Με αφορμή τον Άγιο Βαλεντίνο

   Σήμερα που γράφω είναι 14 Φλεβάρη. Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ξενόφερτου προστάτη και υμνητή των απανταχού ερωτευμένων. Είναι η μέρα η ειδική που έχει καθιερωθεί για να εξυμνήσουμε τον έρωτα κι όλα τα συναφή συναισθήματα που αυτός μας προκαλεί. 

   Θεωρητικά, τη συγκεκριμένη ημερομηνία οι ερωτευμένοι γιορτάζουν τον έρωτα που τους συνδέει, κάνοντας δωράκια κι εκπλήξεις ο ένας στον άλλο, σύμφωνα πάντα με τον εμπορικό χαρακτήρα της γιορτής. Γιατί, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι κι ειλικρινείς, όταν κάποιος είναι πραγματικά ερωτευμένος, φροντίζει να το εκφράζει καθημερινά με χίλιους δύο τρόπους, εξωτερικεύοντας τα συναισθήματά του με απλές, μα ουσιαστικές χειρονομίες.

   Για να μην κακοκαρδίσουμε, όμως, τον Άγιο και πιο συγκεκριμένα τα οικονομικό-εμπορικά συμφέροντα που αυτός εξυπηρετεί, δεν είναι ευγενές να αφήσουμε την εν λόγω ημέρα αναξιοποίητη, χωρίς να κάνουμε έστω μία τόση δα εκπληξούλα. Να δώσουμε ένα διαφορετικό χρώμα στις στιγμές μας. Να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία για να δώσουμε χαρά στο ταίρι μας. Κι επιπλέον- κι απολύτως απαραίτητο τις δύσκολες ετούτες εποχές- να πάρει και μία ανάσα η αγορά. Να κινηθεί λιγάκι.

   Και μιας και μίλησα για έρωτα... Ξέρετε εσείς κάποιον που να δηλώνει ερωτευμένος ως τα μπούνια κι όλο αυτό που του συμβαίνει να είναι διατεθειμένος να το υπερασπιστεί και πάνω απ' όλα να το χαρεί??? Αν ναι, τότε στ' αλήθεια εύγε!!!

   Άντρες που παριστάνουν τους άντρες, γυναίκες που παριστάνουν τις γυναίκες, ζευγάρια που υποκρίνονται ότι είναι μαζί κι αγαπημένα. Τρόμος έχει καταλάβει τις ανθρώπινες ψυχές και το φυσιολογικό μοιάζει δυσεύρετο κι εξωπραγματικό. Κάπως έτσι οσμίζομαι ότι έχει διαμορφωθεί η σημερινή πραγματικότητα, όσον αφορά στις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων.

   Τα πρότυπα, οι ρόλοι κι οι μόδες που προβάλλουν τα ΜΜΕ έχουν φέρει τα πάνω κάτω, μας έχουν ανακατέψει για τα καλά, κι ειλικρινά αναρωτιέμαι αν θα καταφέρουμε να επανέλθουμε στις παραδοσιακές αξίες, που- κακά τα ψέματα- εξασφάλιζαν κάποιες ιδιαιτέρως σημαντικές ισορροπίες.

   Κι όταν μιλώ για παραδοσιακές αξίες εννοώ εκείνες τις αξίες που ξεχώριζαν τα φύλα κατά τέτοιο τρόπο ώστε ο καθένας να απολαμβάνει τη θέση και το ρόλο του μέσα σε μία σχέση, δίχως να φοβάται ότι καπελώνει τον άλλο ή ότι καπελώνεται.

   Στις μέρες μας, το φλερτ από μία απλή και όμορφη προσέγγιση, έχει γίνει επιχείρηση κομάντο. Διστάζει να κοιτάξει ο ένας τον άλλο στα μάτια, λες και αν το πράξει κάτι πολύ δυσάρεστο κι επικίνδυνο θα του συμβεί. Ο φόβος έχει φωλιάσει στις καρδιές και δεν λέει να ξεκουνηθεί...

   Το θέμα είναι ότι όταν οι άνθρωποι είναι ερωτευμένοι οι δυνάμεις τους πολλαπλασιάζονται. Γίνονται χαρούμενοι, δημιουργικοί, λαμπεροί. Η μέρα τους κυλά σαν νεράκι. Η κούραση δεν τους αγγίζει. Κι είναι η ζωή τους σαν φινάλε ταινίας ερωτικής: Αγόρι συναντά κορίτσι και χάνονται μαζί στο ηλιοβασίλεμα...

   Μα κι αν δεν είστε ερωτευμένοι, μην στεναχωριέστε. Είναι σίγουρα καλύτερο από το να είστε εγκλωβισμένοι σε μία κατάσταση ανθυγιεινή, που παριστάνει κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είναι...

   Μέχρι να σας συναντήσει ο φτερωτός Θεός του Έρωτα- γιατί που θα πάει, θα τον βρει το δρόμο του- μπορείτε στο μεταξύ να ερωτευθείτε με χίλια δύο πράγματα που μας περιτριγυρίζουν καθημερινά. Η ζωή έχει τόσες ομορφιές κι ο Θεός είναι στις λεπτομέρειες...

Ματίνα Βεντούρα / matventura777@gmail.com