Παρεξηγήσεις...

   Τα φαινόμενα απατούν... Οι παρεξηγήσεις, όμως, καλά κρατούν... Αναφέρομαι σ' εκείνο το είδος των παρεξηγήσεων που γίνονται και εκδηλώνονται σιωπηρά. Δηλαδή, χωρίς να δώσει κάποιος το ελάχιστο δικαίωμα στον άλλο για να τον παρεξηγήσει. Να βάλει με το νου του κάτι κακό και επιλήψιμο. Και, όμως, ο άλλος παρεξηγείται. Έτσι! Από μόνος του. 

   Βέβαια, πολλές φορές, ειδικά στις μέρες μας, το χαμόγελο, η ευγένεια και μία γενικότερη χροιά χαράς στην προσέγγιση και τη θεώρηση των πραγμάτων, είναι φαινόμενα επιλήψιμα. Σαν να είναι υποχρεωτικό, για να πείσει κάποιος ως σοβαρός, να είναι κατηφής και σκυθρωπός.

    Ίσως, ο περισσότερος κόσμος, εξαιτίας της έλλειψης χρόνου και της σωρείας των ανησυχιών που τον βαραίνουν, να διευκολύνεται αποδίδοντας μία ταμπέλα σε κάποιον. Συνήθως, βαριά και με επικριτικό περιεχόμενο. Γιατί, κάπως έτσι εκτονώνονται οι άνθρωποι και νιώθουν καλύτερα με το δικό τους το πετσί. 

   Ας είναι. Ό,τι κάνει τον καθένα να νιώθει καλύτερα. Προσωπικά, θα πρότεινα να δίνουμε στο διπλανό μας λίγο χρόνο και χώρο να μας αποδείξει το ποιόν του. Ας μην σπεύδουμε σε επιπόλαια συμπεράσματα και χαρακτηρισμούς, που το πιο πιθανό είναι να μας γυρίσουν μπούμερανγκ.

   Εν ολίγοις, ας είμαστε καλοπροαίρετοι. Ο χρόνος όλα τα κρίνει. Το ψεύτικο το ξερνά, το αληθινό το τιμά. Κι επιπλέον, οι παρεξηγήσεις κάθε λογής, μαυρίζουν την καρδιά. Είμαστε τώρα για καρδιοπάθειες??? Που δεν θα είναι κι απ' τις πολλές συμπάθειες...

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com