγματικά, μεγάλο κουράγιο και δύναμη για να μην ξεχνιόμαστε. Να θυμόμαστε πόσο σημαντικό είναι που ζούμε, που αναπνέουμε, που είμαστε υγιείς. Τι πιο σημαντικό από την υγεία μας? Όποιος έχει βιώσει προβλήματα υγείας, είτε ο ίδιος, είτε κάποιος κοντινός του, ξέρει πολύ καλά. Ότι και μόνο που ξυπνάμε καθημερινά κι είμαστε υγιείς και πατάμε στα πόδια μας γερά, είναι κέρδος και χαρά. Και δεν μιλώ θεωρητικά.
   Γι' αυτό σας λέω. Ας πάψουμε να είμαστε αχάριστοι, να γκρινιάζουμε για το ελάχιστο που μας συμβαίνει, που μας αλλάζει τα σχέδια και μας ξεβολεύει. Αρκεί που είμαστε καλά. Ζωντανοί, γεροί και δυνατοί. Για να ζήσουμε ακόμη μία Άνοιξη!
   Κι αν πορευτούμε μ' αυτό το σκεπτικό, η Άνοιξη θα φέρει το Καλοκαίρι, η χαρά την προκοπή, και τελικά? Όλα θα πάνε πρίμα!!!

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr