Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Το έργο του Σωματείου Ζωόφιλων Λευκάδας (L.A.W.S.)

   
   Με αφορμή τη χθεσινή ημέρα- η οποία έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων-, ήθελα να αφιερώσουμε λίγο από το χρόνο μας για να παρακολουθήσουμε το επισυναπτόμενο βιντεάκι, το οποίο εξιστορεί τη δράση του Σωματείου Ζωόφιλων Λευκάδας (L.A.W.S.).
  Εικόνες πολλές, εικόνες διαφορετικές, κάποιες συγκινητικές, κάποιες αποκαρδιωτικές. Εικόνες που αποδεικνύουν το επιτυχημένο έργο της Αλίκης, της Μάρθας, του Αλέκου, του Νίκου και όλων όσων συμμετέχουν στην πολύπλευρη αυτή προσπάθεια.
   Είναι χρέος όλων μας να τους συγχαρούμε και να συνδράμουμε- με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας- στη δραστηριότητα του Σωματείου.   
   Και για όσους δεν το έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει, μόνο με τη μοιρασιά, την αγάπη, τη φροντίδα, πρόκειται να αλλάξει το κλίμα...

http://www.youtube.com/watch?v=tP0OQGNyK0w

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Κατάληξη

   Στο προηγούμενο φύλλο, ο δαίμονας της σελιδοποίησης «ροκάνισε» το κείμενο της «Καθαρής Ματιάς», με αποτέλεσμα να το αφήσει μετέωρο κι ανολοκλήρωτο.  Επειδή, όμως, η κατάληξη κάθε ιστορίας καθορίζει το νόημα και τη σημασία της, παραθέτω τις δύο τελευταίες παραγράφους της στήλης της περασμένης εβδομάδας, υπό τον τίτλο «Τα φαινόμενα απατούν…», ως εξής:   

   «Για όσους δεν το έχουν ακόμα αντιληφθεί, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να συμμαζευτούν και να περιορίσουν τις μεγαλομανίες, τις καταχρηστικές συμπεριφορές, τις ανούσιες προκλήσεις. Ειδικά, στην περίπτωση των δημόσιων προσώπων, που διαχειρίζονται χρήμα κρατικό, επηρεάζοντας τύχες εθνικές και κατ’ επέκταση ανθρώπινες ζωές.
  Κι όσο για όλους εμάς- τους κοινούς θνητούς- οφείλουμε να αναθεωρήσουμε. Να απομυθοποιήσουμε ανθρώπους, θεσμούς και καταστάσεις. Γιατί, διαρκώς αποδεικνύεται- πρακτικά και, δυστυχώς, περίτρανα- ότι: τα φαινόμενα απατούν…».

   Αυτή την εβδομάδα, δεν θα γράψω κάτι. Υπάρχουν φορές που οι συνθήκες στέκονται εμπόδιο ανυπέρβλητο στην έμπνευση και τη δημιουργικότητα…

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com

Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Τα φαινόμενα απατούν…

   Το φετινό καλοκαίρι, επισκέφθηκε τη Λευκάδα πλήθος τουριστών. Έλληνες και ξένοι, άσημοι και διάσημοι. Στην περίπτωση των τελευταίων, κάθε που μας επισκέπτονται, χαιρόμαστε διπλά. Κι αυτό, γιατί είναι σημαντικό ένας άνθρωπος δημοφιλής, λαμπερός κι επιτυχημένος να επιλέγει να παραθερίσει στο δικό μας νησί. Είναι σαν να ρίχνει ψήφο εμπιστοσύνης, ψήφο προτίμησης στις φυσικές ομορφιές, τις παρεχόμενες υπηρεσίες και τη φιλοξενία της Λευκάδας, έναντι άλλων παραθεριστικών προορισμών. Με τον τρόπο αυτό, συντελείται ένα είδος έμμεσης διαφήμισης, προβολής και προώθησης του νησιού. Φωτογραφίες κυκλοφορούν, χαμόγελα συνηγορούν και η «Λευκάδα» φιγουράρει σε πηχυαίους τίτλους εντύπων και δελτίων ειδήσεων… Τι γίνεται, όμως, όταν οι δημοφιλείς επισκέπτες μας είναι κακότροποι, αγενείς και απαιτούν να τύχουν ιδιαίτερης μεταχείρισης???
   Στις αρχές του Αυγούστου, η «Δόξα» Λευκάδας- το αθλητικό σωματείο των μπασκετικών θριάμβων- οργάνωσε, σε γνωστό παραλιακό χώρο, μία ξεχωριστή μουσικό-χιουμοριστική παράσταση. Οι συντελεστές της, κκ. Μαχαιρίτσας, Ζουγανέλης, Σταρόβας, Κωνσταντόπουλος, και η κα Αρβανιτίδη, ανέλαβαν να μας διασκεδάσουν με τα τραγούδια, το μπρίο και το αστείρευτο κέφι τους, μεταδίδοντας μας ισχυρές δόσεις χιούμορ κι αισιοδοξίας.
   Πολλοί ήταν εκείνοι- ντόπιοι και τουρίστες- που έσπευσαν να παρακολουθήσουν την παράσταση. Άλλοι από καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, άλλοι για να ενισχύσουν τους σκοπούς του σωματείου, μα όλοι με διάθεση να ψυχαγωγηθούν!
   Στην είσοδο, όπου εκδίδονταν τα εισιτήρια, βρέθηκε και μία «επώνυμη» κυρία, που έκανε τις διακοπές της, τις μέρες εκείνες, στο νησί. Όλοι διαθέτουμε επώνυμο- γι’ αυτό και τα εισαγωγικά-, μα η εν λόγω κυρία- κατά γενική ομολογία- διαθέτει επώνυμο βαρύ. Ένα επώνυμο εικαστικών προεκτάσεων, που την οδήγησε σε μακρινούς, ταξιδιωτικούς προορισμούς και άλλους κοντινούς, με πράσινους χρωματισμούς… Η συγκεκριμένη κυρία, λοιπόν, απαίτησε να εισέλθει στο χώρο και να παρακολουθήσει την παράσταση, υπό συγκεκριμένους όρους. Κατά πρώτον, αρνήθηκε να πληρώσει το αντίτιμο του εισιτηρίου. Κατά δεύτερον, απαίτησε να ανοίξουν τα διαχωριστικά της εισόδου, ώστε να παρκάρει εντός του συναυλιακού χώρου το θηριώδες- τύπου τζιπ- αυτοκίνητό της. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, απαίτησε να ισχύσει το ίδιο καθεστώς- της δωρεάν εισόδου- και για την παρέα της, η οποία μετρούσε περί τα οκτώ άτομα…
   Το άτομο που μου μετέφερε την είδηση, δήλωσε σοκαρισμένο. Μου εξομολογήθηκε ότι είχε διαφορετική εικόνα και άποψη για την προαναφερθείσα κυρία. Πίστευε ότι πρόκειται για μία προσωπικότητα καλλιεργημένη, προσγειωμένη, με ανησυχίες ευγενικές και πνεύμα ανωτερότητας. Στο άκουσμα της είδησης σκέφθηκα: «Πίστευε και μη ερεύνα… για να μην προσγειωθείς», καθώς και ότι «μάλλον σύμπλεγμα, παρά πνεύμα ανωτερότητας διαθέτει η επαγγελματίας τουρίστρια...».
   Στη συνέχεια, κι ως όφειλα, διασταύρωσα την πληροφορία, που απεδείχθη πέρα για πέρα αληθής…
   Αναλογιζόμενη το όλο περιστατικό, απόρησα. Άραγε, ποιοι λόγοι μπορεί να οδηγήσουν ένα άτομο- χορτάτο και καλοζωισμένο φαινομενικά- να κάνει έναν τέτοιο σαματά? Να φέρει σε δύσκολη θέση ανθρώπους που δεν γνωρίζει, να αρνηθεί να πληρώσει το εισιτήριο των είκοσι ευρώ υπέρ των σκοπών ενός τοπικού αθλητικού σωματείου, ενώ την ίδια στιγμή συμπεριφέρεται με ύφος χιλίων καρδιναλίων και εγείρει απαιτήσεις βασιλομήτορος???
   Για όσους δεν το έχουν ακόμα αντιληφθεί, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να συμμαζευτούν και να περιορίσουν τις μεγαλομανίες, τις καταχρηστικές συμπεριφορές, τις ανούσιες προκλήσεις. Ειδικά, στην περίπτωση των δημόσιων προσώπων, που διαχειρίζονται χρήμα κρατικό, επηρεάζοντας τύχες εθνικές και κατ’ επέκταση ανθρώπινες ζωές.
   Κι όσο για όλους εμάς- τους κοινούς θνητούς- οφείλουμε να αναθεωρήσουμε. Να απομυθοποιήσουμε ανθρώπους, θεσμούς και καταστάσεις. Γιατί, διαρκώς αποδεικνύεται- πρακτικά και, δυστυχώς, περίτρανα- ότι: τα φαινόμενα απατούν…

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Γενέθλια!

   Κι όμως! Πέρασε ένας χρόνος! Ήταν πέρυσι, στα τέλη του Ιούλη, όταν δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά ετούτη εδώ η στήλη. 
   Η ενημέρωση είναι μαγεία. Αρκεί να την αγαπάς. Παρατηρείς, αξιολογείς και μεταφέρεις- ακριβολογώντας- γεγονότα, συμπεριφορές, δράσεις κι αντιδράσεις. Με εντιμότητα και καθαρότητα.
   Μέσω, όμως, αυτής εδώ της στήλης είχα τη δυνατότητα να καταθέσω την πιο προσωπική μου ματιά. Απέναντι σε δρώμενα και φαινόμενα, σε συνδυασμό με εμπειρίες κι αναμνήσεις προσωπικές, που άλλοτε με χαροποίησαν, άλλοτε με δυσαρέστησαν, μα σίγουρα με δίδαξαν.
   Κι επειδή τίποτα δεν αξίζει, αν δεν το μοιραστείς, θέλησα- με όχημα την «Καθαρή Ματιά»-, να μοιραστώ με όλους εσάς τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω μου, ελπίζοντας να δημιουργηθεί ένας δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ εμού και όλων εσάς που νιώθω ότι με «διαβάζετε».
   Κάποιες φορές μπορεί να συμφωνείτε, άλλες ενδέχεται να διαφωνείτε με αυτά που γράφω. Το ζητούμενο δεν είναι η ταύτιση απόψεων, αλλά η ενθάρρυνση για σκέψη και προβληματισμό. Ενίοτε και για ονειροπόληση. Ανάλογα με το θέμα και τη διάθεση της στιγμής. Μπορεί ένας συνειρμός δικός μου, να γεννήσει πολλαπλούς δικούς σας συνειρμούς, προς διαφορετικές κατευθύνσεις κάθε φορά. Αυτός είναι, άλλωστε, και ο ρόλος των αποσιωπητικών (…), που χρησιμοποιώ συχνά. Να κερδίσει τη δική σας συμμετοχή στη στήλη αυτή!
   Είναι σαν μία συνεργασία μυστική. Γιατί τα σχόλια τα δικά σας- είναι καλοδεχούμενες όλες οι απόψεις- τροφοδοτούν τη δική μου έμπνευση και τη διάθεση για γραφή, η οποία- όταν βάζεις ψυχή- είναι αρκετά μοναχική.
   Νιώθω, πραγματικά, την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους εσάς που διαβάζετε την «Καθαρή Ματιά», καθώς και το σύνολο της αρθρογραφίας μου στα «Νέα της Λευκάδας». Να ευχαριστήσω ξεχωριστά μία κυρία- ασπρομαλλούσα- που συναντηθήκαμε στο Διοικητήριο Λευκάδας, ένα πρωί, και η οποία- δίχως να γνωριζόμαστε, δίχως να την έχω ξαναδεί-, μου έδωσε να καταλάβω ότι όχι μόνο με «διαβάζει», αλλά και ότι έχει αντιληφθεί… Τις θερμές μου ευχαριστίες στέλνω και σε όλους όσους προσπάθησαν να μου ψαλιδίσουν τα φτερά, να με πικάρουν και να με στεναχωρήσουν… Ευτυχώς, στη μέχρι σήμερα ζωή μου, δεν έχω πέσει στα πούπουλα, μηδέ στα μαλακά… Έχω μάθει να συγκρατώ το καλό και να αδειάζω το φθονερό…
   Ολοκληρώνοντας, ήθελα να ευχαριστήσω και τον εκδότη των «Νέων της Λευκάδας», κ. Ηλία Κοντογεώργη, για την αγαστή μας συνεργασία, καθώς και για το γεγονός ότι αποδέχθηκε όλες τις οπτικές μου…
   Ευλόγως θα με ρωτήσετε: προς τι όλες αυτές οι ευχαριστίες? Απλά, είναι μεγάλη η χαρά μου γι’ αυτόν τον ένα χρόνο της «Καθαρής Ματιάς»! Ενώ άλλοι θλίβονται κάθε που έχουν γενέθλια, εγώ επιλέγω να το γιορτάζω! Κάθε χρόνος που περνά δρα αθροιστικά. Σε εμπειρίες, γνώσεις και συναισθήματα.
   Επιπλέον, το συγκεκριμένο άρθρο έχει και μία τάση απολογιστική, καθότι αποτελεί έναν μίνι αποχαιρετισμό, μιας και θα φύγουμε κι εμείς σε διακοπές. Αν στο μεταξύ σας λείψουμε, μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα των «Ν.τ.Λ.» στη διεύθυνση: www.nealefkadas.gr , όπως και στο προσωπικό μου ιστολόγιο: www.matinaventura.blogspot.com
   Ανανεώνουμε, επομένως, το ραντεβού μας κατά το τέλος του Καλοκαιριού, ήτοι στις αρχές του Φθινοπώρου. Κι αν σας στεναχωρεί το γεγονός ότι όπου να’ ναι το Καλοκαίρι τελειώνει, να υπογραμμίσω ότι κάθε τέλος συνιστά και μία νέα αρχή. Και η φύση κάθε αρχής είναι- πάντα- αισιόδοξη κι ελπιδοφόρα, με δυνατότητες να καταστεί απείρως δημιουργική…!!!

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Άρωμα Βιβλίου

   Όταν ήμουν μικρή, σε πάρτι γενεθλίων, Χριστούγεννα και άλλες εορταστικές επετείους, λαχταρούσα να έρθει εκείνη η ώρα η καλή που θα ξετύλιγα τα δώρα μου. Ως παιδί- που συνδύαζε ευρηματικά την αφέλεια με τη ζωηρή φαντασία-, μάντευα πάντα το περιεχόμενο της κάθε συσκευασίας, πριν καλά καλά την ανοίξω. Ταλέντο που αναπτύσσουν, άλλωστε, όλα τα παιδιά… Όσο αστραφτερό κι αν ήταν το περιτύλιγμα, όταν αντιλαμβανόμουν ότι επρόκειτο για βιβλίο- κι όχι για κάποιο παιχνίδι-, πάντα απογοητευόμουν. Στην περίπτωση, όμως, που άνοιγα τα δώρα μου παρουσία των καλεσμένων, τους ευχαριστούσα με έναν συγκρατημένο ενθουσιασμό, στην προσπάθεια μου να φανώ ευγενής, χωρίς να υποπέσω ταυτόχρονα στο αμάρτημα του ψεύδους…
   Περνώντας τα χρόνια, άρχισα να δωρίζω κι εγώ βιβλία στους οικείους μου, ούσα πλέον πεπεισμένη για την αξία τους. Αξία που την απέδειξαν κρατώντας μου παρέα σε στιγμές μοναχικές, ταξιδεύοντας με σε χώρες μακρινές και εποχές αλλοτινές, χαρτογραφώντας ανθρώπους και μέρη κι αποκαλύπτοντας καλοφυλαγμένα μυστικά…
   Με νοσταλγία αναπολώ εκείνα τα σαββατιάτικα πρωινά που πέρναγα ατελείωτες ώρες στα βιβλιοπωλεία του κέντρου της Αθήνας, χαζεύοντας εξώφυλλα κι εικονογραφήσεις, διαβάζοντας οπισθόφυλλα με περιλήψεις, με απώτερο σκοπό να διαλέξω το βιβλίο εκείνο που θα συγκινούσε, θα συνέπαιρνε, θα προβλημάτιζε τον τελικό του αποδέκτη. Τη στιγμή παράδοσης του δώρου, ακόμα κι όταν η αντίδραση που ελάμβανα ήταν «ο συγκρατημένος ενθουσιασμός», γνώριζα ότι αρκούσε μία μόνο ανάγνωση για να διαψεύσει το δωροδέκτη και να εξαφανίσει την αρχική του δυσθυμία.
   Με λύπη, λοιπόν, έμαθα, διαβάζοντας σχετική έρευνα, ότι μόλις το 8% του πληθυσμού της χώρας μας διαβάζει σε σταθερή βάση. Αν και δεν πολυπιστεύω σε έρευνες και στατιστικές- που μαζικοποιούν ανθρώπους, ιδέες και συμπεριφορές-, κάτι μου λέει ότι η εν λόγω έρευνα έχει πέσει μέσα, σκιαγραφώντας ορθά την ισχύουσα κατάσταση.
   Προς επιβεβαίωση του παραπάνω ποσοστού, θυμήθηκα την εμπειρία αναμονής μου στον προθάλαμο ενός ιατρείου, πριν από ένα χρόνο περίπου. Μαζί μ’ εμένα, περίμεναν να έρθει η σειρά τους ένας μεσήλικας, μία νεαρή κοπέλα κι ένα μικρό αγόρι. Στην αίθουσα αναμονής υπήρχαν περιοδικά ποικίλου ενδιαφέροντος και θεματολογίας, ένθετα έγκριτων εφημερίδων και μία τηλεόραση. Όταν μπήκα στην αίθουσα, με ανακούφιση εντόπισα τα έντυπα και άρχισα να τα ξεφυλλίζω, εστιάζοντας στα άρθρα της αρεσκείας μου. Σε μια στιγμή, διέκοψα τη μελέτη, σήκωσα το κεφάλι μου και παρατήρησα. Ο μεσήλικας παρακολουθούσε τηλεόραση- που έπαιζε την ώρα εκείνη μία σαπουνόπερα της συμφοράς-, η κοπέλα ασχολούνταν μανιωδώς με το κινητό της τηλέφωνο- είτε παίζοντας κάποιο παιχνίδι, είτε στέλνοντας μηνύματα-, ενώ το αγόρι έριχνε κλεφτές ματιές στην τηλεόραση, αφού και τη δική του προσοχή μονοπωλούσε το κινητό του τηλέφωνο. Θα μου πείτε: ο καθένας καταπολεμά την αγωνία του διαφορετικά. Και φυσικά, θα συμφωνήσω. Αλλά δεν θεωρείτε ότι η συγκεκριμένη αντίδραση είναι ενδεικτική των συνηθειών και των προτιμήσεων τους? Προσωπικά, έτσι το μετέφρασα.
   Σίγουρα οι καιροί απαιτούν- ιδίως από τους νέους- να παίζουν στα δάχτυλα την τεχνολογία και τα μέσα της. Σίγουρα η εικόνα κλέβει την παράσταση, με την ευκολία, την αμεσότητα, τα οπτικά και ακουστικά της ερεθίσματα.
   Τίποτα, όμως, δεν είναι πιο ερεθιστικό εγκεφαλικά από το να διαβάζεις μία γραμμή και την ίδια στιγμή να πλάθεις την αντίστοιχη εικόνα, δίνοντας της σάρκα και οστά, με τη δύναμη του νου και της φαντασίας. Να έχεις τη δυνατότητα πότε να ταξιδέψεις στη Ρωσία της εποχής των Τσάρων, πότε στο Παρίσι της εποχής της Μποβουάρ και του Σαρτρ. Πότε να χάνεσαι στα άδυτα της οθωμανικής αυτοκρατορίας, πότε να παρίστασαι στην Εκκλησία του Δήμου της Αρχαίας Αθήνας.
   Ταξίδια της σκέψης, ταξίδια του μυαλού. Άλλοτε μακρινά κι εξωτικά, άλλοτε κοντινά και γνώριμα. Ανεξάρτητα από το χρόνο, το χρήμα, τη διάθεση του διπλανού, τη γενικότερη ψυχολογία.
   Ευωδιάστε την καθημερινότητά σας με άρωμα βιβλίου…! 

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr

Ανατρεπόμενες Ισορροπίες

24η Συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου Λευκάδας

 
   
   Μετά από είκοσι και πλέον συνεδριάσεις, το δημοτικό συμβούλιο του νησιού δείχνει να μην έχει βρει το βηματισμό του- υπόσχεση που επαναλαμβάνει διαρκώς ο δήμαρχος, κ. Αραβανής-, όπως αποδείχθηκε περίτρανα κατά τη διάρκεια της 24ης συνεδρίασης του, τη Δευτέρα, στις 11 Ιουλίου.
   Η συνεδρίαση ξεκίνησε στις επτά το απόγευμα, έχοντας συνολικά δέκα θέματα στην ημερήσια διάταξή της. Ακολουθώντας τον κανονισμό, διατυπώθηκαν αρχικά οι ανακοινώσεις και οι ερωτήσεις, από τους δημοτικούς συμβούλους της αντιπολίτευσης, καθώς και οι αντίστοιχες απαντήσεις από την πλευρά του δημάρχου. Η εν λόγω διαδικασία, αν και θα έπρεπε να επέχει θέση εισαγωγής, διήρκησε τελικά μέχρι και τις δέκα και μισή το βράδυ! Το γεγονός αυτό καθεαυτό αποδεικνύει τη μη σωστή λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου, ευθύνη που βαραίνει πρωτίστως την πρόεδρο του, κ. Νίκη (Λίνα) Μακρυγιώργου- η οποία προφανώς δεν έχει βρει τον τρόπο να επιβληθεί-, καθώς και το δήμαρχο- ο οποίος συνηθίζει να εμπλέκεται στα προεδρικά καθήκοντα, ενώ συχνά πυροδοτεί την ατμόσφαιρα, εξαπολύοντας προσωπικές και άλλες επιθέσεις. Μερίδιο της ευθύνης, βέβαια, φέρουν και όλοι εκείνοι οι δημοτικοί σύμβουλοι που δεν πειθαρχούν στον κανονισμό λειτουργίας, ένεκα της τάσης τους να αμπελοφιλοσοφούν και να μονοπωλούν τις διαδικασίες.

Επεισόδιο «Θερμού»

   Είναι γνωστό πλέον τι συνέβη στη συνέντευξη τύπου του δημάρχου, που πραγματοποιήθηκε στο γραφείο του, στις έξι Ιουλίου. Ο δήμαρχος απηύθυνε πρόσκληση σε όλα τα τοπικά ΜΜΕ, πλην της εφημερίδας «Τα Καλά Νέα» και του εκδότη της, κ. Θερμού. Παρακάμπτοντας το γεγονός αυτό, ο κ. Θερμός προσήλθε στη συνέντευξη, όπου ήρθε αντιμέτωπος με την άρνηση του δημάρχου να τον συμπεριλάβει στην όλη διαδικασία, οπότε και απομακρύνθηκε κακήν κακώς.
   Επί του συγκεκριμένου συμβάντος, τοποθετήθηκε ο κ. Βεργίνης, ο οποίος- απευθυνόμενος στους συναδέλφους του δημοτικούς συμβούλους- είπε ότι «ο δήμαρχος μας στεναχωρεί κατά καιρούς», και συνέχισε ρωτώντας τον ίδιο το δήμαρχο: «Με ποια σκέψη εφαρμόζετε την αρχή του αποκλεισμού στα μέσα ενημέρωσης? Και προς τι αυτή η συμπεριφορά?». Προς την ίδια κατεύθυνση, ο κ. Δρακονταειδής μίλησε για «έλλειμμα δημοκρατίας», ενώ ο κ. Γεράσιμος Αραβανής είπε: «Πρόκειται για πράξη η οποία ήταν λάθος και πρέπει να το παραδεχθείτε κύριε δήμαρχε».
   Από τη μεριά του, ο δήμαρχος δικαιολόγησε τη στάση του με βασικό επιχείρημα ότι η εφημερίδα που εκδίδει ο κ. Θερμός δεν είναι καταγεγραμμένη στην ΕΣΗΕΑ, και κατέληξε λέγοντας: «ήταν επιλογή μου και κρίνομαι».
   Λαμβάνοντας υπόψη τα ΜΜΕ και τους εκπροσώπους αυτών που κλήθηκαν στη συνέντευξη τύπου, η επιχειρηματολογία του δημάρχου περί νομιμότητας- με προεκτάσεις εγκυρότητας-, δεν καθίσταται πειστική.
   Όσο για το «έλλειμμα δημοκρατίας» που ανέφερε ο κ. Δρακονταειδής, την ύπαρξή του επιβεβαίωσε εμπράκτως η πρόεδρος, κ. Μακρυγιώργου, στερώντας από τον άμεσα εμπλεκόμενο, κ. Θερμό, τη δυνατότητα να γνωμοδοτήσει σχετικά. Μάλλον, ο νόμος εφαρμόζεται αυστηρά, σε επιλεκτική μόνο βάση.

Παράνομα Τραπεζοκαθίσματα

   Αν και βρισκόμαστε ήδη στα μέσα του θέρους, οι επιχειρηματίες που διαχειρίζονται τα τραπεζοκαθίσματα στις πολυσύχναστες παραλίες του νησιού, επιμένουν να αγνοούν το νόμο. Όσον αφορά στο συγκεκριμένο θέμα, ο δήμαρχος είπε ότι θα γίνουν καταγγελίες στο Υπουργείο Οικονομικών και το ΣΔΟΕ, για την κατάσταση που επικρατεί τόσο στο Πόρτο Κατσίκι, όσο και στο Κάθισμα, όπου μας ενημέρωσε ότι «δεν έχουν πληρώσει και βγάζουν καθίσματα και ομπρέλες».
   Ο αντιδήμαρχος, κ. Ελευθέριος Αραβανής, πρόσθεσε ότι «συναλλασσόμαστε με το χειρότερο κομμάτι επιχειρηματιών, αυτών που ασχολούνται με αιγιαλό και παραλία», συμπληρώνοντας ότι «η εικόνα είναι απαράδεκτη» και ότι «από το Σεπτέμβρη πρέπει να δρομολογηθούν διαδικασίες για την ισονομία».

Επιστολή Τηλυκράτη

   Στη συνεδρίαση, αποδόθηκε επιστολή από το προεδρείο της ποδοσφαιρικής ομάδας του «Τηλυκράτη»- εκπροσωπούμενο από τον κ. Φίλιππα-, η οποία κοντολογίς διατύπωνε τα παράπονα της απέναντι στη δημοτική αρχή, τόσο για το γεγονός ότι δεν έδωσε το «παρών» στη Γενική Συνέλευση του σωματείου, όσο και για την κωλυσιεργία που χαρακτηρίζει τη μελέτη ανακατασκευής του σταδίου.
   Ο κ. Φίλιππας εμφανίστηκε προκλητικός, εξαπολύοντας φράσεις τύπου: «εκεί που κάθεσαι εγώ σε πήγα», απευθυνόμενος στο δήμαρχο και τον κ. Καρτάνο. Ορισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι κατήγγειλαν ότι ο κ. Φίλιππας μιλούσε- χαμηλοφώνως- υβριστικά για το δημοτικό συμβούλιο και τα μέλη του, κι ότι επιδόθηκε ακόμη και σε άκομψες χειρονομίες.
   Τη συμπεριφορά του αυτή μιμήθηκε ο δημοτικός σύμβουλος κ. Καρτάνος, τον οποίο αντίκρισα η ίδια να επιδίδεται σε απαράδεκτα επαίσχυντη χειρονομία…
   Για μια ακόμη φορά, ο δήμαρχος δεν κατάφερε να διατηρήσει την ψυχραιμία του κι επιτέθηκε προσωπικά στον εκπρόσωπο του «Τηλυκράτη», κάνοντας λόγο για «γυάλινα μάτια» κι άλλα ακατάληπτα.

Προεδρικός Παροξυσμός

   Και κάπου εκεί, μεταξύ υπονοούμενων και χειρονομιών, ο κ. Βεργίνης αντέδρασε στους χειρισμούς της κ. Μακρυγιώργου, καταθέτοντας μομφή κατά του προεδρείου.
   Στο σημείο εκείνο, η πρόεδρος διέκοψε τη διαδικασία, μη καταφέρνοντας- γι’ ακόμη μια φορά- να αντιμετωπίσει τις εξελίξεις με την απαιτούμενη πυγμή.
   Επιστρέφοντας από τη διακοπή, ο δήμαρχος έθεσε πάλι θέμα πιστής τήρησης του κανονισμού και δεσμεύτηκε από τούδε και στο εξής να απαντά στις ερωτήσεις εντός δεκαλέπτου.
   Ο κ. Βεργίνης είπε ότι η πρόεδρος κατ’ επανάληψη υψώνει τη φωνή, και ζήτησε από την κ. Μακρυγιώργου να προσπαθήσει να είναι πρόεδρος όλων των μελών του δημοτικού συμβουλίου και να μην κάνει επιλεκτική εφαρμογή του κανονισμού.
   Στο ίδιο κλίμα, ο κ. Δρακονταειδής είπε στην πρόεδρο: «δυστυχώς, δεν τηρείτε στάση ισονομίας», κι επιπλέον ότι «δεν επιτρέπεται να σας υποδεικνύει δημοτικός σύμβουλος να διακόψετε τη διαδικασία», εννοώντας τον κ. Ρεκατσίνα. Ολοκλήρωσε, υπογραμμίζοντας τη συνήθεια του δημάρχου να προσβάλλει.
   Ο κ. Γεράσιμος Αραβανής τόνισε ότι «δύο φορές έφτασε το θερμόμετρο στα ύψη και την ευθύνη φέρει και τις δύο φορές ο δήμαρχος».
   Και κάπως έτσι, κατά τις δέκα και μισή το βράδυ, έληξαν οι ερωτήσεις και οι ανακοινώσεις, και ήρθε η ώρα των θεμάτων της προ-ημερησίας διάταξης, και της ημερησίας ακολούθως.
   Ανεπίδεκτοι ή μη, χαμηλού ή υψηλού επιπέδου, είναι αυτοί που διοικούν κι αποφασίζουν για τη μελλοντική εξέλιξη της Λευκάδας, την καθημερινότητα και την ποιότητα του βίου μας. Επειδή η όλη κατάσταση θυμίζει συχνά παιδότοπο, εύχομαι, ορισμένοι εξ αυτών, να ενηλικιωθούν σύντομα, προτού ανατραπούν για τα καλά ιεραρχίες, σχέσεις και ισορροπίες…

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Δύσκολος καιρός για... "δημοσιογράφους"

   Απόγευμα Σαββάτου κι είμαι στο μπαλκόνι του πατρικού μου. Τα τζιτζίκια δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας, επιβεβαιώνοντας τις μετεωρολογικές προβλέψεις για μίνι καύσωνα, ενώ εγώ σκέπτομαι και σκέπτομαι και σκέπτομαι… Το θέμα της στήλης μου για αυτή την εβδομάδα. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, το μουσικό μου αφτί συλλαμβάνει έναν άλλο σκοπό, που μπαίνει σφήνα στη τζιτζικοσυναυλία. Από αρκετά μακριά- και στη διαπασών!- ηχεί το ρεφρέν: «Δύσκολος καιρός για πρίγκιπες», δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι το τραγουδούν τα ίδια τα τζιτζίκια, διαμαρτυρόμενα για την απώλεια της θερινής τους ανεμελιάς, μεσούσης της κρίσεως. Και κάπως έτσι, ήρθε η έμπνευση!
   Ετούτος ο καιρός είναι στ’ αλήθεια δύσκολος. Πέρα από τα στενεμένα οικονομικά, η καχυποψία έχει χτυπήσει κόκκινο, στην προσπάθειά μας να εντοπίσουμε τα λάθη και τους φταίχτες που μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού. Μετά τους πολιτικούς, η καχυποψία του κόσμου στράφηκε και στους δημοσιογράφους. Και δικαίως…
   Όπως κάθε κλάδος, έτσι και ο δημοσιογραφικός, διαθέτει κάθε λογής εκπροσώπους. Από τη μια, υπάρχουν οι δημοσιοσχεσίτες. Εκείνοι, δηλαδή, που επιβιώνουν στο χώρο ένεκα των επαφών και των διασυνδέσεων τους, χωρίς ποτέ να μας εκπλήσσουν με την ιδιαιτερότητα του λόγου τους. Τι εκπλήξεις μπορεί να επιφυλάσσει, άλλωστε, ένας λόγος- γραπτός ή προφορικός- που προκύπτει από μία σκέψη καθοδηγούμενη και ιδιοτελή? Είναι οι ίδιοι που αναδεικνύουν ή αποσιωπούν ειδήσεις- ενίοτε τις κατασκευάζουν κιόλας-, ανάλογα με τις σκοπιμότητες και τα συμφέροντά τους. Είναι αυτοί που σπάνια υπογράφουν τα θέματά τους, γιατί αν ερωτηθούν για το βάσιμο των γραφομένων τους, δεν διαθέτουν επιχειρηματολογία ικανή να σταθεί.
   Ένα άλλο είδος είναι οι ανεπάγγελτοι και τα «ψώνια». Άνθρωποι που αρέσκονται στις ταμπέλες, με περίσσιο θράσος, που αγνοούν παντελώς την έννοια του «γνώθι σαυτόν». Ο τύπος αυτός στερείται φαντασίας και δημιουργικότητας και η δράση του περιορίζεται στο να κοπιάρει λέξεις, εμπειρίες και νοήματα. Ο τύπος που περιγράφω δεν κατέχει την ελληνική γλώσσα. Δεν ξέρει να γράφει και να μιλά, αλλά αγγαρεύει άλλους να του διορθώνουν τα κείμενα, ενώ ο ίδιος επιδίδεται στην αντιγραφή και αναπαραγωγή εκφράσεων, ιδεών, μέχρι και συμπεριφορών… Και αυτό το είδος, βέβαια, είναι κατευθυνόμενο. Θεωρώ, μάλιστα, ότι είναι και το αγαπημένο είδος ορισμένων- και δη πολιτικών-, προκειμένου για την άσκηση επιρροής. Η ανασφάλεια και τα παντός είδους ελλείμματα αποτελούσαν ανέκαθεν γόνιμο έδαφος για χειραγώγηση…
   Αυτά και άλλα πολλά είναι τα είδη των εκπροσώπων του δημοσιογραφικού κλάδου. Ανέφερα αυτά τα δύο ενδεικτικά- που αρκετές φορές το ένα μιμείται χαρακτηριστικά του άλλου-, επειδή απαντώνται πιο συχνά, αποτελώντας τη βασική αιτία απομυθοποίησης κι ευτελισμού του κλάδου.
   Ο επαγγελματίας δημοσιογράφος πρέπει κατ’ αρχάς να γνωρίζει ορθογραφία και συντακτικό. Να ξέρει να γράφει και να μιλά. Να διαθέτει παρατηρητικότητα και κριτική ικανότητα. Επικοινωνιακό χάρισμα και καλλιέργεια. Γιατί οι πειρασμοί και οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Η δημοσιότητα είναι μεθυστική. Ειδικά για ανθρώπους που αγαπούν τις εξαρτήσεις και έχουν τάση εθιστική. Επιπλέον, ο δημόσιος λόγος διαθέτει ειδική βαρύτητα. Αν το άτομο που τον αρθρώνει είναι υποδεέστερο του βήματος που του δίδεται και των απαιτήσεών αυτού, προσομοιάζει με κινούμενη ωρολογιακή βόμβα. Δεν θα σκάσει με την πρώτη. Όταν, όμως, σκάσει θα πάρει κι άλλους μαζί του…
   Γι’ αυτό θέλει μεγάλη προσοχή. Και ποια έντυπα διαβάζουμε και ποιες απόψεις και οπτικές υιοθετούμε… Και για όσους παραχωρούν συνεντεύξεις, για όποιο αντικείμενο, με όποια αφορμή, να επιλέγουν σωστά τους εκπροσώπους των ΜΜΕ τους οποίους εμπιστεύονται. Μία συγκεχυμένη γραφή, αποκαλύπτει μία συγκεχυμένη σκέψη, η οποία με μεγάλη ευκολία μπορεί να αποβεί επιζήμια…
   Πράγματι, λοιπόν, ο καιρός είναι δύσκολος. Σε όλους τους τομείς, σε όλα τα επαγγέλματα. Μακάρι, να αρχίσουν να αποκαλύπτονται οι σκοτεινές πλευρές και τα αγκάθια κάθε τομέα, προκειμένου να καθαρίσει το τοπίο. Να επιπλεύσουν οι επαγγελματίες και οι ικανοί, να βυθιστούν οι φελλοί- που κουβαλούν πολλαπλά βαρίδια-, οι δημοσιοσχεσίτες να αφοσιωθούν στο καθεαυτό τους αντικείμενο- δίχως την πρόφαση της πένας-, και εν ολίγοις «κάθε κατεργάρης να πάει στον πάγκο του»…

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr 

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Ο Αστυνομικός Διευθυντής Λευκάδας, κ. Θωμάς Μπάρδης, στα "Νέα της Λευκάδας"

   
   Τα τελευταία χρόνια, ο κοινωνικός ιστός της χώρας έχει αλλάξει ριζικά. Παράλληλα, η κρίσιμη οικονομική συγκυρία, σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει δημιουργήσει προβλήματα πρωτοφανή, με παρελκόμενα πολλά. Σχέσεις, αντιλήψεις κι ισορροπίες έχουν διαταραχθεί ανεπιστρεπτί. Δείγμα αντιπροσωπευτικό της όλης κατάστασης αποτελεί η αύξηση της εγκληματικότητας.
   Αν και η Λευκάδα θεωρείται ένα φιλήσυχο νησί, πρέπει πάντα να λαμβάνουμε τα μέτρα μας και να μην εφησυχάζουμε. Για το λόγο αυτό, συνάντησα τον Αστυνομικό Διευθυντή Λευκάδας, κ. Θωμά Μπάρδη, τον πλέον αρμόδιο για να μας κατατοπίσει σε θέματα ασφάλειας και να μας περιγράψει πώς έχει η κατάσταση επακριβώς.
   Αν και λακωνικός στις δηλώσεις του, στάθηκε περιεκτικός, απαντώντας σε όλα μας τα ερωτήματα, τα οποία αφορούσαν τόσο την αστυνόμευση του νησιού, όσο και το περιστατικό σύλληψης που αναφέρθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.

- Μ.Β.: Κύριε Μπάρδη, καλή σας ημέρα. Γνωρίζουμε ότι αναλάβατε καθήκοντα Διευθυντή στην Αστυνομία Λευκάδας σχετικά πρόσφατα. Τι κατάσταση παραλάβατε? Σε ποιες αλλαγές και βελτιώσεις σκοπεύετε να προβείτε?
- Θ.Μ.: Καλημέρα σας. Από την πρώτη ημέρα που τοποθετήθηκα στην Αστυνομική Διεύθυνση Λευκάδος θεώρησα πρώτιστη υποχρέωση μου να αυξήσω την παρουσία της αστυνομίας στο νησί. Ήδη λειτουργεί, συμπληρωματικά με την ομάδα ΔΙΑΣ, και μία ομάδα ΟΠΚΕ (Ομάδα Πρόληψης και Καταστολής Εγκληματικότητας), ώστε να αυξηθεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών και να βελτιωθεί η ποιότητα της αστυνόμευσης. Επίσης, κατά τη θερινή περίοδο, οι Υπηρεσίες μας ενισχύθηκαν, ύστερα από ενέργειες μου, με είκοσι δοκίμους αστυνομικούς, οι οποίοι θα μας βοηθήσουν αποτελεσματικά στις αυξημένες υπηρεσιακές ανάγκες.

- Μ.Β.: Δεδομένης της αυξημένης εγκληματικότητας ανά την ελληνική επικράτεια, η ΕΛ.ΑΣ. εξέδωσε κανόνες προστασίας, ειδικά για γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους. Σε τι επίπεδα βρίσκεται η εγκληματικότητα στη Λευκάδα? Συντρέχει λόγος ανησυχίας?
- Θ.Μ.: Η εγκληματικότητα στη Λευκάδα σε σχέση με τις μεγάλες πόλεις της χώρας μας βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας.

- Μ.Β.: Υπόθεση: Ναρκωτικά. Υπάρχουν μετρήσιμα ποσοστά όσον αφορά στη χρήση? Στο επίπεδο της εμπορίας, γίνονται συλλήψεις?
- Θ.Μ.: Αποτελεί πρώτιστο στόχο της Υπηρεσίας μας η καταπολέμηση της διακίνησης κάθε είδους ναρκωτικών ουσιών. Κατά το τρέχον έτος, μέχρι και σήμερα, την Υπηρεσία μας απασχόλησαν 25 περιπτώσεις κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών και συνελήφθησαν 26 άτομα, πολλά από τα οποία κατηγορήθηκαν και για εμπορία, και ορισμένα μάλιστα κρατήθηκαν προσωρινά, δηλαδή προφυλακίστηκαν.

- Μ.Β.: Όσον αφορά στις κλοπές, ποια περιστατικά είναι πιο συχνά στο νησί? Έχετε να μας δώσετε συγκεκριμένες συμβουλές για την προφύλαξη μας?
- Θ.Μ.: Τα πιο συχνά περιστατικά αφορούν κλοπές που διαπράττονται με τη μέθοδο της απασχόλησης κυρίως από Ρομά (τσιγγάνους), καθώς και διάρρηξη σπιτιών, ενώ οι ιδιοκτήτες απουσιάζουν. Όσον αφορά τις συμβουλές για την προφύλαξη μας, πρέπει να πούμε ότι ποτέ δεν πρέπει να βάζουμε στο σπίτι μας αγνώστους και ποτέ δεν πρέπει να αφήνουμε τιμαλφή και χρήματα όταν σκοπεύουμε να απουσιάσουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, πρέπει να ενημερώνουμε άμεσα την αστυνομία για οποιαδήποτε ύποπτη κίνηση διαπιστώσουμε.

- Μ.Β.: Οι αλλοδαποί που βρίσκονται λαθραία στη Λευκάδα, πού διαμένουν, πώς ζουν και πώς βιοπορίζονται? Υπάρχει ένας σχετικός έλεγχος από τη μεριά της Αστυνομίας, προκειμένου για τη διατήρηση της τάξης και της ασφάλειας?
- Θ.Μ.: Οι αλλοδαποί διαμένουν κυρίως στην πόλη της Λευκάδος, αλλά και στα γύρω χωριά. Ασχολούνται με οικοδομικές κι αγροτικές εργασίες, αλλά και με το παράνομο μικρεμπόριο. Από τις Υπηρεσίες μας, διενεργούνται καθημερινά έλεγχοι και συλλήψεις, ενώ παρέχεται και συνδρομή στη δημοτική αστυνομία στον έλεγχο των αλλοδαπών μικροπωλητών. Μέχρι σήμερα, έχουν συλληφθεί 97 λαθρομετανάστες, διαφόρων εθνικοτήτων.

- Μ.Β.: Ποια είναι η σχέση της Αστυνομίας Λευκάδας με τη δημοτική αστυνομία?
- Θ.Μ.: Οι σχέσεις μας είναι άριστες και την υποβοηθούμε στην εκτέλεση του έργου της.

- Μ.Β.: Σας ρωτάω, γιατί στο δημοτικό συμβούλιο της 27ης Ιουνίου, ο δημοτικός σύμβουλος κ. Ρόκκος, διατύπωσε παράπονα για τη συνεργασία μεταξύ της Αστυνομίας και του Δήμου. Επιπλέον, σχολίασε εντόνως τη σύλληψη του προέδρου της κοινότητας των Λαζαράτων κι ενός υπαλλήλου του Δήμου, κατά τη μεταφορά υλικού από το νταμάρι του Καβάλου στο δημοτικό διαμέρισμα της Κατούνας. Είπε, συγκεκριμένα, ότι η Αστυνομία Λευκάδας έδειξε «υπερβάλλοντα ζήλο».
- Θ.Μ.: Επαναλαμβάνω ότι οι σχέσεις μας τόσο με το Δήμο, όσο και με τη δημοτική αστυνομία είναι άριστες. Η συνεργασία μας είναι καθημερινή για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των πολιτών. Η υπηρεσία μας εφαρμόζει την κείμενη νομοθεσία και αυτό συνέβη με την υπόθεση μεταφοράς αδρανών υλικών, κατόπιν ενημερώσεως του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Λευκάδος.

- Μ.Β.: Σε σχέση με τη φύλαξη του Μεγανησίου, καθώς και των ορεινών περιοχών του νησιού, τι καθεστώς ισχύει?
- Θ.Μ.: Επισκέφθηκα προσωπικά το Μεγανήσι και τον εκεί υπάρχοντα αστυνομικό σταθμό. Βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή με τον Δήμαρχο Μεγανησίου για την επίλυση των υφιστάμενων προβλημάτων και έχουμε προβεί σε ενίσχυση του αστυνομικού σταθμού τόσο σε προσωπικό, όσο και σε μέσα. Επιπλέον, σε τακτά χρονικά διαστήματα διενεργούνται έλεγχοι από μικτά συνεργεία αστυνομικών της Υπηρεσίας μας. Σε σχέση με τις ορεινές περιοχές, έχουμε αυξήσει τις εποχούμενες περιπολίες, κυρίως τα βράδια, με σκοπό την αύξηση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών, καθώς και την αποτροπή τέλεσης τυχόν αξιόποινων πράξεων από επίδοξους κακοποιούς.

- Μ.Β.: Μπορούμε, δηλαδή, να πούμε με βεβαιότητα, ότι η Λευκάδα είναι ένας ασφαλής τόπος διαμονής, μα και τουριστικός προορισμός, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους?
- Θ.Μ.: Θέλω να σας διαβεβαιώσω και πάλι ότι η Λευκάδα αποτελεί έναν ασφαλή τόπο διαμονής και οι Υπηρεσίες μας βρίσκονται καθημερινά σε επαγρύπνηση τόσο για την εξυπηρέτηση των πολιτών- ντόπιων και τουριστών-, όσο και για την κατανόηση του αισθήματος ασφαλείας.

- Μ.Β.: Σας ευχαριστώ πολύ. Εύχομαι καλή δύναμη και επιτυχία στο έργο σας.
- Θ.Μ.: Κι εγώ σας ευχαριστώ.

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr

Επαγγελματισμός

   Τον τελευταίο καιρό- απηυδησμένοι καθώς είμαστε- σκεπτόμαστε και ξανασκεπτόμαστε ποιοι είναι εκείνοι οι παράγοντες που οδήγησαν τη χώρα στην τωρινή της κατάσταση, μία μόλις ανάσα πριν τη χρεοκοπία. Σκεπτόμαστε κι αναλογιζόμαστε τι ακριβώς έφταιξε και φτάσαμε έως εδώ.
   Τα πρώτα πυρά στράφηκαν κατά των πολιτικών. Και δικαιολογημένα, κατά μία έννοια. Όταν μία διοίκηση και οι στρατηγικές της δεν αποδίδουν- αλλά τουναντίον αποτυγχάνουν σφόδρα, κι επιπλέον οι συνέπειες μετατίθενται στο λαό-, φυσικό κι επόμενο είναι να ξεσπάσει κύμα αγανάκτησης, θυμού κι απογοήτευσης, εκφρασμένο ποικιλόμορφα και διαφορετικά.
   Καθώς, όμως, περνάει ο καιρός και τα πράγματα καταλαγιάζουν- υπό την έννοια της αποδοχής και της συμφιλίωσης με ό,τι νέο κι εκ των πραγμάτων δεδομένο- μήπως να τα σκεφτούμε κι από μία άλλη οπτική? Μήπως να εντοπίσουμε και το δικό μας μερίδιο υπαιτιότητας? Γιατί, κάπου βάλαμε κι εμείς το δικό μας χεράκι…
   Ας πάρουμε, για παράδειγμα, μία τοπική αρχή, όπως είναι το δημοτικό συμβούλιο που διοικεί έναν τόπο. Το πρέπον και το ορθό θα ήταν το διοικητικό αυτό σώμα να αποτελείται από την αφρόκρεμα του κάθε τόπου. Κι όταν μιλώ για αφρόκρεμα δεν αναφέρομαι σε γενεαλογικά δέντρα και περιουσιακά στοιχεία, αλλά σε ικανότητες και προσωπικότητες. Μυαλά ικανά να ασκήσουν διοίκηση, εφαρμόζοντας συγκεκριμένους κανόνες, σεβόμενοι τυπικές διαδικασίες, με πνεύμα νεωτερισμού και διάθεση για προσαρμογή στις απαιτητικές ανάγκες των καιρών μας.
   Στην περίπτωση που το εν λόγω σώμα δεν συντίθεται από τα κατάλληλα άτομα, αλλά αποτελείται από ανθρώπους ακατάρτιστους, δίχως μόρφωση συνολική και νοημοσύνη πολλαπλή, είναι απολύτως βέβαιο ότι κάθε διοικητική προσπάθεια, προς πάσα κατεύθυνση, θα αποβεί αναποτελεσματική, ενίοτε και επικίνδυνη.
   Ο καθένας έχει δικαίωμα να διεκδικεί θέσεις κι αξιώματα. Όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο και τη φιλοδοξία. Το φλέγον ερώτημα, όμως, είναι το εξής: Βάσει ποιων κριτηρίων και ποιου σκεπτικού, όλοι εμείς, ως λαός, ως εκλογείς, διανέμουμε εξουσία και αναδεικνύουμε ανθρώπους σε θέσεις-κλειδιά???
Η πράξη μας απέδειξε περίτρανα ότι κάναμε λάθος. Βασιστήκαμε σε λανθασμένα κριτήρια, με αποτέλεσμα να λάβουμε λανθασμένες αποφάσεις. Δεν είναι δυνατόν να ψηφίζεις κάποιον για νόμιμο εκπρόσωπό σου, επειδή απλά τον συμπαθείς, επειδή συνδέεστε με φιλικούς ή συγγενικούς δεσμούς, επειδή τον οικτίρεις για την άδική του μοίρα ή επειδή του έχεις την όποια υποχρέωση. Με άλλα λόγια, όταν ο τρόπος σκέψης μας είναι ερασιτεχνικός, ερασιτεχνικές θα είναι και οι επιλογές μας.
   Και ο Έλληνας- και με λυπεί η διαπίστωση- είναι ερασιτέχνης σε όλα του. Στη δουλειά του, στις διαπροσωπικές του σχέσεις, στην κοινωνική του συμπεριφορά. Και με τον όρο ερασιτέχνης εννοώ ότι δρα με προχειρότητα, δίχως πρόγραμμα και γνώσεις, παρακάμπτοντας όλους εκείνους τους κανόνες- άγραφους και μη- που διασφαλίζουν τις ισορροπίες και προωθούν την πρόοδο.
   Αυτή η συμπεριφορά, βέβαια, εκδηλώνεται αποκλειστικά και μόνο εντός των συνόρων. Γιατί, εκτός χώρας, όπου κι αν πάει, όπου κι αν βρεθεί, όχι μόνο προσαρμόζεται, μα είθισται να μεγαλουργεί.
   Επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο- όπου είτε θα αλλάξουμε ριζικά κι οριστικά, είτε θα καταρρεύσουμε συνολικά-, θεωρώ ότι πρέπει να παύσει ο ερασιτεχνισμός. Οφείλουμε πάραυτα να υιοθετήσουμε μία άλλη λογική- την παραγκωνισμένη, από τον υποκειμενισμό του καθενός, «κοινή λογική»-, να μάθουμε να ακολουθούμε κανόνες, να σεβόμαστε, να πειθαρχούμε. Ο επίμονος και άκρατος ερασιτεχνισμός βαθμιαία οδηγεί στο χάος. Και η συμφορά του χάους είναι ότι δεν έχει τελειωμό…
   Η λύση είναι εμφανέστατη και καταδεικνύει το ακριβώς αντίθετο του ερασιτεχνισμού, ήτοι τον επαγγελματισμό. Συνέπεια, υπευθυνότητα, οικονομία, τετράγωνη λογική, αυστηρότητα. Λέξεις που ηχούν βαριά, αλλά αποτελούν τη μόνη, σίγουρη λύση τώρα πια.
   Η αρχή- όπως κάθε αρχή, άλλωστε- θα είναι δύσκολη. Μα οι αρχές και οι κάθε είδους δυσκολίες είναι διδακτικές και γι’ αυτό απαράμιλλα γοητευτικές…
   Προτείνω, λοιπόν, να βάλουμε πλώρη γι’ άλλα! Με πανιά την πίστη και τη λογική, και σημαία μας τον επαγγελματισμό. Αγάντα!

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr 

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

"Δεν γουστάρω τα στημένα..."

   Στημένα παιχνίδια από δω, στημένα παιχνίδια από κει, στημένα παιχνίδια παραπέρα. Στην πολιτική, τον έρωτα- βλέπε συνταγές γοητείας και τακτικές αποπλάνησης-, τώρα και στο ποδόσφαιρο. Όχι ότι δεν το γνωρίζαμε. «Ο κόσμος το ‘χε τούμπανο, κι αυτοί κρυφό καμάρι»… Όπου αυτοί, οι εκ των έσω. Αλλά και μέσα στα πράγματα να μην ήσουν, ήταν ανέκαθεν κοινό μυστικό ότι στο χώρο του ποδοσφαίρου συμβαίνουν διάφορα. Από ξέπλυμα χρημάτων, μέχρι διακίνηση παράνομων ουσιών, με αποτέλεσμα η πραγματική εικόνα του χώρου του ποδοσφαίρου να μην θυμίζει σε τίποτα τα ευγενή ιδεώδη του αθλητισμού περί άμιλλας και υγιούς ανταγωνισμού.
   Βούιξε η Ελλάδα, απ’ άκρη σ’ άκρη, από διαλόγους. Το μαγικό κουτί της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών εντόπισε και κατέγραψε. Λόγια σκληρά, νοήματα και έργα παράνομα, σε μία προσπάθεια να ξετυλιχθεί το κουβάρι του ελληνικού ποδοσφαίρου, με ό,τι αυτό περικλείει. Μεγαλοεπιχειρηματίες, απειλές, ουσίες, εκβιασμοί, πιόνια-αθλητές, εξαγορασμένοι διαιτητές, παιχνίδια πουλημένα.
   Οι πληροφορίες, που έχουν δει μέχρι στιγμής το φως της δημοσιότητας, εμπλέκουν ανθρώπους γνωστούς για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα ανά το πανελλήνιο. Ονόματα που απολάμβαναν το σεβασμό και τα προνόμια της κοινωνικής καταξίωσης, χάρη στον υλικό τους πλούτο. Μα αν διαβάσει κάποιος τις τηλεφωνικές τους συνομιλίες κι εστιάσει στον τρόπο ομιλίας τους- όπως αυτός αποκαλύπτει τον τρόπο σκέψης τους-, μόνο για πλούτο δεν μπορεί να μιλά…
   Από την άλλη μεριά, οι αθλητές. Αθλητές έρμαια μυαλών διεστραμμένων, που αμφισβητούνται πλέον οι συνολικές αγωνιστικές τους επιδόσεις. Όσο για το ταλέντο τους? Οποιοδήποτε ταλέντο δεν συνοδεύεται από ένα υγιές και ισορροπημένο μυαλό, είναι θέμα χρόνου να αυτοκαταστραφεί.
   Δυστυχώς, όμως, πιόνια υπάρχουν πολλά. Σε όλους τους χώρους. Και όσοι τα κινούν δεν είναι πιονέροι. Δεν είναι, δηλαδή, πρωτοπόροι και οραματιστές. Είναι, απλά, στυγνοί εκμεταλλευτές, των οποίων η πονηριά αποδίδει μέχρι ενός ορισμένου σημείου… Γιατί, ως γνωστόν: «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και η κακή του μέρα…».
   Όσο για τα πιόνια- εννοώντας τους ανθρώπους που χειραγωγούνται και καθοδηγούνται-, τι να πω? Η ανάπτυξη κριτικής ικανότητας, ενστίκτου κι εν τέλει μιας προσωπικότητας ικανής να θέτει όρια και να ξεδιαλέγει, είναι μία διαδικασία χρονοβόρα κι επίπονη πολύ. Άλλοι φυγοπονούν, άλλοι δεν διαθέτουν τα φόντα, κι άλλοι αρέσκονται στο να καλοπερνούν, χωρίς να σπαζοκεφαλιάζουν… Μια συμβουλή: όποιον σας κολακεύει με λόγια χαριτωμένα, σας χτυπά την πλάτη φιλικά, και σας κάνει τα χατίρια επιδερμικά, μάλλον πρέπει να τον δείτε με μία δεύτερη ματιά… Πιο καθαρή.
   Οι σχέσεις και οι κάθε είδους συναλλαγές πρέπει να δομούνται με βάση την ειλικρίνεια. Προς την κατεύθυνση αυτή, ας ελπίσουμε ότι θα ακολουθήσει μπαράζ αποκαλύψεων… Και δεν αναφέρομαι μόνο στο χώρο του ποδοσφαίρου.
   Είναι καιρός η ζωή να γίνει ξανά αυθόρμητη κι απλή. Διάφανη, όπως ένα κρύσταλλο υψηλής ποιότητας κι ευγενικής καταγωγής. Είναι κρίμα να την ευτελίζουμε με μικροψυχίες, απατεωνιές και κουτοπονηριές.
   Και στο φινάλε, θα σας το πω και τραγουδιστά, ροκάροντας αλά Παπακωνσταντίνου και εξυμνώντας- πάντα- τον έρωτα:

«Δεν γουστάρω τα στημένα,
έρχομαι ξανά σ’ εσένα,

Δυο μαζί μπορούμε,
δωσ’ μου δυο φιλιά,

Όλα μοιάζουνε χαμένα,
μα καλέ μου έχω εσένα,

Παίρνω φόρα
απ’ τη δική σου αγκαλιά!».

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr 

Λίγο απ' όλα

23η Συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου Λευκάδας
 

   Τη Δευτέρα, στις 27 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε η 23η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Μία συνεδρίαση που, σε γενικές γραμμές, ακολούθησε τόνους χαμηλούς, ειδικά αν τη συγκρίνουμε με την προηγούμενη, η οποία χαρακτηρίστηκε από το έντονο ξέσπασμα του κ. Μικρώνη. Στη συνεδρίαση, πάντως, της 27ης Ιουνίου, σε μία προσπάθεια να αποκαταστήσει την αλήθεια- οπότε και τη φήμη του-, ο κ. Μικρώνης πήρε το λόγο ζητώντας συγγνώμη από τους δημοτικούς συμβούλους και τους συμπολίτες του. Συνέχισε κατηγορώντας το Δήμαρχο ότι «δεν έκανε την παραμικρή αντίστοιχη κίνηση, όσον αφορά την ουσία της υπόθεσης», ενώ προχώρησε αναλύοντας το ιστορικό της αμφιλεγόμενης υπόθεσης «Μπογδάνη-Κούρτη». Ολοκληρώνοντας είπε: «Η μέθοδος, «πετάμε λάσπη στο τέλος κάτι θα μείνει» και μάλιστα από την θέση του Δημάρχου, είναι άκρως επικίνδυνη».
   Η απάντηση του Δημάρχου ήταν η εξής: «Ένα πράγμα θέλω να πω. Από το περιεχόμενο της δήλωσης του κ. Μικρώνη αποδεικνύεται ξεκάθαρα αυτό που έχω πει. Δεν μπορεί να μπλέκει τα ιδιωτικά με τα δημόσια. Όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο στο τραπέζι αυτό, ασχολείσαι με τους δημότες, κι εδώ, ο ίδιος, σας ανέπτυξε μια ιστορία. Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω».

Επί της διαδικασίας

   Ακολούθησε η παρατήρηση επί της διαδικασίας του κ. Μπραντζουκάκη, σύμφωνα με την οποία στην προηγούμενη συνεδρίαση είχαν συμφωνήσει να διακόψουν στο 11ο θέμα και να συνεχίσουν με τα υπόλοιπα την επόμενη ημέρα. Απόφαση που δεν τηρήθηκε, τελικά, μιας και η ψήφιση των θεμάτων ολοκληρώθηκε την ίδια ημέρα, τη στιγμή που ο κ. Μπραντζουκάκης είχε ήδη αποχωρήσει, μετά από σχετική ενημέρωση προς την Πρόεδρο. Η ουσία της παρατήρησης του δημοτικού συμβούλου ήταν η ακόλουθη: «Επειδή έχει ξαναγίνει αυτό, θα ήθελα από εδώ και πέρα τουλάχιστον, αυτά που λέμε να τα κάνουμε!».
   Η σταθερότητα στις αποφάσεις και η πιστή εφαρμογή των κανόνων και των διαδικασιών είναι συνώνυμα της φερεγγυότητας και της αποδοτικότητας. Το παρεΐστικο κλίμα και οι αντίστοιχες λογικές πρέπει να μένουν έξω από την αίθουσα.

Με Υπερβάλλοντα Ζήλο

   Εκ στόματος κ. Ρόκκου, πληροφορηθήκαμε για τα θέματα που έχουν προκύψει μεταξύ Δήμου και Αστυνομίας. Ως πρώτο περιστατικό αναφέρθηκε η σύλληψη- την Τετάρτη, στις 22 Ιουνίου και ώρα δέκα και μισή πρωινή- του προέδρου της κοινότητας των Λαζαράτων κι ενός υπαλλήλου του Δήμου, κατά τη μεταφορά υλικού από το νταμάρι του Καβάλου στο δημοτικό διαμέρισμα της Κατούνας. Ο κ. Ρόκκος είπε: «Το θέμα δεν είναι ότι έγινε η σύλληψη, αλλά πώς έγινε!», εξηγώντας μας ότι συμμετείχαν δύο περιπολικά, καθένας από τους συλληφθέντες μπήκε σε διαφορετικό όχημα και ότι τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι τις πρώτες απογευματινές ώρες. Επιπλέον, μας ενημέρωσε ότι η Αστυνομία προχώρησε και στην κατάσχεση του δημοτικού αυτοκινήτου και μηχανήματος. Ο δημοτικός σύμβουλος έκανε λόγο για «υπερβάλλοντα ζήλο» από τη μεριά της Αστυνομίας- έκφραση που επανέλαβε και στη συνέχεια-, ενώ δεν παρέλειψε να συμπληρώσει: «Εγώ δεν μπορώ να δικαιολογήσω ότι δέκα και μισή έγινε η σύλληψη του υπαλλήλου και έντεκα και τέταρτο πέρασε φορτηγό, φορτωμένο, από το Δήμο Σφακιωτών, από τον Αμμόκαμπο, ιδιωτικό. Δεν μπορώ να το δικαιολογήσω!». Ως δεύτερο περιστατικό, ανέφερε την απροθυμία της Αστυνομίας να βοηθήσει στην καταπολέμηση και τον περιορισμό του παράνομου εμπορίου, διευκρινίζοντας: «Δεν μπορεί η δημοτική αστυνομία να επέμβει στο παράνομο εμπόριο!». Από τη μεριά του, ο Δήμαρχος, πρόσθεσε: «και χθες πήγαν κι «έγραψαν» συμπολίτη μας που είχε σκαλωσιές πάνω στο πεζοδρόμιο, που δεν είναι αρμοδιότητα δική τους».
   Ο κ. Γεράσιμος Αραβανής, αναφερόμενος στο περιστατικό με το νταμάρι και τις συλλήψεις, έθεσε ερωτήσεις περί νομιμότητας της διαδικασίας μεταφοράς, καθότι, όπως είπε χαρακτηριστικά: «Εγώ δεν μπορώ να φανταστώ η Αστυνομία να συμπεριφέρεται απέναντι στο Δήμο μ’ έναν τέτοιο τρόπο. Και φοβάμαι μήπως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι».

Νερό

   Όσον αφορά στο θέμα του νερού, διατυπώθηκαν ερωτήσεις σε σχέση με την πρόοδο της διαδικασίας καταγραφής των προβλημάτων από την ΕΥΔΑΠ, ενώ εκφράστηκε και η άποψη ότι η αντιπολίτευση θα πολεμήσει προκειμένου να μην παραχωρηθεί η διαχείριση του νερού και της αποχέτευσης στην εν λόγω ιδιωτική εταιρία. Το θέμα του νερού έθιξε και ο κ. Στραγαλινός, ρωτώντας για την ποιότητα του νερού που καταναλώνουμε στο νησί και ζητώντας να γνωστοποιηθούν τα αποτελέσματα από τις σχετικές εργαστηριακές εξετάσεις. Ο Δήμαρχος τον παρέπεμψε στον κ. Καρβούνη, ο οποίος δήλωσε ότι τα αποτελέσματα των εξετάσεων θα γνωστοποιηθούν στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Σχέδιο Λυγιάς - Καρυωτών

   Ως εκπρόσωπος των κατοίκων των Καρυωτών, έδωσε το «παρών» στη συνεδρίαση και ο θεματικός Αντιπεριφερειάρχης κ. Μαλακάσης, προκειμένου να θέσει προς ψήφιση να περιληφθεί στο ρυμοτομικό σχέδιο του οικισμού Λυγιάς – Καρυωτών – Σπασμένης Βρύσης το διαγραμμισμένο τμήμα, όπως ακριβώς ήταν και πριν την ακύρωση του σχεδίου το 2001, αναφερόμενος και στη σχετική γνωμοδότηση του καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Φλογαΐτη. Το εν λόγω αίτημα ψηφίστηκε ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο, με σκοπό να γνωστοποιηθεί στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), που επρόκειτο να επισκεφθεί την περιοχή, την Τρίτη, στις 28 Ιουνίου.

Άλλα…

- Στο θέμα το σχετικό με την κατασκευή των σταθμών μεταφόρτωσης απορριμμάτων του Δήμου Λευκάδας, υψώθηκαν λιγάκι οι τόνοι μεταξύ της δημοτικής αρχής, του προέδρου της κοινότητας Βουρνικών, κ. Προκόπη, καθώς και του προέδρου της κοινότητας Φτερνού, κ. Μαυροκέφαλου. Σημείο διαφωνίας ήταν η ακριβής θέση κατασκευής των σταθμών.
- Η καθαριότητα, ως αναγκαιότητα όλων των περιοχών του νησιού- από τα ορεινά χωριά μέχρι τα στενά της πόλης- απασχόλησε αρκετά τους δημοτικούς συμβούλους όλων των παρατάξεων, κι αυτή τη φορά. Ο Δήμαρχος, θέλοντας να τονίσει τις δυσκολίες, είπε ότι τα περισσότερα απορριμματοφόρα βρίσκονται στο συνεργείο για επισκευές, ενώ ο κ. Γεράσιμος Αραβανής είπε ότι θα ήθελε να ενημερωθεί για τη συνολική δαπάνη που θα διατεθεί για την καθαριότητα. Ο κ. Στραγαλινός αναφέρθηκε σε μία επιστολή που είχε απευθύνει η ΠΑΚΟΕ στο Δήμο Λευκάδας, σχετικά με την ανάληψη της συνολικής ευθύνης των σκουπιδιών, και απηύθυνε ερώτηση στο Δήμαρχο γιατί δεν την παρουσίασε προς συζήτηση και ψήφιση στους δημοτικούς συμβούλους.
Συζητήσεις επί συζητήσεων έχουν γίνει με αντικείμενο την καθαριότητα. Η γενική, όμως, διαπίστωση είναι ότι η Λευκάδα παραμένει αφρόντιστη και παραμελημένη, εμφανίζοντας μία εικόνα που την αδικεί.
- Ορισμένοι από τους δημοτικούς συμβούλους «ξεχωρίζουν», εξαιτίας της γραφικότητας του λόγου και των διαπιστώσεων τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κ. Καρτάνος. Με «χιουμοριστικές» εισαγωγές του τύπου: «Εγώ που είμαι από την οικογένεια Μποδοσάκη», και διαπιστώσεις όπως: «Καλαμπόκια πουλάνε όλοι οι τεμπέληδες», είναι φυσικό να τραβά την προσοχή, μα αφύσικο να πείθει.
- Γύρω στα μεσάνυχτα, το υπό συζήτηση θέμα ήταν η αναβίωση του παιχνιδιού «τ’ αμπαλί». Εισηγητής του? Ο κ. Δρακονταειδής. Αν και είμαι υπέρ της διατήρησης των παραδόσεων και της αναβίωσης των εθίμων, μέσα στο γενικότερο κλίμα του μεσοπρόθεσμου, του μνημονίου και των λοιπών δαιμονίων, σκέφθηκα: «Όλα τα’ χει η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε!». Παρατηρώντας, όμως, πώς επέδρασε η συγκεκριμένη προοπτική σε ορισμένους- οι οποίοι ανέσυραν θύμησες από το χρονοντούλαπό τους-, άλλαξα γνώμη. Ίσως, ξαναπαίζοντας, να ταξιδέψουν πίσω στην παιδική τους ηλικία, μακριά από ιδιοτέλειες, διπλωματίες, επάρσεις κι αναξιοπρεπείς υπερβολές…

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Ναρκωτικά

   Θυμάμαι, όταν ήμουν στην εφηβεία, τη συμβουλή της μητέρας μου: «πρόσεξε μήπως σου ρίξουν κάποιο ναρκωτικό στο ποτό!». Συμβουλή αχρείαστη, μιας κι ούτε βγήκα, ούτε ήπια. Μάλιστα, η συγκεκριμένη συμβουλή έμοιαζε τότε με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, που όταν το ανέφερα στους φίλους μου ξεκαρδιζόμασταν όλοι μαζί στα γέλια, θεωρώντας υπερβολικούς κι υπερπροστατευτικούς τους γονείς… 
   Λίγα χρόνια αργότερα, όταν βρέθηκα στην Αθήνα για σπουδές κι έχοντας την έντονη περιέργεια να ανακαλύψω τις περιοχές του κέντρου περπατώντας, αντίκρισα πρώτη φορά ναρκομανή. Ήταν ένα πρωί, στην Πλατεία Βικτωρίας, όταν είδα έναν άνθρωπο πεσμένο στο πεζοδρόμιο, ο οποίος κατέβαλλε προσπάθεια να σηκωθεί και να σταθεί στα πόδια του, δίχως, όμως, να τα καταφέρνει. Πριν καλά καλά αντιληφθώ ότι ο άντρας αυτός ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών, έσπευσα σ’ ένα σταθμευμένο περιπολικό και παρακάλεσα για βοήθεια. Συγκεκριμένα, πρότεινα να καλέσουμε ένα ασθενοφόρο για να τον παραλάβει. Οι δύο αστυνομικοί τεντώθηκαν λιγάκι για να διαπιστώσουν τι ακριβώς εννοούσα και άμεσα κούνησαν αδιάφορα το κεφάλι. Αν θυμάμαι καλά, χαρακτήρισαν το όλο θέαμα «καθημερινότητα»…
   Σε πρόσφατη επίσκεψη μου στην Αθήνα, ανηφορίζοντας τη διπλοπρόσωπη οδό Σόλωνος, βρέθηκα αντιμέτωπη με μία μελαχρινή κοπέλα η οποία παρέπαιε στο σκαλοπάτι ενός καταστήματος, ενώ δίπλα της άνθρωποι πήγαιναν και έρχονταν...
   Κι ας έχουν περάσει χρόνια από εκείνη την ημέρα στην Πλατεία Βικτωρίας, η ταραχή και η αγωνία μου ήταν η ίδια. Η απορία μου μία: Γιατί?
   Με αφορμή την 26η Ιούνη, Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών, είπα να εκθέσω τις σκέψεις και τις ανησυχίες μου σχετικά με τα ναρκωτικά. Μία μάστιγα που αντί να περιορίζεται, διαρκώς αποκτά πλοκάμια και επεκτείνεται.
   Η φωνή της λογικής επιμένει ότι με όλη αυτή την ενημέρωση, που υπάρχει χρόνια τώρα, θα έπρεπε να μετράμε λιγότερους εξαρτημένους. Η τηλεόραση, το ίντερνετ, οι εφημερίδες, τα βιβλία, έχουν ξεσκονίσει για τα καλά τον κόσμο των ναρκωτικών, σε σημείο που να μπορεί κάποιος να πληροφορηθεί το ο,τιδήποτε. Από τις ουσίες που κυκλοφορούν μέχρι τις αντιδράσεις των εξαρτημένων και τις συνολικές ζημιές στην υγεία τους.
   Από την άλλη, αφηγήσεις και περιγραφές ατόμων που εμπλέκονται- με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- με τον κόσμο των ναρκωτικών, δικαιολογούν την αύξηση των ναρκομανών, λέγοντας ότι τα προβλήματα και οι δυσκολίες της σύγχρονης ζωής πληθαίνουν συνεχώς. Λένε ακόμη ότι ορισμένα ναρκωτικά συνδέονται με συγκεκριμένα πρότυπα συμπεριφορών και τρόπου ζωής, ότι πλέον υπάρχει μεγάλη ποικιλία ναρκωτικών ουσιών και διαβαθμίσεις χρηστών και ότι το ίντερνετ εξυπηρετεί- πέρα από την ενημέρωση- και την εύρεση…
   Προσωπικά, θεωρώ ανεξήγητη την ανάγκη κάποιου να ξεφύγει από τα προβλήματά του μέσω της χρήσης ναρκωτικών. Αφού, όταν του περάσει η ναρκωτική ύπνωση και επανέλθει, το πρόβλημα θα είναι πάλι εκεί. Και θα συνεχίσει να εμφανίζεται, μέχρι να το αντιμετωπίσει. Δοκιμάζοντας, λοιπόν, ναρκωτικά, όχι μόνο δεν λύνει το πρόβλημά του, μα το αβγαταίνει κιόλας.
   Όσο για εκείνους που με όχημα τα ναρκωτικά θέλουν να πείσουν για μοντέρνοι κι ακομπλεξάριστοι, υπάρχουν χίλιοι δύο άλλοι τρόποι- υγιείς κι εκτονωτικοί- για να εκφράσουν το άνετο της προσωπικότητάς τους.
   Θέλει, γενικά, μεγάλη προσοχή. Σε όποια ηλικία κι αν είμαστε, όσο σίγουροι κι αν αισθανόμαστε για τον εαυτό μας.
   Δεν ξέρω για την εποχή της εφηβείας μου. Δεν το είχα ψάξει. Σήμερα, πάντως, κυκλοφορούν σίγουρα ναρκωτικά που επιδρούν μέσω του αλκοόλ. Αν και δεν το περίμενα ποτέ ότι θα ερχόταν αυτή η ώρα, θα σας δώσω κι εγώ εκείνη την περίφημη συμβουλή: «Προσέξτε μήπως σας ρίξουν κάποιο ναρκωτικό στο ποτό!».
   Τα σέβη μου στη μητέρα…

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr

Εν Βρασμώ...

22η Συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου Λευκάδας


   
   Οι επιστημονικές μελέτες και έρευνες συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, οι αντιδράσεις των ανθρώπων οξύνονται- υπό την έννοια ότι η παρόρμηση κορυφώνεται-, ως αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης των ψυχοσωματικών ανθρώπινων λειτουργιών και των υψηλών θερμοκρασιών.
   Προσωπικά, ήλπιζα ότι με τον ερχομό του καλοκαιριού, οι τόνοι θα χαμήλωναν και θα επικρατούσε η εξευγενισμένη πλευρά όλων- και αναφέρομαι στο Δημοτικό Συμβούλιο Λευκάδας-, μιας και έχει παρέλθει ήδη ένα εξάμηνο από την ημέρα συγκρότησης του. Χρονικό διάστημα κατά το οποίο η λειτουργία του θα έπρεπε να έχει ισορροπήσει, βασισμένη στις αρχές της συνεργασίας και της αλληλεγγύης και με γνώμονα κοινό την ανάπτυξη του τόπου. Όπως λέει, όμως, κι η παροιμία η σοφή: «Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει.»…
   Τη Δευτέρα, στις 20 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε η 22η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, κατά τη διάρκεια της οποίας συνέβη κάτι διαφορετικό. Για να είμαι ακριβής, συνέβη κάτι υπερβολικό. Μα ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.         

Το περιστατικό «Μικρώνη»

   Η συνεδρίαση ξεκίνησε με τη συνήθη διαδικασία των ανακοινώσεων και των ερωτήσεων. Μετά από μία ώρα από την έναρξη της, το λόγο πήρε ο κ. Μικρώνης, ρωτώντας: «Ειπώθηκαν εδώ δύο ερωτήσεις σχετικά με τα σχέδια πόλης. Κύριε Δήμαρχε, κύριε αρμόδιε Αντιδήμαρχε, τα σχέδια πόλης έχουμε πει ότι πρέπει να έρθουν εδώ, να αποτελέσουν θέμα συζήτησης. Το έχουμε πει, το έχουμε ξανασυζητήσει. Υπάρχουν ευθύνες που καθυστερεί. Τις ευθύνες τις έχουν αυτοί που διοικούν κατά καιρούς την Πολεοδομία. Τώρα τη διοικεί η Δημοτική Αρχή, προηγουμένως η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και λοιπά, και λοιπά. Αυτοί που διοικούν έχουν τις ευθύνες. Το ζήτημα είναι, όμως, θα έρθει εδώ σαν θέμα όλο το σχέδιο της Λευκάδας? Θα πρέπει να έρθουν όλα τα σχέδια. Είναι τεράστιο το θέμα. Το υποβαθμίζουμε συνεχώς κι αναγκαζόμαστε να ρωτάμε και να ξαναρωτάμε. Και καλά κάνουν οι συνάδελφοι και ρωτάνε, αλλά το υποβαθμίζουμε συνεχώς με το να παίρνετε το λόγο κ. Δήμαρχε και να δίνετε μία ξερή απάντηση. Εγώ, λοιπόν, δεν θέλω μία ξερή απάντηση, θέλω να το φέρετε σαν θέμα άμεσα».
   Ακολούθησε η απάντηση του Δημάρχου: «Θα σας απαντήσω. Και δεν ήθελα να δώσω αυτή την απάντηση, αλλά με προκαλείτε. Έχουμε πει στην Υπηρεσία να έρθουν τα σχέδια εδώ πέρα. Η Υπηρεσία έχει κάνει ένα ερώτημα προς την Αποκεντρωμένη, εγώ έδωσα και γραπτή εντολή. Αλλά αυτό που ζητάτε και το οποίο συζητούσαμε και το πρωί, η Υπηρεσία δηλώνει ότι δεν μπορεί να γίνει. Δεν είναι νόμιμο. Μου το ζητούσατε και ως Νομάρχη και το ζητούσατε και το πρωί. Δεν είναι νόμιμο!».
   Άμεση ήταν η ερώτηση του κ. Μικρώνη: «Ποιο?». Και ο Δήμαρχος απάντησε: «Η ιδιοκτησία Μπογδάνη. Δεν είναι νόμιμη!».
   Στο σημείο εκείνο, ο κ. Μικρώνης εξερράγη! Φωνάζοντας «Σας παρακαλώ, κ. Δήμαρχε», «Είναι απαράδεκτα πράγματα αυτά», «Είστε εντελώς απαράδεκτος»- και άλλα που δεν μπορώ να σας τα μεταφέρω-, αναποδογύρισε το τραπέζι που βρισκόταν εμπρός του και ό,τι άλλο βρέθηκε στο διάβα του. Τόσο ο κ. Δρακονταειδής, όσο και ο κ. Βεργίνης έσπευσαν να κατευνάσουν την αντίδραση του κ. Μικρώνη, ενώ ο Δήμαρχος φώναζε επίμονα «Έτσι είναι!», «Ακριβώς έτσι είναι!».
   Ακολούθησαν τα σχόλια ορισμένων δημοτικών συμβούλων περί ντροπής και αίσχους, όταν ο κ. Μικρώνης επέστρεψε στην αίθουσα, λέγοντας: «Από Αντινομάρχης υποσχεθήκατε. Γίνατε Νομάρχης, μηδέν. Γίνατε Δήμαρχος, τίποτα!», ενώ ο Δήμαρχος αντέτεινε: «Αντιστεκόμαστε να ξεπουλήσουμε τα οικόπεδα! Αντιστεκόμαστε!».
   Τελικά, ο κ. Μικρώνης αποχώρησε από την αίθουσα με καταληκτικά λόγια τα εξής: «Να κάνετε τα νόμιμα. Τον ρωτάω για τα σχέδια της Λευκάδας και μου κάνει επίθεση προσωπική! Η προσωπική επίθεση είναι η καλύτερη λύση σας. Λυπάμαι πολύ για την κατάντια!».
      
 Η παρέμβαση

   Αμέσως μετά την αναχώρηση του κ. Μικρώνη, το λόγο πήρε ο κ. Δρακονταειδής: «Έχετε μία τακτική, την οποία δεν με νοιάζει αν θα το παραδεχτείτε ότι την ασκείτε ως τακτική. Αλλά νομίζω ότι το έχουν καταλάβει οι δημοτικοί σύμβουλοι, και οι δικοί σας. Ποια είναι αυτή? Όταν θέλετε ένα ζήτημα να το απαντήσετε έξω από την ουσία του, συνηθίζετε με έναν τρόπο να πετάτε λάσπη. Αυτό δεν έγινε μόνο σήμερα. Έχει γίνει πολλές φορές. Το κάνατε πριν από μισή ώρα ακριβώς στον κ. Στραγαλινό. Εάν θεωρείτε ότι με τέτοιες στάσεις βοηθάτε τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου, η άποψη σας είναι σεβαστή, αλλά να ξέρετε ότι δεν τη βοηθάτε. Θα παρακαλούσα, λοιπόν, ή να το σταματήσετε αυτό το πανηγύρι, διότι πολλές φορές μπορεί αυτό να σας ικανοποιεί και να σας δίνει μία προσωπική ηθική ικανοποίηση, να ξέρετε όμως ότι δεν λύνει τα προβλήματα. Δεν μπορεί, λοιπόν, όταν τίθεται από συμβούλους να κουβεντιαστεί το σχέδιο πόλης μ’ ένα συγκροτημένο και σοβαρό τρόπο, να απαντάτε εσείς σ’ εμένα για παράδειγμα ή σε κάποιον άλλο σύμβουλο, τι έκανε πριν από δώδεκα χρόνια. Εγώ σας ζητώ να ζητήσετε συγγνώμη. Και δεν είναι κακό να ζητάει κάποιος συγγνώμη, όταν έχει κάνει λάθος. Νομίζω ότι με αυτό που είπατε τορπιλίσατε τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου. Ζητήστε συγγνώμη. Είναι αντρίκιο να το κάνετε. Είναι το λιγότερο που μπορείτε να κάνετε».
   Η απάντηση του Δημάρχου ήταν: «Πολλές φορές ερχόμαστε σε δύσκολη θέση και δεν έχω κανένα πρόβλημα να ζητήσω συγγνώμη. Να ζητήσω από τον κ. Στραγαλινό ή από τον κ. Βεργίνη, ναι. Για το συγκεκριμένο θέμα και για τα οικόπεδα δεν ζητάω συγγνώμη! Τελεία και παύλα! Και συγγνώμη για τον τόνο της φωνής μου. Γιατί μας καρικώνουν να μας εξαπατήσουν οι επιτήδειοι- δεν αναφέρομαι στον κ. Μικρώνη- για οικόπεδα. Να πρέπει να διαβάζουμε συμβόλαια και να κόψουμε- λες κι είναι τόπι ύφασμα- να μοιράζουμε από δω κι από κει. Και το όνομα που ανέφερα πριν στο συνάδελφο τον κ. Μικρώνη, είναι όνομα που αναφέρθηκε το πρωί στο γραφείο μου. Δεν είναι πριν από δώδεκα χρόνια. Και δεύτερον, εγώ το ξαναδηλώνω: δεν δηλώνω συγγνώμη γι’ αυτό, γιατί είναι η πραγματικότητα την οποία έχουν ζήσει οι συμπολίτες μας σε σχέση με αυτό που λέγεται σχέδιο πόλης και τους επιτήδειους και πού πήγαν τα οικόπεδά τους. Αυτό που έχουμε τραβήξει με τα οικόπεδα του σχεδίου πόλης και των σχεδίων πόλης, να μην το συναντήσετε ποτέ στη ζωή σας! Και γι’ αυτό δεν ζητάω συγγνώμη!».
   Στην ανταπάντησή του ο κ. Δρακονταειδής είπε: «Εγώ προσπάθησα να δώσω μία ευκαιρία να εκτονωθεί η κατάσταση, παρότι η συμπεριφορά σας ήταν απαράδεκτη. Ύστερα από αυτό που κάνατε και την απάντηση που δώσατε, νομίζω ότι ό,τι και να πει κάποιος εναντίον σας θα έχει δίκιο. Πιστέψτε με! Και θα το δείτε σύντομα! Και να σας θυμίσω επίσης ότι εσείς ήσασταν που πριν από ενάμιση χρόνο φέρνατε εδώ οικόπεδα να γίνουν δωρεάν κι επίσης είχατε δεσμευθεί σ’ εκείνο το συμβούλιο ότι σε μία εβδομάδα θα φέρνατε και τα στοιχεία. Πέρασε ενάμιση χρόνος κι ακόμα τα περιμένουμε!».         
     
Η Δήλωση του κ. Μικρώνη
  
   Την επόμενη ημέρα, επικοινώνησα με τον κ. Μικρώνη, προκειμένου να λάβω από μέρους του ένα επίσημο σχόλιο, σε σχέση με το όλο περιστατικό. Η επίσημη δήλωση του κ. Μικρώνη- δημοτικού συμβούλου και επαγγελματία πολιτικού μηχανικού-, είναι η ακόλουθη:
   «Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 20/06/2011 τέθηκε από την Δημοτική κίνηση “ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΑΔΑ” στην οποία ανήκω ,το θέμα της στασιμότητας των σχεδίων πόλης. Ο συνάδελφος κ. Κονιδάρης αναφέρθηκε στο σχέδιο πόλης Νυδριού, ο συνάδελφος κ. Μπρατζουκάκης στο θέμα παραλείψεων του σχεδίου πόλης της Βασιλικής και εγώ γενικεύοντας το θέμα των σχεδίων σε όλο το νομό υποστήριξα ότι πρέπει να αποτελέσει ζήτημα ξεχωριστής συνεδρίασης, όπως κατά καιρούς έχουν ζητήσει και άλλοι συνάδελφοι της παράταξης μου αλλά και της υπόλοιπης αντιπολίτευσης. Τα σχέδια πόλης πολλές φορές δεσμεύουν ιδιοκτησίες εξ’ ολοκλήρου για δεκαετίες εμποδίζοντας την συνολική ανάπτυξη του τόπου αφού δεν ανοίγονται δρόμοι και δεν γίνονται σωστά έργα υποδομών αποχέτευσης-ύδρευσης.
 Η απάντηση του Δημάρχου ήταν μία επίθεση που σκοπό είχε αφ’ ενός μεν να με μειώσει προσωπικά και επαγγελματικά, αφ’ ετέρου δε να υπεκφύγει αποποιούμενος των ευθυνών του στο πρόβλημα που απασχολεί χιλιάδες πολίτες στο τόπο μας.
Είμαι ανοιχτός σε οποιαδήποτε πολιτική αντιπαράθεση, δεν δέχομαι όμως ουδεμία μείωση της προσωπικότητας μου ή αμφισβήτησης της επαγγελματικής μου υπόστασης και ηθικής.
Παραδέχομαι ότι η αντίδραση μου ήταν υπερβολική, για αυτόν το λόγο ζητώ συγνώμη από τους συναδέλφους του Δημοτικού Συμβουλίου, τους οποίους όμως καλώ να μην επιτρέπουν την σπίλωση συναδέλφων από οποιονδήποτε και αν επιχειρείται.
Η λάσπη από όποιον και αν προέρχεται είναι μία μέθοδος άκρως αντιδημοκρατική, καταδικαστέα και πολιτικά απαράδεκτη».

Η Δήλωση του  Δήμαρχου

   Όπως επικοινώνησα με τον κ. Μικρώνη, έτσι μίλησα τηλεφωνικά και με τον κ. Αραβανή, προκειμένου να καταγραφεί η επίσημη θέση και των δύο πλευρών. Ο Δήμαρχος έκανε την παρακάτω δήλωση: «Πρέπει να ξεκαθαρίζουμε τη λειτουργία μας ως δημόσια πρόσωπα και ως ιδιώτες».

Δημοτικό Σχολείο Καρυωτών

   Για να επανέλθουμε, όμως, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, το ενδιαφέρον μονοπώλησε και το θέμα των Καρυωτών, ήτοι η παραχώρηση δικαιώματος χρήσης του πρώην Δημοτικού Σχολείου της περιοχής. Ένα θέμα που αποδείχθηκε εξαιρετικά δημοφιλές, μιας και η αίθουσα γέμισε από τους κατοίκους του χωριού, οι οποίοι, όμως, ήταν χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα, διεκδικώντας το οίκημα του πρώην Δημοτικού Σχολείου για διαφορετική χρήση και αξιοποίηση. Από τη μία μεριά, ήταν ο Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Καρυωτών κ. Ιωάννης Γεωργάκης- ο οποίος κατέθεσε και εκατόν εβδομήντα δύο υπογραφές συγχωριανών του-, ζητώντας το εν λόγω κτήριο να παραχωρηθεί στην τοπική κοινότητα, για τη διοργάνωση πολιτιστικών δραστηριοτήτων, όχι μόνο της κοινότητας, αλλά και άλλων πολιτιστικών φορέων, καθώς και της Ενορίας.
   Από την άλλη μεριά, η Ενορία, εκπροσωπούμενη από τον Ιερέα της, πατέρα Νεκτάριο Μάλφα, ζήτησε απλά να «φιλοξενηθεί» στο κτήριο, το οποίο, όμως, ζήτησε να επιπλώσει για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς της.
   Το περίεργο είναι ότι το συγκεκριμένο θέμα βραχυκύκλωσε τους δημοτικούς συμβούλους, οι οποίοι δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν για τον τρόπο διαχείρισής του. Προσέξτε: δεν διαφώνησαν για την απόφαση που θα λάβουν, αλλά για τον τρόπο μέσω του οποίου θα τη λάβουν, γεγονός που δεν έχει ξανασυμβεί έως τώρα για κανένα άλλο θέμα. Τελικά, η απόφαση έμεινε μετέωρη, ώστε να μεσολαβήσουν συζητήσεις συμφιλιωτικές και να βρεθεί η χρυσή τομή.

Δια ταύτα
   
   Ήθελα να επισημάνω, ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της συνεδρίασης, η Πρόεδρος κ. Νίκη (Λίνα) Μακρυγιώργου διατήρησε την ψυχραιμία της και κράτησε ίσες αποστάσεις, παρά τις πολλές και διαφορετικές συμπληγάδες που εμφανίστηκαν.
   Επιπλέον, να διευκρινίσω ότι μετέφερα λεγόμενα κι απόψεις αναλλοίωτες κι ατόφιες, προκειμένου όσοι διαβάζετε, παρακολουθείτε και παρατηρείτε, να αντιληφθείτε γεγονότα, χαρακτήρες και διασυνδέσεις. Του παρελθόντος, του παρόντος και- ποιος ξέρει?- ίσως και του μέλλοντος…
   Την 22η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου θα έχετε τη δυνατότητα να παρακολουθήσετε σε επανάληψη, προσεχώς, μέσα από την ιστοσελίδα των «Νέων της Λευκάδας», στην ηλεκτρονική διεύθυνση: www.nealefkadas.gr
   Θα κλείσω με την ευχή να πρυτανεύσει η λογική και να επικρατήσει η διαφάνεια.
   Κι όποιος μιλά, να μιλά με τα χαρτιά του ανοιχτά…

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr 

Ο κ. Ανδρέας Μαυρομάτης μιλά για τη Μόρφωση και τα παράνομα ιδιαίτερα μαθήματα - Μέρος Β'

   
   Η συνέντευξη με τον κ. Ανδρέα Μαυρομάτη πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της ραδιοφωνικής εκπομπής «Με Θέμα & Πνεύμα Ελεύθερο!» του LefkadaNews-InternetRadio, την Πέμπτη, στις 9 Ιουνίου. Στο πρώτο μέρος της συνέντευξης- που δημοσιεύτηκε στο προηγούμενο φύλλο των «Νέων της Λευκάδας»-, ο κ. Μαυρομάτης μας μίλησε για το Κέντρο Εκπαίδευσης “Morfosi”, τη δημιουργία και τη μέχρι σήμερα πορεία του, για τις συνεργασίες  και τα πρωτοπόρα προγράμματά του. Επιπλέον, κατέθεσε την επαγγελματική του άποψη για το φετινό επίπεδο των πανελληνίων εξετάσεων, και κατήγγειλε τη δράση των παράνομων ιδιαιτερατζήδων- όπως τους αποκάλεσε χαρακτηριστικά-, ως μέλος της Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδος (ΟΕΦΕ), καθώς και του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Φροντιστών Πρέβεζας-Λευκάδας. Μας ενημέρωσε δε για την εκστρατεία ενάντια στα παράνομα, ιδιαίτερα μαθήματα, που έχει ήδη ξεκινήσει και στη Λευκάδα. Διαβάστε το δεύτερο μέρος μίας συνέντευξης ιδιαιτέρως βαρυσήμαντης. Και οι αποκαλύψεις συνεχίζονται…        

- Μ.Β.: Τι εννοείτε όταν λέτε ότι όσοι κάνουν παράνομα, ιδιαίτερα μαθήματα παίρνουν αμοιβές Νόμπελ? 
- Α.Μ.: Το ρούφηγμα του αίματος της κάθε οικογένειας γίνεται ξεδιάντροπα από τους παράνομους ιδιαιτερατζήδες. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Εμείς, ως Σύλλογος Εκπαιδευτικών Φροντιστών Πρέβεζας-Λευκάδας, θα τις αναλάβουμε πολύ σύντομα, με οργανωμένο και σωστό τρόπο. Οπότε, στέλνω και ένα μήνυμα σε αυτήν την κλίκα και την κάστα των παράνομων ιδιαιτερατζήδων-μεγιστάνων του πλούτου στη Λευκάδα-, που εισφοροδιαφεύγουν και φοροδιαφεύγουν, να τα μαζέψουν λίγο. Σε περίπτωση που δεν τα μαζέψουν, πρέπει κι εμείς- συνδικαλιστικά και κεντρικά- να λάβουμε άμεσα μέτρα. Κι αν θέλετε να αναφερθούμε και στο κομμάτι «επαγγελματικός προσανατολισμός», αυτοί οι κύριοι, ανάλογα με την ειδικότητά τους, παροτρύνουν τους μαθητές να ακολουθήσουν αντίστοιχες σπουδές. Για παράδειγμα, κάποιος που είναι μαθηματικός, παροτρύνει τους μαθητές να γίνουν μαθηματικοί. Και το παράδοξο είναι ότι αμείβονται όπως οι διευθυντές στη NASA. Δυστυχώς, όμως, κανείς δεν τολμάει να τους το πει, γιατί απειλούν έμμεσα το παιδί, με το βαθμό στο σχολείο. Κι από πάνω, αυτοί οι κύριοι πολιτεύονται κιόλας. Προσωπικά, μπορεί να δεχθώ ο,τιδήποτε, αλλά δεν δέχομαι κανένας να μπει στην τσέπη μου και την επιχείρηση μου. Και κυρίως δεν δέχομαι να τραυματίζονται οι ψυχές και οι ζωές των παιδιών.     

- Μ.Β.: Συγκεκριμένα, σε ποιες κινήσεις σκοπεύει να προβεί ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Φροντιστών Πρέβεζας-Λευκάδας?  
- Α.Μ.: Έχουμε ακολουθήσει όλη τη νόμιμη διαδικασία. Απευθυνθήκαμε ως Σύλλογος και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όπου αφήσαμε κι ένα υπόμνημα. Μιλήσαμε, μάλιστα, και με τον εξαίρετο Διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τον κ. Γκαμπρέλλα, ο οποίος τάχθηκε στο πλευρό μας. Δεν υπάρχει, πάντως, μεγαλύτερη απάτη από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους από τα παράνομα ιδιαίτερα. Και ειδικά στη Λευκάδα, όπου η κατάσταση ήταν, μέχρι πριν κάποια χρόνια, ανεξέλεγκτη.      
- Μ.Β.: Μας αναφέρατε κι ότι ξεκινάτε εκστρατεία ενημέρωσης ενάντια στα παράνομα, ιδιαίτερα μαθήματα. Ένα από τα φυλλάδια που θα διανεμηθούν έχει ως τίτλο «Βγάλτε κόκκινη κάρτα στα παράνομα ιδιαίτερα μαθήματα», ενώ την ίδια στιγμή μας θέτει το ερώτημα «Ομάδα ή… μονάδα?». Το πρώτο σκέλος μας το αναλύσατε. Το δεύτερο?
- Α.Μ.: Όταν λέμε μονάδα εννοούμε το μαθητή που κάνει μόνος του μάθημα, είτε παράνομα, είτε νόμιμα. Με τον όρο ομάδα εννοούμε το γκρουπ των μαθητών που κάνει υποστηρικτική διδασκαλία, μετά το δημόσιο σχολείο. Να το διευκρινίσουμε αυτό: εμείς παρέχουμε υποστηρικτική διδασκαλία. Κι όσο καλύτερο είναι το δημόσιο σχολείο, τόσο καλύτερα πάμε κι εμείς. Για παράδειγμα, όταν δεν υπάρχει διδασκαλία- στην περίπτωση ενός κακού σχολείου- πώς να βοηθήσουμε εμείς? Πρέπει να υφίσταται κάτι προκειμένου να το υποστηρίξεις. Εμείς, λοιπόν, ως Σύλλογος, κωδικοποιήσαμε οκτώ λόγους, σύμφωνα με τους οποίους ο μαθητής αξιοποιεί καλά όλες του τις δυνατότητες μόνο με τη δύναμη της ομάδας. Ο πρώτος λόγος είναι η φύση της ομαδικής διδασκαλίας, η οποία αναπτύσσει την άμιλλα. Ο δεύτερος είναι η προετοιμασία με στρατηγική που γίνεται από ένα νόμιμο, οργανωμένο φροντιστήριο, με προγράμματα προσαρμοσμένα στις ανάγκες του κάθε μαθητή. Ο τρίτος λόγος είναι ο καθημερινός συστηματικός έλεγχος που πραγματοποιείται, συνδυασμένος με τακτικά διαγωνίσματα. Επιπλέον, οι μαθητές προετοιμάζονται για το «Νέο Σχολείο», που περιλαμβάνει τόσο ομαδικές εργασίες, όσο και τη χρήση νέων τεχνολογιών. Στο σημείο αυτό, να αναφέρω ότι ένα από τα πρωτοποριακά project που υπάρχει στο Κέντρο Εκπαίδευσης “Morfosi” είναι ότι έχουμε ήδη δημιουργήσει μία ψηφιακή πλατφόρμα, η οποία ενημερώνεται με όλο το υποστηρικτικό υλικό. Εκεί, μπαίνει ο κάθε μαθητής με τον κωδικό του και βρίσκει τις σημειώσεις του κάθε μαθήματος και ό,τι άλλο υποστηρικτικό υλικό υπάρχει. Συνεχίζοντας την απαρίθμηση των λόγων, να αναφέρω την ολοκληρωμένη ενημέρωση για όλες τις αλλαγές και τις πτυχές του νέου εκπαιδευτικού συστήματος, που γίνεται από κάθε νόμιμο φροντιστήριο. Σε όλα τα παραπάνω προστίθεται και η ιδιαιτέρως σημαντική, διαρκής ψυχολογική υποστήριξη, που προανέφερα εκτενώς. Ο επόμενος λόγος αφορά στην κοινωνικοποίηση του μαθητή, προκειμένου για την επιτυχημένη μετάβασή του στην κοινωνία. Και ολοκληρώνουμε με τον καθοριστικό επαγγελματικό προσανατολισμό και τη συμβουλευτική, που παρέχεται ατομικά και εξειδικευμένα.      

- Μ.Β.: Από πόσα άτομα αποτελείται το δυναμικό του Κέντρου Εκπαίδευσης “Morfosi”? Γιατί, όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν την εργασία και τη φροντίδα πολλών επιστημονικών συνεργατών. 
- Α.Μ.: Όταν λέμε δυναμικό, υπολογίζω ακόμα και την κυρία που καθαρίζει το Κέντρο Εκπαίδευσης. Είμαστε, λοιπόν, γύρω στα είκοσι άτομα, που ο καθένας προσφέρει από το δικό του πόστο. Και να ξέρετε ότι στη “Morfosi” γίνεται αξιολόγηση και για να προσληφθεί κάποιος και για να συνεχίσει να υπάρχει. Γίνεται μία διαρκής ενδοεταιρική επιμόρφωση, μία δια βίου εκπαίδευση στο στελεχιακό δυναμικό μας. Ο καθένας καταθέτει και στάσεις ζωής και σίγουρα το πρώτο καλό παράδειγμα που δίνουμε είναι ότι επιλέξαμε τη νομιμότητα και όχι την παρανομία.     

- Μ.Β.: Πάντως, από όλα όσα μας είπατε, συμπεραίνω ότι οι μαθητές αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα καθημερινά, οπότε θα αισθάνονται λογικά και πολύ επιβαρυμένοι. Μεταφέρετε μας την κατάσταση και την ψυχολογία ενός μαθητή.    
- Α.Μ.: Σύμφωνα με τις στατιστικές της Eurostat, ο Έλληνας μαθητής του Λυκείου- ειδικά αυτός που προετοιμάζεται για τις πανελλήνιες εξετάσεις- είναι ο βαρύτερα εργαζόμενος στην Ευρώπη. Είναι σαν να δουλεύει το παιδί στα λιγνιτωρυχεία του Καρόλου Ντίκενς. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην όμορφη χώρα μας, που όμορφα καίγεται, αυτό το διάστημα. Ο μαθητής περιμένει από εμάς στήριξη, παρακίνηση, θετική παρότρυνση, να τον βοηθήσουμε να κατανοήσει το μάθημά του, να καλύψει τα κενά του, ν’ αποκτήσει αυτοπεποίθηση και σιγουριά, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των πανελλαδικών. Τον μαθαίνουμε να μην πανικοβάλλετε από τα λάθη του- αντίθετα να διδάσκεται από αυτά-, να αξιολογεί τον εαυτό του, να απομυθοποιεί τις γραπτές εξετάσεις και να μην φορτίζεται συναισθηματικά. Από τη στιγμή που θα έρθει ο μαθητής σε εμάς, νιώθει ότι ενδιαφερόμαστε γι’ αυτόν, ανθρώπινα και ειλικρινά. Μέσα από επιστημονικές διαδικασίες, προσπαθούμε να αφουγκραστούμε τα όνειρα κάθε οικογένειας, κάθε μαθητή, να εντοπίσουμε τις κλίσεις και τους στόχους του και να δουλέψουμε από κοινού γι’ αυτά. Εμείς αξιολογούμαστε καθημερινά και δεν έχουμε δικαίωμα να αποτύχουμε. Αν δεν ήμασταν αληθινοί κι αποτελεσματικοί σε αυτό που κάνουμε, δεν θα μας εμπιστεύονταν, ούτε θα μας πλήρωναν οι γονείς. Μιλώ πάντα με απόλυτο σεβασμό στο δημόσιο σχολείο και τους λειτουργούς του και πιστεύοντας ότι ο ρόλος μας είναι συμπληρωματικός, αλλά ουσιαστικός. Μπροστά στις κρίσιμες καταστάσεις που διέρχεται σήμερα η οικονομία της χώρας, είναι επιτακτικό να καταπέσουν όλοι οι μύθοι. Όλες οι αγκυλώσεις και τα αναχρονιστικά στερεότυπα του παρελθόντος που εξυπηρετούν συντεχνίες και συμφέροντα και να λεχθούν τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Κάθε κρίση πρέπει να θεωρηθεί ως χρυσή ευκαιρία για να θέσουμε όλα τα ζητήματα σε μια άλλη βάση. Ν’ αρχίσουμε να σκεπτόμαστε πολύπλευρα, να βρούμε νέες δυναμικές, να είμαστε αλληλέγγυοι μεταξύ μας και να πράττουμε αποτελεσματικά.           

- Μ.Β.: Ήθελα να παραμείνουμε στην επιβαρυμένη ψυχολογία των μαθητών και των γονέων και να την προσεγγίσουμε κι από μία ακόμη άποψη. Οσονούπω θα βρεθούν αμφότεροι αντιμέτωποι με αλλαγές σε δομές και οργανωτικές διαδικασίες του εκπαιδευτικού συστήματος. Τι θα τους συμβουλεύατε?     
- Α.Μ.: Αυτή τη στιγμή έχουν γίνει δύο ανακοινώσεις. Η μία αφορά το «Νέο Λύκειο», εννοώντας το Γενικό Λύκειο, που αλλάζει η δομή του για τα παιδιά που από το Σεπτέμβρη θα πάνε στην Α’ Λυκείου. Και η δεύτερη ανακοίνωση- που βρίσκεται ακόμα στο επίπεδο της πρότασης και αν εγκριθεί, θα υλοποιηθεί σε δύο χρόνια- αφορά το Τεχνικό Λύκειο, το οποίο θα ονομάζεται πλέον «Τεχνολογικό Λύκειο». Αυτά που μπορούμε να πούμε εν τάχει είναι ότι τα παιδιά που από τη νέα σχολική χρονιά θα πάνε στο Λύκειο, θα συναντήσουν ένα καινούργιο λύκειο, ένα καινούργιο τρίωρο μάθημα που θα λέγεται ερευνητική εργασία ή project. Στη Β’ και την Γ’ Λυκείου αλλάζουν πολλά πράγματα, όπως οι κατευθύνσεις και οι ώρες. Όλα αυτά γίνονται σε μία σαφέστατη προσπάθεια μείωσης του κόστους της εκπαίδευσης, αλλά και επικαιροποίησης της εκπαίδευσης μέσω της χρήσης των νέων τεχνολογιών. Η μεγάλη αλλαγή, πάντως, γίνεται στα Τεχνικά Λύκεια, που δεν έχει οριστικοποιηθεί, όμως, ακόμα. Επίσης, μεγάλες αλλαγές αφορούν και τα παιδιά που συμπληρώνουν φέτος μηχανογραφικά. Πρέπει να γνωρίζουν ότι από φέτος δεν θα γίνονται μεταγραφές και ότι υπάρχει η δυνατότητα εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου με την υποβολή του βαθμού πρόσβασης και με τη συμπλήρωση ενός μηχανογραφικού μέσα στον Ιούλιο. Όποιος θέλει μπορεί να περάσει από το Κέντρο Εκπαίδευσης “Morfosi” να τον ενημερώσουμε σχετικά. Και καλώ και τους ακροατές σας, όσους έχουν παιδιά στην Γ’ Λυκείου, να περάσουν από τη “Morfosi” για να κάνουν οι μαθητές δωρεάν, στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, το τεστ του επαγγελματικού προσανατολισμού. Τεστ που συνδέει τις επαγγελματικές τους κλίσεις με διάφορες σχολές.            

- Μ.Β.: Ακούγεται πολύ σημαντικό το τεστ αυτό. Ειδικά, αν αναλογιστούμε πόσα ταλέντα έχουν χαθεί και πόσες ζωές έχουν λοξοδρομήσει, εξαιτίας της αναντιστοιχίας μεταξύ έμφυτων ροπών και τελικών επαγγελματικών επιλογών.
- Α.Μ.: Τέσσερις στους πέντε που εισέρχονται στο Πανεπιστήμιο δεν μπαίνουν σε σχολή της αρεσκείας τους. Ο επαγγελματικός προσανατολισμός είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Για να καταλάβετε, υπάρχει κόσμος που ακόμα νομίζει ότι θα συνεχίσουν να διορίζονται οι δάσκαλοι ή ότι θα βρίσκουν εργασία οι δικηγόροι και οι γιατροί. Όλα αυτά, σε έναν σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό, πρέπει να τα υπολογίζεις. Πρέπει ακόμα να ενημερώνονται οι μαθητές και για τις διεπιστημονικές σπουδές. Συνεργαζόμαστε με μία εταιρία επαγγελματικού προσανατολισμού στην Αθήνα, εκπαιδευόμαστε δύο και τρεις φορές το χρόνο για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά και να τα οδηγήσουμε στο να δηλώσουν όχι αυτό που θέλουμε εμείς, ο καθηγητής ή ο γονέας, αλλά αυτό που πραγματικά επιθυμούν τα παιδιά. Αυτό είναι επαγγελματικός προσανατολισμός.       

- Μ.Β.: Πέρα από την εκπαίδευση φροντίζετε και για την ψυχαγωγία των παιδιών της “Morfosi” και εννοώ, βεβαίως, τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή που πραγματοποιήσατε και φέτος στο Ionian Blue, σε μία αίθουσα που κατακλύσθηκε κυριολεκτικά από κόσμο.    
- Α.Μ.: Το να γεμίσει μία αίθουσα- ειδικά αν δεν συμμετέχεις σε κάποιους μηχανισμούς, όπως ένα σωματείο ή κάποιο κόμμα- είναι πραγματικά δύσκολο στις μέρες μας. Το θέμα, όμως, είναι ότι δενόμαστε πραγματικά με τις οικογένειες των μαθητών μας, με αποτέλεσμα να έχουν αγκαλιάσει όλοι τη Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση της “Morfosi”, που έχει γίνει θεσμός τόσο για το ποιοτικό της περιεχόμενο, όσο και για τις βραβεύσεις της. Βραβεύουμε κάθε χρονιά απλούς, καθημερινούς ανθρώπους για τη δράση και το χαρακτήρα τους.    

- Μ.Β.: Μία κίνηση αναγνώρισης και γενναιοδωρίας σ’ ετούτους τους καιρούς που η πλειοψηφία τσιγκουνεύεται τα «μπράβο». Και μιας και αναφέρθηκα στους καιρούς, δεν μπορώ να μην σας ρωτήσω για την κρίση και τις προεκτάσεις της. Αρκετοί έχουν κυριευθεί από πανικό, άλλοι είναι στα όρια της κατάθλιψης, ποια είναι η δική σας άποψη?      
- Α.Μ.: Είναι πλέον γεγονός ότι η αβεβαιότητα θεωρείται η μόνη βεβαιότητα. Ουσιαστικά είναι η χειρότερη παγκόσμια οικονομική κρίση, από την εποχή του κραχ του 1929. Και μάλιστα, προεξάρχοντες σε αυτήν την κρίση είμαστε εμείς οι Έλληνες. Αν το δείτε και ιστορικά, εισερχόμαστε σε μία αχαρτογράφητη ζώνη. Δεν ξέρουμε τι μας περιμένει, δεν ξέρουμε τι θα συναντήσουμε μπροστά μας. Αν φανταστείτε ότι μόνο στην Ελβετία οι καταθέσεις των Ελλήνων ισοδυναμούν ουσιαστικά με το χρέος μαζί με τους τόκους, καταλαβαίνετε ότι κάποιοι πήραν τα χρήματα- οι πολιτικοί και οι κρατικοδίαιτοι μεγαλοβιομήχανοι- και τα πήγαν εκεί. Είναι θέμα καθαρά πολιτικής απόφασης αυτά τα χρήματα να γυρίσουν πίσω ή να γίνει ένα πραγματικό «πόθεν έσχες». Άρα, η χώρα δεν είναι τόσο χρεωμένη όσο φαίνεται. Σαφέστατα, μέσα από τα ΜΜΕ περνάει μια κινδυνολογία. Από τη μια μεριά, εμφανίζονται στην κοινωνία τάσεις εσωστρέφειας και αναδίπλωσης, παράλυσης και παραίτησης από τις εξελίξεις. Για παρατηρείστε, όμως, τι γίνεται: και οι «Αγανακτισμένοι», και ο λόγος που αρθρώνουμε τώρα εδώ, και τα πολύ ενδιαφέροντα άρθρα σας, όπως η «Χάβρα Λευκαδίων» και η στήλη σας με θέμα τη σουβλακοφαγία του δημοτικού συμβουλίου, συνιστούν κοινωνικές δυνάμεις, που μπορεί να είναι ακόμη μειονότητες, αλλά είναι δημιουργικές μειονότητες και ομάδες. Κι αυτό συμβαίνει, γιατί ενεργοποιούνται αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες και προτείνοντας νέες ιδέες για μία φυγή προς τα εμπρός. Ουσιαστικά, τι είναι η κρίση? Είναι δύο διαφορετικές τάσεις που συγκρούονται και από τη σύνθεσή τους θα διαμορφωθεί ο κόσμος της επόμενης ημέρας.           

- Μ.Β.: Οι απόψεις σας αυτές εμπεριέχουν ελπίδα. Ελπίδα για νέα ξεκινήματα και νέες αρχές. Μία μερίδα, όμως, του κόσμου φοβάται και μία άλλη όλο αυτό που μας περιγράφετε το πολεμά. Πολεμά, για παράδειγμα, μία γραφή σαν τη δική μου, μία ομιλία του περιεχομένου της δικής σας.    
- Α.Μ.: Είναι αυτό που σας είπα: υπάρχουν δύο διαφορετικές τάσεις. Υπάρχει πάντα η πρόοδος και η συντήρηση, η δράση και η αντίδραση. Είναι φυσιολογικό όλο αυτό. Δεν πρέπει, όμως, να υιοθετούμε μία φοβική αντιμετώπιση των εξελίξεων. Δεν πρέπει να μένουμε απαθείς, ούτε να χάνουμε την πίστη μας στο μέλλον. Απαιτούνται νέες πρωτοβουλίες και νέες ιδέες για να ξεπεραστούν προβλήματα που φαντάζουν προς στιγμήν ανυπέρβλητα. Ζούμε στην εποχή της ανοιχτής σκέψης. Πρέπει, λοιπόν, να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, να μην πετάμε κάτω από το χαλί τα ενοχλητικά θέματα και να μην υποτιμούμε τη νοημοσύνη των συνανθρώπων μας. Άρα, χρειαζόμαστε επειγόντως μία ισχυρή δόση αισιοδοξίας για να αντιμετωπίσουμε την κρίση και να τη χρησιμοποιήσουμε ως μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο. Για να απεγκλωβισθούμε, όμως, από τα αδιέξοδά μας, χρειάζεται να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και να μην φοβόμαστε την αλλαγή. Πρέπει, επίσης, να μάθουμε να δρούμε ομαδικά και να θυμηθούμε τις αξίες της αλληλεγγύης και των συλλογικών οραμάτων. Όσο είναι καιρός, πρέπει να περάσουμε από το εγώ στο εμείς. Πρέπει να καταλάβουμε ότι στην πραγματικότητα η κρίση δεν αφορά τους οικονομικούς δείκτες, αλλά τις αξίες, γεγονός που επιφέρει την απώλεια του ονείρου. Αν ξαναονειρευτούμε και ξαναδράσουμε συλλογικά, αν ξαναφάμε όλοι μαζί στο τραπέζι, αν αγαπήσουμε ξανά τους εαυτούς μας, τα παιδιά μας, τον άνθρωπο και τη φύση, τότε θα λειτουργήσουν τα πάντα υπέρ μας. Ο κόσμος, κάθε μέρα που περνάει, είναι και πιο έτοιμος για την αλλαγή.      

- Μ.Β.: Με χαροποιεί ιδιαιτέρως το σκεπτικό σας. Επειδή όπου να’ ναι η εκπομπή φτάνει στο τέλος της, ήθελα να μας ενημερώσετε για τα σχέδια του Κέντρου Εκπαίδευσης “Morfosi” για τη νέα σχολική χρονιά.       
- Α.Μ.: Καλύτερη, φθηνότερη, ποιοτικότερη κι επικαιροποιημένη εκπαίδευση. Και προσπαθούμε να μεταλαμπαδεύσουμε το όραμά μας αυτό- της καλύτερης εκπαίδευσης, στο καλύτερο εκπαιδευτήριο, δημιουργώντας καλύτερους ανθρώπους- και σε άλλες μεριές της Ελλάδας. Σε μία διαρκή, δημιουργική προσπάθεια να προσφέρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Για ένα καλύτερο μέλλον, για όλους μας.           
- Μ.Β.: Σπουδαία τα μηνύματά σας. Σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την παρουσία σας εδώ σήμερα, καθώς και για το ότι μοιραστήκατε με όλους εμάς τα σχέδια, τις σκέψεις και τις ανησυχίες σας. Εύχομαι «Καλό Καλοκαίρι» και «Καλή Σχολική Χρονιά»- από το Σεπτέμβρη πλέον- στους μαθητές, τους γονείς και τους συνεργάτες του Κέντρου Εκπαίδευσης “Morfosi”.      
- Α.Μ.: Θέλω κι εγώ να σας ευχαριστήσω. Και ήθελα να σας παροτρύνω να έχετε την ίδια καυστική πένα, την ίδια αταλάντευτη κριτική ματιά για να βοηθήσετε και τους τοπικούς μας άρχοντες να κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους. Η κριτική είναι ο καλύτερος τρόπος για να βελτιωθεί ο κρινόμενος. Πραγματικά, η πένα σας τιμάει τη Λευκάδα. Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν και στον εκδότη σας, τον κ. Ηλία Κοντογεώργη, ο οποίος μέσα από την εφημερίδα του περνάει ανόθευτα, πολλά και ουσιαστικά μηνύματα. Ήθελα, ακόμα, να σας ευχαριστήσω για την αφιλοκερδή συμμετοχή σας στο πρόγραμμα «Καλοκαιρινή απασχόληση και ψυχαγωγία» του Κέντρου Εκπαίδευσης “Morfosi”.        

- Μ.Β.: Είναι, πραγματικά, μεγάλη μου χαρά που θα συμμετάσχω στο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Σας ευχαριστώ πολύ.                 
- Α.Μ.: Να είστε καλά.

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr