Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Καλώς τους Καλικάντζαρους!!!

   Κάθε που έρχονται οι γιορτές των Χριστουγέννων, δεχόμασθε επισκέψεις! Όχι, δεν εννοώ τις συνηθισμένες επισκέψεις, εκείνες των συγγενών, των φίλων, των συνεργατών. Αναφέρομαι σ' εκείνους τους μουσαφιραίους που δεν περιμένουν να τους καλέσουμε, παρά έρχονται έτσι, από μόνοι τους, απρόσκλητοι, για να κάνουν ζημιές, να ταράξουν την ηρεμία μας και να χαλάσουν την τάξη των σπιτιών μας. Πού σας πάει ο νους??? Μα, φυσικά, στους καλικάντζαρους!!!
   "Καλικάντζαροι", "Σκαλικαντζέρια", "Καλοκυράδες", "Βερβελούδες", "Κωλοβελόνηδες", είναι μερικά μόνο από τα ονόματα με τα οποία αποκαλούμε, απ' άκρη σ' άκρη στην Ελλάδα, τα "δαιμόνια" που μας επισκέπτονται κάθε χρόνο στις γιορτές, από τις 25 Δεκεμβρίου μέχρι τις 6 του Γενάρη. Σύμφωνα με τη λαϊκή μας παράδοση, τις ημέρες αυτές "τα νερά είναι αβάπτιστα", οπότε οι καλικάντζαροι βγαίνουν από τη γη για να μας πειράξουν και ν' αναστατώσουν τις καλοβαλμένες, νοικοκυρεμένες μας ζωές...
   Ο λαός μας, που αν μη τι άλλο διαθέτει ζωηρή φαντασία, τους έχει αποδώσει διάφορα γνωρίσματα, που διαφέρουν ανά περιοχή. Το κοινό χαρακτηριστικό, όμως, που τους αναγνωρίζεται είναι η ασχήμια. Λέγεται ότι οι καλικάντζαροι είναι κακομούτσουνοι και σιχαμένοι, και πως "Έχει ο καθένας τους κι απόνα κουσούρι. Άλλοι στραβοί, άλλοι κουτσοί, άλλοι μονόματοι, μονοπόδαροι, στραβοπόδαροι, στραβόστομοι, στραβοπρόσωποι, στραβομούρηδες, στραβοχέρηδες, ξεπλατισμένοι, ξετσακισμένοι, και κοντολογίς όλα τα κουσούρια και τα σακατιλίκια του κόσμου, τα βρίσκεις επάνω τους".
   Με το που το έμαθα, έπεσα σε βαθιά περίσκεψη... Μωρέ, τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει... αναρωτήθηκα. Και τότε, ξάφνου, το συνειδητοποίησα...
   Οι καλικάντζαροι ήρθαν και πάλι. Μόνο που φέτος συνέβη κάτι πολύ παράξενο. Όχι μόνο μας επισκέφτηκαν, αλλά ήρθαν αρκετά νωρίτερα απ' ότι συνήθως, κι επιπλέον, άκουσον-άκουσον!, ήρθαν για να μείνουν!
   Μάλιστα, τέτοιο είναι το θράσος κι η κακοτροπιά τους που μας συστήθηκαν κιόλας, με επισημότητες και τυμπανοκρουσίες. Έχουν κάτι ονόματα περίεργα κι αλλόκοτα πολύ... Ντομινίκ Στρος-Καν, Όλι Ρεν, Νουριέλ Ρουμπινί. Ναι, τρεις είναι- αυτοί μας συστήθηκαν, δηλαδή-, αλλά θαυματουργοί. Μαέστροι στο ανακάτεμα και την μπαγαποντιά...
   Μα, για σταθείτε. Αυτοί, γιατί ήρθαν? Αφού καλοπερνάνε εκεί κάτω στα έγκατα. Μπορεί να δουλεύουν, πριονίζοντας το δέντρο της γης, αλλά παράλληλα χορεύουν, τρώνε, πίνουν, κι έρχονται κάθε Χριστούγεννα κι από τα δικά μας τα μέρη, για να μας ξεβολέψουν και να μας φέρουν τα πάνω κάτω. Στην περίπτωσή τους... τα κάτω πάνω! Δεν ξέρετε πόσο μεγάλη ευχαρίστηση κι απόλαυση αντλούν!
   Νομίζω ότι ξέρω τι έχει συμβεί. Τα τελευταία χρόνια, παρατήρησαν- καθότι τετραπέρατοι- ότι εδώ στην Ελλάδα, κάτι έχει γίνει κι έχουμε ξεφύγει. Ασυδοσίες, σπατάλες, ζημιές, ακαταστασίες και διαολιές... Σαν να βαλθήκαμε να τους μιμηθούμε. Αυτή η κατάσταση τους εξόργισε πολύ, γιατί τους χαλάσαμε τη φιέστα. Οπότε σκέφτηκαν κι αποφάσισαν ν' αντιστραφούν οι ρόλοι. Να στρογγυλοκαθήσουν εδώ μέχρι να μας νοικοκυρέψουν για τα καλά και να γίνουν όλα τακτικά και παστρικά. Και τότε κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του... Στο μεταξύ, βέβαια, μην σας νοιάζει, κι αυτοί συνεχίζουν να καλοπερνούν! Νοίκιασαν σπίτια με θέα, τα εφοδίασαν με πανάκριβα έπιπλα και συσκευές, ενώ την ίδια στιγμή μας επιτηρούν και μας περιορίζουν, φορτώνοντας μας κι όλα τους τα έξοδα!
   Με ό,τι ψυχραιμία μας έχει απομείνει, πρέπει να το παραδεχτούμε ότι πηγαίναμε γυρεύοντας...
   Τώρα, όμως, τι κάνουμε? Προτείνω να το συνειδητοποιήσουμε μια ώρα αρχύτερα και ν' αρχίσουμε το συμμάζεμα! Διαφορετικά, δεν τους βλέπω να ξεκουμπίζονται...
   Επιπλέον, μιας κι έρχονται τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, και όλοι μας πρέπει να χαρούμε και να ξεκουραστούμε, ας συμφιλιωθούμε με την ιδέα των καλικάντζαρων που θα ζουν εφεξής ανάμεσά μας.
   Άλλωστε, ας το ομολογήσουμε επιτέλους... Εμείς τους προσκαλέσαμε... Μεταξύ κατεργαραίων? Ειλικρίνεια!

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου