Οι καλλιτέχνες συναντάνε το κοινό τους

   

   Στις 25 Σεπτεμβρίου πραγματοποιηθήκαν στην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στο κοντινό μας Μέτσοβο, τα επίσημα εγκαίνια των «Δημιουργικών Συναντήσεων», θεσμού που μετρά ήδη μία δεκαπενταετία και διοργανώνεται ανά διετία, φιλοξενώντας κάθε φορά σημαντικούς καλλιτέχνες.

   Το νόημα των «Δημιουργικών Συναντήσεων» είναι η συνάντηση των καλλιτεχνών με το κοινό, με απώτερο σκοπό την ανταλλαγή απόψεων και τη δημιουργική τους αλληλεπίδραση, σε ένα διαφωτιστικό αλισβερίσι για όλους τους συμμετέχοντες.  

   Ετούτη τη φορά, συναντήθηκαν με τους επισκέπτες της Πινακοθήκης, τρεις καταξιωμένοι γλύπτες, που έλκουν την καταγωγή τους από την Ήπειρο, ο κ. Θόδωρος Παπαγιάννης, ο κ. Κυριάκος Ρόκος και ο κ. Γιώργος Χουλιαράς.

   Η συγκεκριμένη έκθεση, που ονομάστηκε «Γλυπτική: Δουλεύοντας στο Χώρο», άνοιξε τις πόρτες της για το κοινό το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου, οπότε οι τρεις γλύπτες κλήθηκαν να εργαστούν στην αυλή της Πινακοθήκης, με κοινό υλικό επεξεργασίας το ξύλο. Έδωσαν υπόσταση καλλιτεχνική σε ένα κομμάτι ξύλο- κυρίαρχο στοιχείο του Μετσοβίτικου τοπίου-, δουλεύοντας υπό τα περίεργα κι απορημένα βλέμματα των επισκεπτών της Πινακοθήκης. Ήταν εκείνες τις ημέρες της υπαίθριας δημιουργίας, που οι γλύπτες συναντήθηκαν με το κοινό, απαντώντας σε ερωτήσεις του, εμπνεόμενοι ίσως από κάποιες παρορμήσεις του, με απτά αποτελέσματα τα ξύλινα καλλιτεχνήματα τους, που τελικά έσμιξαν με τη μόνιμη συλλογή της Πινακοθήκης.

   Δεν είχα την τύχη να τους δω εν δράσει. Κατάφερα, όμως, να είμαι εκεί, στην αξιολογότατη Πινακοθήκη Αβέρωφ, την ημέρα της τέλεσης των επίσημων εγκαινίων, των οποίων η έναρξη πραγματοποιήθηκε με τη βράβευση, από το Ίδρυμα Αβέρωφ, του τιμητή της τέχνης και του πολιτισμού κ. Γιάννη Σ. Κωστόπουλου. Το βραβείο δόθηκε από τη γνωστή δημοσιογράφο της «Καθημερινής»- και βραβευθείσα επίσης από το Ίδρυμα προ διετίας- κ. Ελένη Μπίστικα, και παρελήφθη από την ιστορικό τέχνης κ. Κατερίνα Κοσκινά, εκπρόσωπο του κ. Κωστόπουλου.

   Πολλοί ήταν εκείνοι που επισκέφθηκαν την Πινακοθήκη την ημέρα αυτή των εγκαινίων. Μεταξύ αυτών, πολιτικοί παράγοντες του τόπου, όπως ο Νομάρχης Ιωαννίνων κ. Καχριμάνης, ο Δήμαρχος Μετσόβου κ. Τζαφέας, ο υποψήφιος Δήμαρχος Ιωαννίνων κ. Φίλιος, και αρκετοί καλλιτέχνες και εικαστικοί που ταξίδεψαν από την Αθήνα αποκλειστικά για να δουν την έκθεση. Εκεί, ήταν και ο κ. Γείτονας, των ομώνυμων εκπαιδευτηρίων, Ηπειρώτης στην καταγωγή και γνωστός φιλότεχνος.   

   Μετά το επίσημο τελετουργικό, περιηγηθήκαμε στην έκθεση, η οποία οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν στημένη κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αναδεικνύεται το κάθε έργο ακριβώς όπως του άξιζε. Υπεύθυνη για την αρτιότητα του αποτελέσματος είναι η επιμελήτρια της έκθεσης κ. Κατερίνα Σταθοπούλου, η οποία αναφέρθηκε στις «Δημιουργικές Συναντήσεις 2010» και την ανταπόκριση του κόσμου λέγοντας: «Η έκθεση αποτελείται ουσιαστικά από τρεις, μικρές, αναδρομικές εκθέσεις. Ο κάθε γλύπτης εκθέτει μία αντιπροσωπευτική ενότητα έργων από το 1971 μέχρι και σήμερα. Παράλληλα, με την έκθεση πραγματοποιήθηκε και το ανοιχτό εργαστήρι, που διήρκησε τρεις εβδομάδες, κατά τις οποίες οι καλλιτέχνες φιλοτέχνησαν ένα πρωτότυπο έργο από ξύλο, που με την αφορμή των εγκαινίων ενσωματώθηκαν στην έκθεση. Μέχρι τώρα, η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη, τόσο από την τοπική κοινωνία του Μετσόβου, που πραγματικά αγκάλιασε αυτή την προσπάθεια της Πινακοθήκης, όσο και από τους επισκέπτες της περιοχής. Μικροί, μεγάλοι έδιναν καθημερινά το «παρών» στην αυλή της Πινακοθήκης, για να παρατηρήσουν την εξέλιξη των έργων και να μιλήσουν με τους καλλιτέχνες. Εκδηλώθηκε μεγάλο ενδιαφέρον και από το πανελλαδικό κοινό της Πινακοθήκης».

   Το ίδιο απόγευμα, οι τρεις γλύπτες μας περίμεναν στο χώρο της Πινακοθήκης για να μας ξεναγήσουν, σε μία ακόμη δημιουργική συνάντηση, που πραγματικά απολαύσαμε, όλοι όσοι συμμετείχαμε.

   

   Ο κ. Θόδωρος Παπαγιάννης, γλύπτης και ομότιμος καθηγητής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ), έχοντας συγκεντρώσει από καιρό- με περίσσια υπομονή και φαντασία- τα αποκαΐδια από τις καταστροφές που έγιναν στο χώρο του Πολυτεχνείου κατά την επέτειο της 17^ης Νοεμβρίου, καθώς και διάφορα σκουπίδια κι ανακυκλώσιμα υλικά, δημιούργησε υπερμεγέθεις κι εμβληματικές μορφές, αφιερωμένες στους ξενιτεμένους και βαριοδουλεμένους της Ηπείρου, αρκετοί από τους οποίους πρόκοψαν στην ξενιτιά, ευεργετώντας στη συνέχεια τις γενέτειρες τους. Σε επόμενο φύλλο της εφημερίδας, θα φιλοξενηθεί η συνέντευξη που μου παραχώρησε ο κ. Παπαγιάννης, ένας γλύπτης με πλούσιο καλλιτεχνικό έργο, πρωτεργάτης των περίφημων «Συμποσίων Γλυπτικής» που διοργανώνονται ανά την Ελλάδα, αλλά και εμπνευστής ενός ξεχωριστού Μουσείου που δημιουργήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων του Δήμου Κατσανοχωρίων. 

    

   Ο κ. Κυριάκος Ρόκος, γλύπτης και τακτικός καθηγητής στη σχολή Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του ΤΕΙ Αθηνών, μας συνεπήρε με τις αφηγήσεις των παραμυθο-ιστοριών του, που ακροβατούσαν μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Ένας καλλιτέχνης παρορμητικός που ξεκινά το κάθε έργο του χωρίς σκοπό και πλάνο τελικό, καθοδηγούμενος από τα συναισθήματα και τον αυθορμητισμό του. Υπέροχη ήταν και η περιγραφή του έργου του- που δημιούργησε εμπνεόμενος από τις μυρωδιές της περιρρέουσας ατμόσφαιρας -, το οποίο παρίστανε την «Άνοδο του Μηδενικού».            

    
   Ο κ. Γιώργος Χουλιαράς, γλύπτης και τακτικός καθηγητής της ΑΣΚΤ, ψηλαφώντας το ξύλο- υλικό με το οποίο δούλεψε ουσιαστικά για πρώτη φορά- διαισθάνθηκε την ανάγκη του να λάβει υπόσταση θηλυκή. Σμίλεψε, λοιπόν, στο ξύλο ένα κορμί γυναικείο, γοητευτικό, ντύνοντας το με σιέλ ανταύγειες και φύλλα σιδήρου. Αίσθηση έκανε η συγκεκριμένη δημιουργία, που αν και ήμασταν στην καρδιά της Ηπείρου, έφερε μία αύρα θαλασσινή. Πολλές, διαφορετικές αναγνώσεις διατυπώθηκαν από τους παρευρισκομένους για το γλυπτό του κ. Χουλιαρά. Αυτή είναι, άλλωστε, και η επιτυχία της τέχνης! Να προσθέσω εδώ ότι ο κ. Χουλιαράς φιλοτέχνησε και μία σκάλα, απέναντι από το κτήριο της Πινακοθήκης, «για να μείνει και να λειτουργήσει στο χώρο», όπως χαρακτηριστικά μας είπε.                  

    
   Συγχαρητήρια αξίζουν σε όλους τους! Τόσο στους γλύπτες, που ήταν έκδηλα το μεράκι και η αγάπη για την τέχνη τους, μα και η υπερηφάνεια για την ηπειρωτική τους καταγωγή, όσο και στους διοργανωτές της έκθεσης. Την κ. Τατιάνα Αβέρωφ-Ιωάννου, Πρόεδρο του Ιδρύματος Ε.Αβέρωφ-Τοσίτσα, τον κ. Σωτήρη Ιωάννου- Πρόεδρο του «Κατώγι-Αβέρωφ», οινοποιείου και πρότυπου ξενοδοχείου-, την κ. Κατερίνα Σταθοπούλου, την κ. Μπέττυ Καρατζά, και όλους τους συνεργάτες τους, που ήταν άξιοι οικοδεσπότες.

   Η κ. Τατιάνα Αβέρωφ-Ιωάννου, μας μίλησε για τη μόνιμη συλλογή της Πινακοθήκης: « Η μόνιμη
συλλογή της Πινακοθήκης Αβέρωφ περιλαμβάνει έργα Ελλήνων καλλιτεχνών του 19^ου, 20^ου και 21^ου αιώνα. Είναι μία σημαντική συλλογή, που μέσα από αυτήν μπορεί ο επισκέπτης να περπατήσει όλη την ιστορία της νεοελληνικής τέχνης. Μπορεί να δει όλους τους μεγάλους και σημαντικούς καλλιτέχνες από τις αρχές της νεοελληνικής τέχνης, όπως τους Γύζη, Λύτρα, Παρθένη, μέχρι και τους πιο σύγχρονους. Είναι μία πολύ καλή συλλογή που δεν τη βρίσκει κάποιος εύκολα εκτός Αθηνών. Μία μόνιμη συλλογή με σπουδαίο πλούτο και εύρος».

   Η Συλλογή της Πινακοθήκης Αβέρωφ είναι πραγματικά εξαιρετική. Περιλαμβάνει μοναδικά έργα, μεγάλης ομορφιάς και σπουδαιότητας. Συμβάλλει δε στην αποκέντρωση της τέχνης, που τόσο αναγκαία είναι στις μέρες μας, αποδεικνύοντας ότι η φύση και η τέχνη δένουν, συνυπάρχοντας αρμονικά .

   Αξίζει, λοιπόν, να ταξιδέψουμε μέχρι το Μέτσοβο συνδυάζοντας την επιθυμία μας για ξεκούραση και αναψυχή, με μία επίσκεψη στην Πινακοθήκη Αβέρωφ.

   Η έκθεση «Γλυπτική: Δουλεύοντας στο Χώρο», των Παπαγιάννη, Ρόκου και Χουλιαρά, μας περιμένει μέχρι και τις επτά Δεκεμβρίου. 

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com