Επαγγελματισμός

   Τον τελευταίο καιρό- απηυδησμένοι καθώς είμαστε- σκεπτόμαστε και ξανασκεπτόμαστε ποιοι είναι εκείνοι οι παράγοντες που οδήγησαν τη χώρα στην τωρινή της κατάσταση, μία μόλις ανάσα πριν τη χρεοκοπία. Σκεπτόμαστε κι αναλογιζόμαστε τι ακριβώς έφταιξε και φτάσαμε έως εδώ.

   Τα πρώτα πυρά στράφηκαν κατά των πολιτικών. Και δικαιολογημένα, κατά μία έννοια. Όταν μία διοίκηση και οι στρατηγικές της δεν αποδίδουν- αλλά τουναντίον αποτυγχάνουν σφόδρα, κι επιπλέον οι συνέπειες μετατίθενται στο λαό-, φυσικό κι επόμενο είναι να ξεσπάσει κύμα αγανάκτησης, θυμού κι απογοήτευσης, εκφρασμένο ποικιλόμορφα και διαφορετικά.

   Καθώς, όμως, περνάει ο καιρός και τα πράγματα καταλαγιάζουν- υπό την έννοια της αποδοχής και της συμφιλίωσης με ό,τι νέο κι εκ των πραγμάτων δεδομένο- μήπως να τα σκεφτούμε κι από μία άλλη οπτική? Μήπως να εντοπίσουμε και το δικό μας μερίδιο υπαιτιότητας? Γιατί, κάπου βάλαμε κι εμείς το δικό μας χεράκι…

   Ας πάρουμε, για παράδειγμα, μία τοπική αρχή, όπως είναι το δημοτικό συμβούλιο που διοικεί έναν τόπο. Το πρέπον και το ορθό θα ήταν το διοικητικό αυτό σώμα να αποτελείται από την αφρόκρεμα του κάθε τόπου. Κι όταν μιλώ για αφρόκρεμα δεν αναφέρομαι σε γενεαλογικά δέντρα και περιουσιακά στοιχεία, αλλά σε ικανότητες και προσωπικότητες. Μυαλά ικανά να ασκήσουν διοίκηση, εφαρμόζοντας συγκεκριμένους κανόνες, σεβόμενοι τυπικές διαδικασίες, με πνεύμα νεωτερισμού και διάθεση για προσαρμογή στις απαιτητικές ανάγκες των καιρών μας.

   Στην περίπτωση που το εν λόγω σώμα δεν συντίθεται από τα κατάλληλα άτομα, αλλά αποτελείται από ανθρώπους ακατάρτιστους, δίχως μόρφωση συνολική και νοημοσύνη πολλαπλή, είναι απολύτως βέβαιο ότι κάθε διοικητική προσπάθεια, προς πάσα κατεύθυνση, θα αποβεί αναποτελεσματική, ενίοτε και επικίνδυνη.

   Ο καθένας έχει δικαίωμα να διεκδικεί θέσεις κι αξιώματα. Όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο και τη φιλοδοξία. Το φλέγον ερώτημα, όμως, είναι το εξής: Βάσει ποιων κριτηρίων και ποιου σκεπτικού, όλοι εμείς, ως λαός, ως εκλογείς, διανέμουμε εξουσία και αναδεικνύουμε ανθρώπους σε θέσεις-κλειδιά???

Η πράξη μας απέδειξε περίτρανα ότι κάναμε λάθος. Βασιστήκαμε σε λανθασμένα κριτήρια, με αποτέλεσμα να λάβουμε λανθασμένες αποφάσεις. Δεν είναι δυνατόν να ψηφίζεις κάποιον για νόμιμο εκπρόσωπό σου, επειδή απλά τον συμπαθείς, επειδή συνδέεστε με φιλικούς ή συγγενικούς δεσμούς, επειδή τον οικτίρεις για την άδική του μοίρα ή επειδή του έχεις την όποια υποχρέωση. Με άλλα λόγια, όταν ο τρόπος σκέψης μας είναι ερασιτεχνικός, ερασιτεχνικές θα είναι και οι επιλογές μας.

   Και ο Έλληνας- και με λυπεί η διαπίστωση- είναι ερασιτέχνης σε όλα του. Στη δουλειά του, στις διαπροσωπικές του σχέσεις, στην κοινωνική του συμπεριφορά. Και με τον όρο ερασιτέχνης εννοώ ότι δρα με προχειρότητα, δίχως πρόγραμμα και γνώσεις, παρακάμπτοντας όλους εκείνους τους κανόνες- άγραφους και μη- που διασφαλίζουν τις ισορροπίες και προωθούν την πρόοδο.

   Αυτή η συμπεριφορά, βέβαια, εκδηλώνεται αποκλειστικά και μόνο εντός των συνόρων. Γιατί, εκτός χώρας, όπου κι αν πάει, όπου κι αν βρεθεί, όχι μόνο προσαρμόζεται, μα είθισται να μεγαλουργεί.

   Επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο- όπου είτε θα αλλάξουμε ριζικά κι οριστικά, είτε θα καταρρεύσουμε συνολικά-, θεωρώ ότι πρέπει να παύσει ο ερασιτεχνισμός. Οφείλουμε πάραυτα να υιοθετήσουμε μία άλλη λογική- την παραγκωνισμένη, από τον υποκειμενισμό του καθενός, «κοινή λογική»-, να μάθουμε να ακολουθούμε κανόνες, να σεβόμαστε, να πειθαρχούμε. Ο επίμονος και άκρατος ερασιτεχνισμός βαθμιαία οδηγεί στο χάος. Και η συμφορά του χάους είναι ότι δεν έχει τελειωμό…

   Η λύση είναι εμφανέστατη και καταδεικνύει το ακριβώς αντίθετο του ερασιτεχνισμού, ήτοι τον επαγγελματισμό. Συνέπεια, υπευθυνότητα, οικονομία, τετράγωνη λογική, αυστηρότητα. Λέξεις που ηχούν βαριά, αλλά αποτελούν τη μόνη, σίγουρη λύση τώρα πια.

   Η αρχή- όπως κάθε αρχή, άλλωστε- θα είναι δύσκολη. Μα οι αρχές και οι κάθε είδους δυσκολίες είναι διδακτικές και γι’ αυτό απαράμιλλα γοητευτικές…

   Προτείνω, λοιπόν, να βάλουμε πλώρη γι’ άλλα! Με πανιά την πίστη και τη λογική, και σημαία μας τον επαγγελματισμό. Αγάντα!

Ματίνα Βεντούρα / matina@nealefkadas.gr