Το περασμένο Σάββατο, το βραδάκι, παρακολουθήσαμε στο φιλόξενο χώρο της ARTηρίας το θεατρικό έργο «Η Αρκούδα» του Άντον Τσέχωφ, από τη Θεατρική Σκηνή Πρέβεζας. Μία συμπαθητική, ερασιτεχνική προσπάθεια που συγκέντρωσε θεατές τόσο από τη Λευκάδα, όσο και από τη γειτονική μας Πρέβεζα.
Η υπόθεση του έργου αφορά σε μία χήρα, την Πόποβα, η οποία έχοντας χάσει το σύζυγό της προ επταμήνου, δηλώνει αποφασισμένη να τον τιμήσει μένοντας μόνη, αφοσιωμένη στη μνήμη του δια βίου, παρά τις επίμονες προσπάθειες του υπηρετικού της προσωπικού να αλλαξοπιστήσει. Στη ζωή της, και συγκεκριμένα στο σπίτι της, εισβάλει ένας κτηματίας, ο Σμιρνώφ, που ζητάει επιμόνως να πληρωθεί την ίδια ώρα και στιγμή από τη χήρα το χρέος που του άφησε ο νεκρός σύζυγός της. Η χήρα δέχεται να τον αποπληρώσει με καθυστέρηση, όμως, δύο τουλάχιστον ημερών. Τότε είναι που ο Σμιρνώφ εκρήγνυται. Το ξέσπασμά του σε σχέση με τα χρήματα που δεν μπορεί να συλλέξει και τις υποχρεώσεις που τον πνίγουν, θα μπορούσαμε να πούμε κάλλιστα ότι είναι μία εικόνα πολύ σημερινή και οικεία στις εποχές που ζούμε.
Στο τέλος, βέβαια, του έργου και παρά τις μύριες όσες προσβολές και απειλές εξαπολύει ο κτηματίας προς τη χήρα και τούμπαλιν, ο φωνακλάς και φασαριόζος Σμιρνώφ- που «έχει παρατήσει δώδεκα γυναίκες και τον έχουν παρατήσει εννέα»- υποκύπτει στην εύθικτη μα γοητευτική γυναικεία φύση της Πόποβα, που και αυτή με τη σειρά της παραδίνεται στην αγκαλιά του αμαχητί. Στον επίλογο του έργου, λοιπόν, θριαμβεύει ο έρωτας παραβλέποντας τις οικονομικές και όποιες άλλες διαφορές. Ένα πολύ όμορφο μήνυμα ειδικά σε ετούτους τους ανέραστους καιρούς που διανύουμε, όπου κάθε είδους συναίσθημα περνάει πρώτα από τα αυστηρά φίλτρα της στυγνής λογικής.
Μακάρι, προσεχώς, το καλοκαίρι να παρακολουθήσουμε θεάματα και δρώμενα καλλιτεχνικά, όμορφα και ξεχωριστά. Να συλλέξουμε στιγμές, εικόνες, μυρωδιές και ήχους δραπετεύοντας- έστω για λιγάκι- από την ακαλαισθησία της σημερινής πραγματικότητας!
Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου