Ο Δαίμονας του... Διαδικτύου

   Ώρες ώρες αναρωτιέμαι: πριν από λίγα μόλις χρόνια που δεν ήμασταν τόσο εξοικειωμένοι με το ίντερνετ και τις χρήσεις του, πώς επικοινωνούσαμε, πώς ενημερωνόμασταν, και γενικότερα πώς κυλούσε η μέρα μας??? Τα τελευταία χρόνια, το ίντερνετ έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας. Έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας. Το πρωί, αφού φτιάξουμε τον καφέ μας, ανοίγουμε τον υπολογιστή για να ρίξουμε μια ματιά στην τρέχουσα επικαιρότητα, να συντονιστούμε με το ραδιοφωνικό σταθμό της αρεσκείας μας, να καλημερίσουμε φίλους πραγματικούς, να γνωρίσουμε φίλους εικονικούς. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, θα δούμε βιντεάκια, θα συνομιλήσουμε με γνωστούς κι αγνώστους, μερικοί θα φλερτάρουν, άλλοι πάλι είναι "ανοικτοί" μέχρι και να ερωτευθούν!

   Και καλά εμείς, οι ενήλικες, που υποτίθεται ότι διαθέτουμε λογική και κρίση ανεπτυγμένη, οπότε έχουμε θεωρητικά τη δυνατότητα να διαχειριστούμε το συγκεκριμένο μέσο των τεράστιων, έως και χαοτικών δυνατοτήτων, με σύνεση και μέτρο. Τα παιδιά και οι έφηβοι που δεν έχουν ακόμη αναπτύξει φίλτρα ικανά να διαχειριστούν το γιγαντιαίο φάσμα των πληροφοριών που δέχονται μέσω ίντερνετ, πώς τα καταφέρνουν να τα ισορροπούν, να εστιάζουν σ' αυτά που πραγματικά χρειάζονται και να μην χάνονται στους άπειρους λαβύρινθους του διαδικτύου??? Δυστυχώς, δεν τα καταφέρνουν.

   Ενδεικτικά, θα αναφέρω ένα από τα πολλά περιστατικά που βλέπουν τελευταία το φως της δημοσιότητας και φανερώνουν ακριβώς αυτό: πόσο μεγάλο είναι το φορτίο και η ευθύνη της χρήσης του ίντερνετ για τους μικρούς μας φίλους και τις ανυποψίαστες, άμαθες ψυχές τους.

   Τις προάλλες, ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι από τα νότια προάστια των Αθηνών, έχανε πόντους σε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που έπαιζε στο ίντερνετ, με αποτέλεσμα να απογοητευθεί και να ανακοινώσει- πάλι μέσω ίντερνετ- την πρόθεσή του να αυτοκτονήσει. Για καλή του τύχη, οι υπεύθυνοι της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος εντόπισαν την κραυγή βοήθειας που έστειλε μέσω διαδικτύου ο απεγνωσμένος έφηβος, οπότε και έσπευσαν στο σπίτι του να προλάβουν τα χειρότερα. Εκεί, βρισκόταν η μητέρα του η οποία έπαιζε μπιρίμπα με τις φίλες της, ενόσω το παιδί της ήταν στο διπλανό δωμάτιο, ζώντας το προσωπικό του δράμα- πάντα μέσω ίντερντετ. Το χειρότερο απ' όλα ήταν η αντιμετώπιση της μητέρας, όταν ενημερώθηκε σχετικά. Είπε στους άντρες της Δίωξης: "Μην ασχολείστε. Έχει προσπαθήσει κι άλλη φορά να αυτοκτονήσει το παιδί, επειδή έχανε στο παιχνίδι. Θα πάρει ένα χάπι και θα του περάσει". Λόγια αχαρακτήριστα, που προέρχονται από το στόμα μιας μητέρας όχι απλά αδιάφορης...

   Επέλεξα να αναφέρω το συγκεκριμένο παράδειγμα για να καταδείξω ένα μόνο από τους πολλούς κινδύνους που υπάρχουν στο διαδίκτυο και τις πιθανές αντιδράσεις που ενδέχεται να προκαλέσουν. Κίνδυνοι ηλεκτρονικοί που καραδοκούν να παγιδεύσουν τους αφελείς και τους ανίδεους, όπως είναι φυσιολογικά τα παιδιά και οι έφηβοι. Επέλεξα, όμως, το προαναφερθέν περιστατικό για έναν ακόμη λόγο. Η αντίδραση της μητέρας αποκαλύπτει ουσιαστικά την αιτία του κακού. Είναι σαν να δίνουμε σ' ένα μικρό παιδί ένα όπλο και να φεύγουμε. Δίχως να μας ενδιαφέρει αν αυτό το όπλο είναι οπλισμένο, πώς θα αισθανθεί το παιδί κρατώντας το στα χέρια του και έχοντας τη δυνατότητα να το χρησιμοποιήσει ανεξέλεγκτα και χωρίς περιορισμούς.

   Κι επειδή το παράδειγμα που ανέφερα κατέληξε, λόγω της σωτήριας έκβασής του, ανώδυνα, δεν πρέπει να κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια μας σε όλα εκείνα τα πιθανά σενάρια που μπορεί να συμβούν και να καταδικάσουν νέους ανθρώπους σε αδιέξοδες ζωές, και δη ανεπιστρεπτί. Στο διαδίκτυο διακινούνται παράνομες ουσίες, ευνοούνται παραβατικές συμπεριφορές, άνθρωποι ενήλικοι κυκλοφορούν με ψεύτικες ταυτότητες κι αρρωστημένες σκοπιμότητες, προκειμένου να προσεγγίσουν νέους και νέες, και να τους εκμεταλλευτούν ποικολοτρόπως...

   Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να δαιμονοποιήσω το ίντερνετ. Η εξέλιξη της τεχνολογίας και των μέσων της διευκολύνει σε πολλά τις ζωές μας. Δεν παύει, όμως, να μας δημιουργεί και προβλήματα. Ειδικά σε ανθρώπους ανολοκλήρωτους, λόγω του νεαρού της ηλικίας τους.

   Για το λόγο αυτό, γονείς οφείλετε να επαγρυπνείτε... Να παρακολουθείτε και να ελέγχετε διακριτικά, μα ουσιαστικά. Τη χρήση του διαδικτύου από τα τέκνα σας, καθώς και τις ηλεκτρονικές τους συναναστροφές.

   Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν!

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com